2- حال كه اسلام مسئوليت تربيت را بيشتر به عهده زنان قرار داده، به مردانى كه فضاى سالم اقتصادى را براى چنين كارى بس خطير، براى زنان تنگ كنند، سخت اشكال كرده، به طورى كه پيامبر خدا(صلى اللّه عليه وآله) مى فرمايند:
«لَيْسَ مِنّا مَنْ وَسِعَ اللّهُ عَلَيْهِ ثُمَّ قَتَرَ عَلي عَيالِهِ»[1]
يعنى؛ از ما مسلمانان نيست كسى كه خداوند براى او گشايش فراهم كرده و او بر عيالش تنگ بگيرد و زمينه پرورش طبيعى او را از بين ببرد، يا قلدرمآبانه مانع ارتباط عاطفى با خواهر و مادر و ارحامش شود.

و نيز مى فرمايند:
«كَفي بِالْمَرْءِ اثْماً انْ يُضيِّعَ مَنْ يَقُوت»[2]
گناهكارى مرد همين بس كه همسر خويش را بى تكليف گذارد، و نسبت به شرايط زندگى او بى تفاوت باشد. حضرت اشاره به مردانى دارند كه نسبت به مسئوليت اداره ى خانواده بى تفاوت اند و از وظيفه ى خطيرى كه به عهده دارند شانه خالى مى كنند.

--------------------------------
[1] - همان، حديث شماره 2417 ..
[2] - همان، حديث شماره 2172.