باید فراتر از عصر فكر كرد

اگر پذیرفتید كه ستم باید باشد و اگر به حكومت جهانى توحیدى فكر نكردید، قرآن و روایات را در خدمت توجیه حاكمیت ستم قرار مى‏دهید، در حالى كه باید فراتر از عصر فكر كرد. شما ببینید چه كسانى بودند كه از پیروزى انقلاب اسلامى شوكه نشدند؟ آنهایى كه به بعد از انقلاب اسلامى فكر مى‏كردند.

من گاهى آدم‏هایى را مى‏دیدم كه حسرت دوراندیشى و تیزبینى‏آنها را مى‏خوردم. مثلا امثال شهیدبهشتى (رحمةالله‏علیه) واقعاً یك آدم‏هاى عجیبى بودند؛ همیشه مى‏دانستند كه خدا براى بعد، یك ذخیره اى برایشان گذاشته است و به آن فكر مى‏كردند و همیشه هم مى‏دیدید كه موفق بودند. مسئله جنگ، در ابتدا به قدرى وحشتناك بود كه همه مى‏گفتند: همه چیز رفت! امام (رحمةالله‏علیه) همان شب اول- كه در بیمارستان قلب بسترى بودند- فرمودند: یك دیوانه‏اى آمده و سنگى انداخته و فرار كرده است؛ كسى كه در جریان بود ولى ایمان نداشت، مى‏گفت: حاج آقا را نگاه كن! عراقى‏ها آمده‏اند وفرودگاه مهرآباد را هم زده و رفته‏اند، آقا مى‏گوید دیوانه‏اى آمده سنگى انداخته و رفته است. حالا كدامشان درست مى‏گفتند و مى‏گویند؟ آن روشنفكرانى كه بعد را نمى‏بینند و ظاهر قضیه را مى‏بینند و مى‏گفتند چیزى نماند، یا كسانى كه همواره متوجه آن آینده امیدبخش براى زندگى دینى هستند؟

این است كه نگاه به نهضت امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشريف) یعنى باید همیشه به فراتر از عصر و زمانه فكر كنیم و افراد پیروز هم همیشه این دسته از افرادند. شما

مبانى معرفتى مهدویت، ص: 109

ببینید گاهى جوّ كلى مردم مى‏گوید كه دیگر فایده ندارد، كسى دیگر به روحانیت اعتنایى نمى‏كند و اسلام هم رفت .... مطمئن باشید اگر این‏ها فكر خود را تغییر ندهند، در زندگى به گمراهى مى‏افتند؛ چون گرفتار جوّ موجود مى‏شوند. اما اگر كسى متوجه باشد كه نه؛ جریان چیز دیگرى است و فراتر از عصر، فكر كند، این فرد چیزهاى دیگرى مى‏بیند.