باب پنجاه و ششم در باره کسی که مؤمنی را خوار کند یا اهانت نماید یا حقیر شما رد و او را مسخره کند یا سرکوفت زند یا گفته او را رد کند و نهی از رد کردن گفته او و از لقب بد گفتن بهم

تاریخ ارسال:س, 09/28/1396 - 10:27

قرآن مجید

: (11) 1- المؤمنون (آیه 110) و آنان را مسخره کردید تا یاد مرا بفراموشی سپردید و به آنها می‌خندید 111 من پاداششان دهم امروز به شکیبائی آنها راستش که آنها کامیابند.
(12) 2- الاحزاب (آیه 58) و کسانی که آزار کنند مؤمنین و مؤمنات را بدان چه نکرده‌اند البته که بگردن گرفتند بهتان و گناه بزرگی.
(1) 3- الحجرات (آیه- 11) بهم لقب پرانی نکنید بد است نام بدکاری پس از گرویدن باسلام.

اخبار باب‌

(2) 1- امالی طوسی: بسندش تا رسول خدا (ص) فرمود: راستی که خدا عز و جل مؤمن را از جلال و قدرتش آفریده هر کس بر او طعنه زند یا گفته او را رد کند گفته خدا را رد کرده است.
(3) 2- معانی الاخبار: بسندش از پیغمبر (ص) که خوارتر مردم آنکه اهانت کند به مردم.
(4) 3- امالی طوسی: بسندی از پیغمبر (ص) که هر که مؤمنی را خوار کند خدایش خوار کند.
(5) 4- عیون: بسندش تا رسول خدا (ص) هر که خوار شمرد مؤمن را یا برای مستمندی و کمی مالش او را حقیر شمارد خدا در روز قیامت او را انگشت‌نما کند و رسوایش نماید.
(6) 5- همان: بسندش از رسول خدا (ص) (مضمون حدیث پیش را آورده با اندک اختلافی).
(7) 6- خصال: بسندش از اربعمائه که امیر مؤمنان (ع) فرمود: برادران ناتوان خود را حقیر نشمارید که هر که مؤمنی را حقیر شمارد خدا عز و جل آن دو را در بهشت همراه نکند مگر او توبه کند.
(8) و فرمود: که مؤمن با برادر خود دغلی نکند و خیانتش نکند و ترک یاری او نکند و تهمت باو نزند و باو نگوید از تو بیزارم.
(9) 7- امالی صدوق: بسندش تا رسول خدا (ص) فرمود: بسا ژولیده خاکسار دوره گرد بر در خانه‌ها که اگر خدا را قسم دهد حاجت او را برآورده کند.
(10) 8- عیون: بسندش تا عموی محمد بن یحیی که شنیدم امام رضا (ع) روزی شعری خواند گفتم: خدا عزت دهد امیر را این شعر از کیست؟ فرمود: از یک عراقی شما ابو عتاهیه آن را از گفته خواندش برای من خوانده فرمود: نامش را بگو و این تعبیر را واگذار که خدا سبحانه و تعالی میفرماید: یک دیگر را با لقب بد نخوانید و شاید که آن مرد بدش آید از این لقب.
(عتاهیه بمعنی احمق یا شیداست که شیفته کنیز مهدی عباسی بوده و او این لقب را باو داده و بدان معروف شده نام او اسماعیل بن قاسم بوده و شعرها اینست که در عیون آمده.
آرزوی ما بود طول اجل مرگ و میر ما است آفات امل
تا گوید:
هست دنیا همچو سایه و زوال که در آن راکب بحل و ارتحال
خلاصه از پاورقی ص 143) (1) 9- خصال: بسندش تا امام ششم (ع) که مسخره کن مردم طمع نکند در دوستی راستی.
گویم این حدیث در باب کلیات بدیها گذشت.
(2) 10- تفسیر قمی: (آیه 10 و 11 سوره الحجرات) ایا کسانی که گرویدید قومی قوم دیگر را مسخره نکند و نه زنانی زنان دیگر را بسا که بهتر از آنها باشند" که در باره صفیه دختر حیی بن اخطب نازل شده که همسر رسول خدا (ص) بوده و عایشه و حفصه او را آزار میکردند و دشنام میدادند و باو میگفتند: ای یهودی‌زاده و او به پیغمبر (ص) شکایت کرد و آن حضرت باو فرمود: تو بآنها پاسخ میدهی، گفت: چه پاسخی یا رسول الله؟ فرمود:
