خدا همه كاره جامعه مى‏شود

اگر قلب مردم با خدا اشباع شود این‏قدر حرص و ولع پیدا نمى‏كنند. علت بسیارى از مسائل جامعه این است كه جهت‏گیرى و انتخاب‏ها غلط است. فضاى توحیدى امام‏زمان (عجل الله تعالی فرجه الشريف) طورى است كه مى‏گویند گرگ و میش بر سر یك آبشخوار آب مى‏خورند، یعنى آن روحیه گرگى چنان از بین مى‏رود كه دیگر طلب دریدن میش را ندارد. الآن مگر گرگ‏ها به جان جوان‏هاى ما و كشور ما نیافتاده‏اند؟ این‏ها براى عوض شدنشان یك فضا مى‏خواهند، تا جهت‏گیرى جامعه به‏كلى عوض شود. مولوى شعر زیبایى در این رابطه دارد. مى‏گوید اگر خواستى نجات پیدا كنى و خدا در جامعه تو حاكم باشد، اول باید این «ما» و «منِ» خود را به دست خدا بدهى:

جمله ما و من به پیش او نهید

مُلك مُلكِ اوست، مُلك او را دهید

چون فقیر آیید اندر راه راست‏

شیر و صید شیر هم آن شماست‏

فقیر یعنى این‏كه بگویى خدایا كارى ازما براى نجاتمان بر نمى‏آید، هر چه تو بگویى آن وسیله نجات ماست. مى‏گوید اگر خود را در مقابل خدا فقیر دانستى و متوجه شدى خدا تو را تنها نگذاشته است و حرص و اضطراب از آینده را از جانت بیرون كردى و بندگى خدا را اصل گرفتى، خدا و تمام مخلوقات او به كمك تو مى‏آیند.