« إِنَّمَا حَرَّمَ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَهَ وَالدَّمَ وَلَحْمَ الْخِنْزِيرِ وَمَآ أُهِلَّ بِهِ لِغَيْرِ اللَّهِ فَمَنِ اضْطَّرَ غَيْرَ بَاغٍ وَ لا عَادٍ فَلا إِثْمَ عَلَيْهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ‏ » (بقره/173)

همانا خداوند مردار و خون و گوشت خوك و آنچه را كه (هنگام ذبح) نام غير خدا بر آن برده شده، حرام كرده است، (ولى) آن كس كه ناچار شد (به خوردن اينها) در صورتى كه زياده طلبى نكند و از حدّ احتياج نگذراند، گناهى بر او نيست، همانا خداوند بخشنده و مهربان است.

سؤال: آيا تحريم ‏هاى الهى، تنها به جهت مسائل طبّى وبهداشتى است؟

پاسخ: خير، بلكه گاهى دليل حرمت، مسائل اعتقادى، فكرى وتربيتى است. شايد تحريم گوشت حيوانى كه نام غير خدا بر آن برده شده، به خاطر شرك ‏زدايى باشد. چنانكه گاهى ما از غذاى شخصى دورى مى ‏كنيم، به خاطر عدم رعايت بهداشت توسط او، ولى گاهى دورى ما از روى اعراض يا اعتراض است.

منبع : حجت الاسلام قرائتی،تمثيلات تفسير نور، ص:25