بگو: پدرم هارون پیغمبر است و عمویم موسی کلیم الله، و شوهرم محمد رسول الله و برای چه منکر مقام میشوید، و این را بآن دو تا گفت و گفتند این را رسول خدا (ص) بتو آموخته و خدا این آیه را در باره آنها نازل کرد که دنبالش فرمود: و لقب بد بهم نپرانید چه بد است نام ناشایسته پس از ایمان.
(3) 11- مشکاة الانوار: امام صادق (ع) فرمود: هر که مؤمنی را برای کمی مالش حقیر شمارد خدایش حقیر شمارد، و پیوسته نزد خدا حقیر است تا از کار خود توبه کند، راستش آنها بهمگنان خود می‌بالند در روز قیامت.
(4) 12- ثواب الاعمال: بسندش تا امام صادق (ع) که خدا عز و جل فرموده بجنگ من برخاسته کسی که خوار شمارد بنده مؤمن را و از خشم آسوده است کسی که گرامی دارد بنده مؤمن مرا.
در محاسن مانندش آمده.
(5) 13- ثواب الاعمال: بسندش تا امام ششم (ع) که خدا عز و جل مؤمنان را از نور عظمت و جلال کبریائیش آفریده و هر کس بدانها سرکوفت زند یا گفته و عقیده آنها را رد کند بر خدا رد کرده در عرش او، و نزد خدا بچیزی شمرده نشود، همانا که او شرک شیطانست در محاسن مانندش آمده.
(6) 14- ثواب الاعمال: بسندش تا امام ششم (ع) که هر که بر مؤمن طعنه زند نباشد جز که ببدترین مرگی بمیرد و آرزو کند که بکار خیر برگردد، در محاسن مانندش آمده.
(1) 15- ثواب الاعمال: بسندش تا امام ششم (ع) فرمود حقیر نشمارید مؤمن فقیر را که هر که او را حقیر شمارد یا او را سبک گیرد خدایش حقیر سازد و پیوسته‌اش دشمن دارد تا از آن برگردد و یا توبه کند، (2) و فرمود (ع): هر که مؤمنی خوار شمارد یا حقیر شمارد برای آنچه که مالش کم است یا فقیر است خدایش روز قیامت در میان همه مردم انگشت نما کند.
(3) 16- محاسن: بسندش تا امام ششم (ع) که چون مؤمن به برادرش اف گوید از دوستی و ولایت او بدر آید، و چون گوید: تو دشمن منی یکی از آنها کافر باشد، و خدا عمل کسی را نپذیرد که بد کردن بمؤمن را در دل دارد.
(4) 17- همان: بسندی (نزدیک بمضمون شماره 13 را آورده).
(5) 18- همان: بسندی تا رسول خدا (ص) فرمود: مرا بمعراج بردند و خدا از پس پرده بمن وحی کرد آنچه وحی کرد، و از پس پرده با من گفتگو کرد آنچه باید و در ضمن آن فرمود: ای محمد هر که دوست مرا آزار کند بجنگ با من کمین کرده و هر که با من بجنگد با او بجنگم گوید (ص) گفتم: پروردگارا این دوست تو کیست که در باره او جنگ کنی با کسی که با او جنگ کند؟ فرمود: او کسی است که از او پیمان گرفتم برای تو و برای وصی تو و وارثان بولایت و پیروی.
(6) 19- حسین بن سعید: بسندش از امام پنجم و ششم که فرمودند: که ابا ذر در زمان پیغمبر مردی را سرزنش کرد باو گفت ای زاده سیاه و مادر او سیاه بوده، و رسول خدا (ص) با باذر فرمود: ای ابا ذر او را بمادرش سرزنش کردی، فرمود: ابو ذر پیوسته روی و سر را به خاک غلطاند تا رسول خدا (ص) از او راضی شد.
(7) 20- الدره الباهره: مسخره کردن میوه کم‌خردان و کار نادانهاست.
(8) 21- کنز کراچکی که بروایت امامی رسول خدا (ص) فرموده: راستی خدا عز و جل سه را در سه نهان داشته، نهان داشته رضای خود را در طاعتش و خشمش را در نافرمانیش و دوستش را در میان خلقش، کسی طاعتی را کم نگیرد که بسا نداند رضای خدا در کدام طاعت است، و هیچ کس گناهی را کم نشمارد چه که نداند خشم خدا در کدام گناه است، و هیچ کس از شماها هیچ آدمی بچشم کم بکسی ننگرد چه که نداند کدامشان دوست خدایند.