آقای سجادی یکی از دوستان و ارادتمندان نزدیک ایشان که ساکن در قم می باشند، بعد از فوت آن مرحوم، مجلس ختم صلواتی را که در حسینیه ای که در زمان حیاتشان وقف کرده بودند مدیریت می نمودند. فضیلتی از آن وجود مقدّس برای حقیر نقل فرمودند: بدین مضمون: واعظی به نام آقای موسوی که در مجلس ترحیم و ختم ایشان منبر رفته بودند قضیه ای را برای مستمعین نقل نمودند. بدین مضمون که در روز شهادت یکی از ائمه معصومین علیهم السلام در حسینیه مرحوم آیت اللَّه مرعشی منبر رفته بودم و مرحوم آیت اللَّه بهاءالدینی در آن مجلس شرکت داشتند. پس از آنکه منبر به اتمام رسید در کنار آیت اللَّه نشستم. در این هنگام شخصی با محاسن سفید که قبایی به تن و عبایی به دوش داشت، خدمت آیت اللَّه شرفیاب شد و عرض سلام و ارادت نمود. سپس خداحافظی نمود و رفت. آیت اللَّه بهاءالدینی خطاب به بنده فرمودند این شخص را شناختی؟ عرض کردم به جا نیاوردم. فرمودند: ایشان همان آقا فخر تهرانی معروف می باشند. امسال در عرفات در چادری که حضرت مهدی بقیه اللَّه الاعظم (عجل اللَّه

تعالی فرجه الشریف) تشریف داشتند به ملتزمینی که در محضر شریف حضرتش شرف حضور داشتند سفارش حاج آقا فخر را به ایشان نموده اند. «هنیئاً لارباب النعیم نعیمها»

اَلا یا ایها المهدی من آل هاشم و من اجلک یجری کل من فی العوالم و متنا لطول الانتظار فاحینا

و انت حیات الکون و محیی الرمائم تا کی همه اوصاف تو باید بشنیدن در کوی تو سرگشته و روی تو ندیدن بردار ز رخ پرده که تا خلق جهانی سر تا به قدم چشم شده روی تو دیدن