عرضه اعمال

تاریخ ارسال:ج, 06/10/1396 - 18:28

مروری بر مشکلات اخلاقی انسان و درمان‌های قرآنی آن

حاج شیخ جعفر ناصری

روایاتی نقل شده است که اعمال انسان دوشنبه ها و پنجشنبه ها بر امام علیه السلام عرضه می شود.(1)غیر از احاطه شهودی که امام زمان علیه السلام بر همه عالم دارند، از طرف عالم غیب، عصر دوشنبه و پنجشنبه هر هفته، پرونده اعمال همه، خدمت آن حضرت عرضه می شود. صاحب الزمان اینجا معنی می شود که ریز اعمال یعنی حدود شش میلیارد پرونده را در یک لحظه باید نگاه کند؛ همه را هم بداند و همه را نظر بدهد. این یک تفاوت است بین قدرت امام و علم امام با بقیه افراد. این کار دو بار در هفته تکرار می شود و آن حضرت برای خیلی از افراد هم دعا می کنند. ببینید چه اتفاقی می افتد و آن حضرت چه ارتباطی با زمان دارند که تمام این پرونده ها را در یک مدت کوتاهی نگاه کنند و نظر بدهند.
روز پنجشنبه ای بود که خدمت آیت الله کشمیری قدس سره بودیم و یک حالت غم و غصه ای همه را گرفته بود. یک نفر پرسید: چرا این قدر امروز دل همه ما گرفته است؟ ایشان فرمودند: به خاطر عرض اعمال است.
اعمال افراد، خوب نیست؛ لذا حضرت متأثر می شوند. این تأثر دوباره به روحیه شیعه، نزدیکان و اطرافیان منعکس می شود. مشکلات فردی و اجتماعی زیاد است.
آنچه که مردم به آن مبتلا می شوند از یک حیث با دست خودشان پایه هایش را گذاشته اند. کفار، مسلّط بر مسلمان ها هستند. خون ریخته می شود. ریختن خون، در عالم غیب، آثار ناراحتی زیادی ایجاد می کند. وقتی خداوند فرمود می خواهم بنی آدم را بیافرینم، ملائکه گفتند:
أَ تَجْعَلُ فیها مَنْ یُفْسِدُ فیها وَ یَسْفِکُ‏ الدِّماءَ وَ نَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِکَ وَ نُقَدِّسُ لَکَ قالَ إِنِّی أَعْلَمُ ما لا تَعْلَمُون؛‏(2)
آیا کسانى را جانشین مى ‏کنى که فساد کنند و خون ها بریزند؛ در حالى که ما تو را تسبیح و تقدیس مى ‏کنیم؟ خداوند فرمود: من چیزى مى ‏دانم که شما نمى ‏دانید.
در همین بن بست های امروزه روزنه هایی به سمت امام زمان علیه السلام هست که ما از آن دور هستیم. راه هایی هست که بعضی ها نصیب پیدا می کنند، بهره می برند، مورد عنایت و نوازش قرار می گیرند؛ اما کدام شیعه هست که آن قدر سختی کشیده باشد که حضرت، خاطر او را بخواهند، نوازشش کنند و به او عنایت کنند. چنین افرادی خیلی نادر هستند. چون غالباً افراط و تفریط های ما نمی گذارد نوبت به نوازش حضرت برسد؛ حتی اگر ما یکی از اولیاء خدا را ببینیم، باید یک فصلی ما را سرزنش کند که چرا چنین اعمالی انجام داده ای؟ چرا غفلت می کنی؟ چرا اهتمام به راه خدا نمی دهی؟ چرا زمان را از دست می دهی؟ ما مستحق این نوع برخوردها هستیم.