ذکر یونسیه

تاریخ ارسال:ي, 12/13/1396 - 22:07
ذکر
حاج شیخ جعفر ناصری

کسی که ذکر یونسیه [لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَکَ‏ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِین][۱] را می گوید، باید در محضر باشد. این ذکر با ذکر «لا اله الا الله» یا «لا اله الا هو» فرق می کند. این ذکر، حضور می خواهد. اگر کسی این ذکر را شروع کند و در محضر نباشد و این خطاب «أنت» و حضورش را نتواند در نفس خود جا بیاندازد، باید این ذکر را زیاد بگوید.
یک وقت می بینی ذکر قبلی یک نفر مدتی باید «لا اله الا الله» باشد، بعد ذکر یونسیه را شروع کند. ذکر یونسیه فقط تخلیه می کند، تقویت آن باید به صورت دیگری شود. من دیدم افرادی را که مدت های طولانی ذکر یونسیه می گفتند؛ ولی همین گونه مانده اند. اگر کسی به جای «لا اله الا الله» هم ذکر یونسیه را می گوید، زمان می برد، تا در جایگاه این ذکر بیاید. در این جایگاه یک مدتی تغییراتی حاصل می شود؛ ولی این نیمی از کار است، نیم دیگر آن باقی مانده است. و این برگشت می کند به شناخت جریان حضرت یونس علیه السلام.
آیت الله کشمیری رحمه الله علیه اوایل که از عراق آمده بودند، مطرح می کردند که ذکر یونسیه چقدر باید گفته شود ، کجای آن ذکر باید گفته شود، چه زمانی باید گفته شود، قبل از آن باید چه چیزی گفته شود و بعد از آن، چه گفته شود؟ ایشان یک دریا مطلب در این زمینه داشت.
ذکر یونسیه، شرایط بسیاری دارد که اگر کسی آن شرایط را متوجه شود و آن ذکر را درست بگوید، به چند روز نمی انجامد که درها باز می شود. روایت دارد که حضرت یونس بعد از چند روز نجات یافت:[۲]
فَلَوْ لا أَنَّهُ کانَ مِنَ الْمُسَبِّحینَ‏ لَلَبِثَ‏ فی‏ بَطْنِهِ إِلى‏ یَوْمِ یُبْعَثُون؛‏[۳]
و اگر او از تسبیح‏ گویان نمى ‏بود، حتما در شکم ماهى تا روزى که خلق مبعوث شوند باقى مى‏ ماند.
ذکر یونسیه چند قسمت دارد: تهلیل «لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ»، تسبیح «سُبْحانَکَ» و استغفار «إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ».  خدای متعال به آن دو جهت [تهلیل و استغفار] خیلی کار ندارد. تسبیح [سُبْحانَکَ] است که زمان نجات را برای حضرت یونس کوتاه کرد. جمله «فَلَوْلَا أَنَّهُ کَانَ مِنْ الْمُسَبِّحِینَ» به حسب کلمه «سُبْحانَکَ» است. گر چه به یک اعتبار هر سه مورد، تسبیح و یک نوع تقدیس است؛ یعنی ولو این که ایشان خودش را از ظالمین ارائه می کند، یک نوع عذرخواهی است؛ ولی تقدیس و تسبیح هم هست.
«وَ نَادَى‏ فِی الظُّلُماتِ»، در خود این تعبیر هم عنایت بوده که ظلمات آورده شده است؛ لذا یکی از صحنه های ظلمت ظاهری که برای این ذکر مناسب است، همان انتخاب شب است. امکان ندارد کسی این ذکر را بگوید و با برزخ عالم در ارتباط نشود؛ منتهی برزخ عالم چند زاویه دارد که یکی از آن زوایا برزخ اموات، عالم غیب و معنا است. اگر کسی نتیجه نگرفت، باید شرایط را اصلاح کند.
--------------
پی نوشت ها:
[۱]. سوره انبیاء، آیه ۸۷.
[۲]. ر. ک: تفسیر القمی، ج‏۱، ص۳۱۹.
[۳]. سوره صافات، آیه ۱۴۳ و ۱۴۴.

 

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • نشانی صفحه‌ها وب و پست الکترونیک بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
لطفا پاسخ سوال را بنویسید.

مطالب مرتبط