عالَم امام زمان (علیه اسلام) یا اوضاع عالم، پس از ظهور

آخرین نكته‏اى كه مى‏خواهم بحث كنم این است كه شرایط ظهور امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشريف) چیست كه این‏قدر باید روى آن وقت گذاشت. مثالى مى‏زنم: شما ببینید كه عرفا این‏قدر سختى مى‏كشند كه حالشان، حال توحیدى شود. حال توحیدى حال عجیبى است؛ یعنى ابزارهاى دنیا برایش ساده و سهل مى‏شود. مثلًا در مورد رزق مى‏داند كه رزّاق، خداست. تلاشش را مى‏كند ولى دنبال رزق نمى‏دود، قدرت به دست مى‏آورد ولى امید به قدرتش ندارد .... این‏ها یك حال معنوى فردى است. چرا به این حالت رسیده است؟ چون قلبش توحیدى شده است. عالَم امام‏زمان (عجل الله تعالی فرجه الشريف) كه‏

مبانى معرفتى مهدویت، ص: 111

نور امام در آن عالَم مى‏آید، عالم دیگرى است. الآن نصف بیشتر مشكلات ما مگر جز این‏است كه عده‏اى را حرص گرفته و به جاى این‏كه با یك درآمد ساده و یك خانه مكفى بسازند، با چند تا حقوق و چند تا خانه به‏سر مى‏برند؟ و نتیجه‏اش هم این مى‏شود كه مى‏بینیم بعضى از جوان‏ها خانه ندارند. همان‏طور كه براى قلب توحیدى شده، ابزارهاى دنیا ساده مى‏شود و دیگر حرص و ولع در آن قلب جایى ندارد، در جامعه توحیدى امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشريف)، حالت جامعه، مثل حالت قلبِ یك عارف كامل مى‏شود. همچنان كه ظهور حضرت حجت (عجل الله تعالی فرجه الشريف) در قلب عارف یكى از مراتب ظهور آن حضرت است، ظهور آن حضرت هم در جامعه شایسته ظهور حضرت یكى از مراتب ظهور آن حضرت است.

در رابطه با ظهور آن حضرت در قلب عارف، جناب حافظ در تنها غزلى كه نام حضرت‏مهدى (عجل الله تعالی فرجه الشريف) را برده است، مى‏گوید:

بیا كه رایت منصورِ پادشاه رسید

نویدفتح وبشارت‏به‏مهر وماه‏رسید

جمال بخت زروى ظفر نقاب انداخت‏

كمال عدل به فریادِ دادخواه رسید

یعنى حالا كه قلب آماده شد كه آن حضرت در آن ظهور كند، حجاب عقب رفت و عدل مهدى (علیه اسلام) به فریاد دل عارف رسید.

سپهرْ دورخوش‏اكنون‏كند، كه‏ماه‏آمد

جهان‏به كام‏دل‏اكنون‏رسد، كه شاه‏رسید

چون آرزوى دل هر عارف باللّهى همین ظهور است، و لذا دیگر هستى مسیرش، مسیر خوشى خواهد بود.

ز قاطعان‏طریق این‏زمان‏شوندایمن‏

قوافل دل ودانش، كه مرد راه رسید

مبانى معرفتى مهدویت، ص: 112

دیگر با ظهور نور مهدى (عجل الله تعالی فرجه الشريف) در دل عارف، شیاطین كه دزدان راه‏زن و قاطعان طریق‏اند، از صحنه خارج خواهند شد.

عزیز مصر به‏رغم برادران غیور

ز قعر چاه برآمد به اوج ماه رسید

تلاش میل‏هاى شیطانى كه مانع ظهور حضرت بر قلب‏ها بود، از قعر چاه بیرون آمد، همه حیله‏ها خنثى شد و آن عزیز ظهور كرد.

كجاست صوفى دجّالْ فعلِ ملحد شكل‏

بگو بسوز كه مهدى دین‏پناه رسید

دیگر در این حالت همه افكار غلطِ به ظاهر دینى و همه عقاید باطلِ در لباس دین بر باد رفت، چون نور مهدى (عجل الله تعالی فرجه الشريف) كه نمایش كامل دین و دین‏دارى است تجلّى یافت.

صبا بگو كه چه ها برسرم در این غم عشق‏

زآتش دل سوزان و دود آه رسید

یعنى ارزان نبود این ظهور، بسیار در آتش فراق سوختم تا چنین ظهورى واقع شد.

زشوق روى‏توشاهابدین اسیرِفراق‏

همان رسید كز آتش به برگ كاه رسید

همه هستى‏ام سوخت تا تو را یافتم، در اسارت فراق تو سعى كردم جز به فكر تو به فكر هیچ چیز نباشم تا این دیدار حاصل شد.

مرو بخواب كه حافظ به بارگاه قبول‏

ز وِرد نیم شب و درس صبحگاه رسید

جامعه‏اى هم كه شایسته این حالات شود، شایسته ظهور «مهدى دین‏پناه» خواهد شد. إن‏شاءالله‏

مبانى معرفتى مهدویت، ص: 113