از حضرت رضا علیه السلام  روایت شده است که مردی خدمت رسول خدا صلی الله علیه وآله آمد و عرض کرد: «یا رسول اللّه من صحیفه ای یافتم». حضرت فرمودند: «مردم را خبر کنید به مسجد بیایند». همه مردم از زن و مرد به مسجد آمدند. حضرت بالای منبر رفتند و آن صحیفه را که از یوشع بن نبی، وصیّ حضرت موسی علیه السلام بود، قرائت کردند. در آن صحیفه نوشته بود:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ إِنَّ رَبَّکُمْ لَرَؤُفٌ رَحِیمٌ أَلَا إِنَّ خَیْرَ عِبَادِ اللَّهِ التَّقِیُّ الْخَفِیُّ وَ إِنَّ شَرَّ عِبَادِ اللَّهِ الْمُشَارُ إِلَیْهِ بِالْأَصَابِعِ فَمَنْ أَحَبَّ أَنْ یَکْتَالَ بِالْمِکْیَالِ الْأَوْفَى وَ أَنْ یُؤَدِّیَ الْحُقُوقَ الَّتِی أَنْعَمَ اللَّهُ بِهَا عَلَیْهِ فَلْیَقُلْ فِی کُلِّ یَوْم؛
به نام خداوند بخشنده  مهربان. به درستی که پروردگار شما مهربان است. آگاه باشید که بهترین بندگان خداوند، کسی است که باتقوا و مخفی باشد (عزلت از مردم داشته باشد) و بدترین بندگان خداوند کسی است که انگشت نمای مردم باشد؛ پس کسی که دوست دارد تمام حقوقی را که خداواند سبحان بر عهده او گذاشته است، به طور کامل ادا کند، هر روز این دعا را بخواند:
سُبْحَانَ اللَّهِ کَمَا یَنْبَغِی لِلَّهِ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ کَمَا یَنْبَغِی لِلَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ کَمَا یَنْبَغِی لِلَّهِ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّهَ إِلَّا بِاللَّهِ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ النَّبِیِّ الْعَرَبِیِّ الْهَاشِمِیِّ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى جَمِیعِ الْمُرْسَلِینَ وَ النَّبِیِّینَ حَتَّى یَرْضَى اللَّه     .
بعد حضرت رسول صلی الله علیه وآله بسیار دعا کردند و از منبر، پایین آمدند و دوباره به منبر رفتند و فرمودند:
هر که بخواهد او را پیش از مجاهدان در ملأ اعلى ثنا گویند، هر روز این دعا را بخواند. با خواندن این دعا اگر حاجتى داشته باشد، برآورده شود و اگر دشمنى داشته باشد، بر دشمن چیره گردد؛ اگر قرضى داشته باشد، ادا گردد؛ اگر اندوه سخت و غمى داشته باشد، برطرف مى شود؛ و این دعا از هفت آسمان بالا رود تا در لوح محفوظ براى او نوشته شود.[۱]
---------------------------
پی نوشت:
[۱] . مهج الدعوات، ص۲۵۶.
---------------------------
منبع : بنیاد هاد