وقتی کتاب جامع السعادات از مرحوم ملا مهدی نراقی منتشر شد، خبر آن به حوزه های علمیه رسید. بعد از آن بود که مرحوم نراقی سفری به نجف داشتند. در آن زمان مرسوم بود وقتی عالمی از ایران وارد نجف می شد، علمای نجف برای دیدن و خوش آمدگویی به دیدار او می رفتند و بعد از مدتی هم آن عالم ایرانی برای بازدید، خدمت علمای نجف می رسید.
معروف است که مرحوم نراقی وقتی به نجف مشرف شد، علما به دیدن ایشان رفتند، به جز سید بحرالعلوم. بعد از مدتی مرحوم نراقی برای دیدن سید بحرالعلوم به مجلس درس ایشان می رود؛ اما سید عنایتی به او نمی کند. بعد از آن، جناب نراقی برای بار دوم به منزل سید بحرالعلوم رفت. در ابتدای این جلسه نیز با این که مرحوم نراقی میهمان سید بحرالعلوم بود، سید عنایت و توجهی به او نمی کند؛ اما وقتی بزرگواری مرحوم نراقی را می بیند و این که شخصیتی چون او در دیدار بر وی پیشی گرفته، ناگهان سید از جای برمی خیزد و مرحوم نراقی را در آغوش می گیرد و نزدیک خود می نشاند و می گوید: بنده کتاب جامع السعادات شما را مطالعه کرده ام و از جایگاه والای این کتاب با خبر شدم؛ ولی می خواستم ببینم که صاحب این کتاب آیا به این مطالب، عامل است یا فقط مطالب را جمع آوری کرده است؟ به همین دلیل هنگامی که شما به نجف آمدید، من به دیدن شما نیامدم و هنگامی که در درس من شرکت کردید، باز به شما توجه نکردم؛ چون می خواستم ببینم چه عکس العملی از خود نشان می دهید؟ امروز دیدم که چگونه با کرامت نفس و بزرگواری، چیزی از من به دل نگرفته اید، متوجه این واقعیت شدم که شما در مرحله اول، خودتان به رهنمودهای اخلاقی عمل کرده اید و بعد برای هدایت دیگران به تألیف این کتاب اخلاقی ارزشمند پرداخته اید. من شما را عالمی عامل، مهذّب و خودساخته یافتم.
---------------
منبع: بنیاد هاد