اگر امام نباشد، زمین هم از بین می‌ رود، نه این که فقط مردم از بین می روند و یا فقط مردم بی دین می شوند، بلکه اگر امام نباشد، اصلاً هیچ چیزی در عالم نیست و همه چیز از بین می‌ رود .
بحث دیگری پیش می‌ آید و آن این که چرا حتماً باید امام باشد، ولو به این که صورت ظاهر از ما غایب باشد؟
جواب این است که اگر امام نباشد، خود زمین از بین می‌ رود. 
امام جعفر صادق(صلوات اللّه و سلامه علیه) می‌ فرمایند: «لَوْ بَقِيَتِ الْأَرْضُ بِغَيْرِ إِمَامٍ لَسَاخَتْ» - حدیثی کوتاه ولی پر از معنا - اگر زمین بدون امام باقی می‌ ماند،«لَسَاخَتْ» نابود می‌ شد و فرو می‌ ریخت. پس باید امام باشد. 
اصلاً «ثَبَتَتِ الْأَرْضُ وَ السَّماءُ» یعنی امام است که سبب ثبوت آسمان‌ها و زمین است؛ اگر امام نباشد، زمین هم از بین می‌ رود، نه این که فقط مردم از بین می روند و یا فقط مردم بی دین می شوند، بلکه اگر امام نباشد، اصلاً هیچ چیزی در عالم نیست و همه چیز از بین می‌ رود . 
می‌ فرمایند: «إِنَّ الْأَرْضَ لَا تَكُونُ إِلَّا وَ فِيهَا حُجَّةٌ إِنَّهُ لَا يُصْلِحُ النَّاسَ إِلَّا ذَلِكَ وَ لَا يُصْلِحُ الْأَرْضَ إِلَّا ذَاکَ» به درستی که قطعاً در زمین حجّت وجود دارد؛ یعنی زمین یک لحظه هم بدون حجّت نیست و مردم اصلاح نمی‌ شوند مگر این که بر روی زمین حجّت باشد و خود زمین هم اصلاح نمی‌ شود مگر به آن حجّت.
بعد می‌ فرمایند:
«جَعَلَهُمُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَرْكَانَ الْأَرْضِ أَنْ تَمِيدَ بِأَهْلِهَا وَ عَمَدَ الْإِسْلَامِ وَ رَابِطَةً عَلَى سَبِيلی هُدَاهُ» خدا این‌ ها را ارکان زمین قرار داده که زمین اهلش را نلرزاند و این‌ها ارکان دین و ارکان اسلام هستند و رابطی برای راه من هستند. 
پس اگر امام نباشد، زمین هم نیست «لَوْ بَقِيَتِ الْأَرْضُ بِغَيْرِ إِمَامٍ لَسَاخَتْ». این جا هم می‌ فرماید: اگر این‌ ها نبودند زمین منهدم می‌ شد، طوری می‌ شد که می‌ لرزید و خدا به واسطه این‌ ها زمین را نلرزاند. 
لذا این خصوصیّات امام برای انسان است و لازم است انسان امام شناس شود.
در روایت داریم که اگر مردم امام را نشناسند، فردای قیامت مؤاخذه می‌شوند. اصل قضیّه این است که اگر کسی از دنیا برود و امام زمان خود را نشناسد، «مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّةً» کأنَّ جاهل از دنیا رفته است. روایت دیگری هم بیان می کند که اگر مردم امام خود را نشناسند، در فردای قیامت نیز یقه شان را می‌ گیرند.
امام صادق(صلوات اللّه و سلامه علیه) می‌ فرمایند:
«إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ قَوْمٍ ائْتَمُّوا بِإِمَامٍ فِي الدُّنْيَا إِلَّا جَاءَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يَلْعَنُهُمْ وَ يَلْعَنُونَهُ إِلَّا أَنْتُمْ وَ مَنْ كَانَ عَلَى مِثْلِ حَالِكُمْ» کسانی که امام داشتند امّا مطیع امام و امام شناس نشدند، در روز قيامت امام، آنان را لعنت مى كند و آنان، امام را؛ مگر شما و كسانى كه چون شما باشند.