ابو على حسن بن حسن بصرى ابن  هيثم  كه اروپاييان او را الهازن مى گويند وAlhazen صورت لاتين حسن است، در سال 354 هجرى قمرى 344 خورشيدى برابر 965 ميلادى در بصره تولد يافته و اوايل عمر را در آنجا گذرانده و سپس به مصر رفته است.

فاطمه کلابیه، بعد از گذشت مدتی از زندگی مشترک با علی علیه السلام ، به امیرالمؤمنین پیشنهاد کرد که به جای «فاطمه»، که اسم قبلی و اصلی وی بوده، او را ام البنین صدا زند تا فرزندان حضرت زهرا علیهاالسلام از ذکر نام اصلی او توسط پدرشان، به یاد مادر خویش، فاطمه زهرا علیهاالسلام نیفتند و در نتیجه، خاطرات گذشته، در ذهن آن ها تداعی نگردد و رنج بی مادری آن ها را آزار ندهد.

يکي از ارادتمندان جناب شيخ جعفر مجتهدي (ره )مي گويد: هنگامي كه خدمت آقاي مجتهدي رسيدم به ايشان عرض كردم: مدتي است عيالم مريض شده و خود نيز دچار گرفتاري متعددي شده ام، اگر ممكن است دعايي بفرماييد تا

شخصی عرض كرد: یا رسول الله! ذبح گوسفند به عهده من، و دیگری گفت كه پوست كندن آن با من، و شخص دیگر گفت كه پختن آن با من. آن حضرت فرمود: جمع كردن هیزم هم با من باشد. گفتند: یا رسول الله، ما هستیم و هیزم جمع می‌كنیم. نیاز به زحمت شما نیست. فرمود: این را می‌دانم، لیكن خوش ندارم كه خود را بر شما امتیازی دهم. پس به درستی كه خداوند كراهت دارد از بنده‌اش كه ببیند او خود را بر دوستانش امتیاز داده است.

پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله جای خاصی برای نشستن در نظر نمی‌گرفت ، و سعی می‌كرد در پایین مجلس بنشیند. دوست نداشت در هنگام نشست و برخاست، كسی به احترام او برخیزد. و در این رابطه فرمودند: كسی كه دوست دارد دیگران به احترام وی از جا برخیزد، جایگاهش آتش است.

«نوروز» بزرگترین جشن ملى ایرانیان، سابقه اى هزاران ساله دارد. از گذشته هاى دور آریایى هاى ساكن در فلات ایران روز اول سال و آغاز بهار را به برگزارى مراسم ویژه و توأم با سرور و شادمانى اختصاص مى دادند. برخى پژوهشگران، ریشه تاریخى این جشن را به «جمشید پیشدادى» نسبت مى دهند و نوروز را «نوروز جمشیدى» مى خوانند. این گروه معتقدند كه جمشید شاه بعد از یك سلسله اصلاحات اجتماعى بر تخت زرین نشست و فاصله بین دماوند تا بابل را در یك روز پیمود و آن روز (روز هرمزد) از فروردین ماه بود. چون مردم این شگفتى از وى بدیدند جشن گرفتند و آن روز را «نوروز» خواندند.

حضرت علی علیه السلام فرمود: رسول اكرم صلی الله علیه و آله هرگز با احدی دست نداد كه دست خود را از دست او جدا كند، تا اینكه طرف دست خود را جدا می‌ساخت و احدی كاری به او نمی‌سپرد كه آن را رها كند، تا زمانی كه طرف از حاجت خود صرفنظر می‌كرد. و با احدی به گفتگو نپرداخت كه سكوت كند، تا وقتی كه طرف ساكت می‌شد، و بالاخره هرگز دیده نشد كه آن حضرت پای مباركش را در برابر همنشینی دراز نماید.

جابربن عبدالله تعریف می‌كند: روزی ابوالهیثم غذایی پخت و رسول خدا صلی الله علیه و آله و یارانش را به خوردن آن دعوت كرد و چون اصحاب از خوردن غذا فارغ گشتند. رسول خدا صلی الله علیه و آله به یارانش فرمود: به برادر میزبانتان ثواب برسانید. گفتند: چگونه باید به او ثواب رساند؟

پیامبر خدا در كنار سفره همانند بنده متواضع می‌نشست، و سنگینی خود را بر روی ران چپ می‌افكند. هرگاه در حال صرف غذا بود، تكیه نمی‌داد. با نام و یاد خدا شروع می‌كرد، بین دو لقمه خدا را یاد می‌كرد و سپاس ‍ می‌گفت. وقتی غذا تناول می‌فرمود، نام خدا را می‌برد و حمد و سپاس خدا را بین دو لقمه به جا می‌آورد. این نكات حاكی از توجه به ولی نعمت و یاد و نام خدای سبحان می‌باشد.

مردی به خانه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم آمد و درخواست دیدار نمود، هنگامی كه پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم خواست از خانه خارج شود و به دیدار آن مرد برود، جلو آینه یا ظرف بزرگی از آب داخل اتاق ایستاد و سر و صورت خود را مرتب كرد.

رسول خدا صلی الله علیه و آله در مسجد نشسته بودند كه مردی وارد شد و آن حضرت به احترام او از جای خویش برخاست. مرد گفت: ای رسول خدا! جای گسترده و وسیع است. آن حضرت فرمود: این از حقوق مسلمان بر مسلمان دیگر است كه چون وی را برای نشستن نزدیك خویش دید، برای او جابجا شود.

نوشتاری که پیش روی شما است، شرح اجمالی زندگانی پر تب و تابِ علمی و مبارزاتی عالم و متفکّر جهان اسلام و مصلح عظیم تشیّع در قرن چهاردهم هجری، حضرت آیت اللّه علاّمه «سید عبد الحسین شرف الدین موسوی عاملی» رحمه الله است. در این سطور سعی شده است بخشی از آرمانهای مقدّس و ابعاد گسترده شخصیت علمی، اعتقادی، اخلاقی، سیاسی و اجتماعی آن بزرگ مرد ارائه گردد.

26 اسفند، سال روز فراق جان سوز بزرگ مردی است که تاریخ چنان که باید او را نشناخت و با گوهر وجودی اش، آشنا نگشت؛ حاج سیداحمد خمینی رحمه الله ، آن فرزند مبارزه، ایثار و گذشت در راه اسلام عزیز که سراسر عمر شریفش را وقف اسلام و انقلاب کرد. ابرمردی که در کوران حوادث قبل و بعد از انقلاب اسلامی مان، چون کوهی استوار در کنار مراد خویش ایستاد تا با سینه ای به عظمت دریا، رازدار و امین خمینی کبیر باشد.

ابو محمد حسن بن علی بن داوود حلی(ملقب  به  تقی  الدین ) معروف به ابن داوود حلی (۶۴۷ - بعد از ۷۰۷ ق/ ۱۲۴۹- بعد از ۱۳۰۷ م)، عالم رجالی، فقیه و ادیب شیعه در قرن هفتم هجری قمری است. ابن داوود با علامه حلی معاصر بود. مشهورترین اثر ابن داوود کتاب الرجال اوست. از اساتید سرشناس وی می توان به محقق حلی‏، سید جمال الدین احمد بن طاووس‏، سید عبدالکریم بن سید احمد بن طاووس‏ اشاره کرد.

ابوالمعالی ابن ابی بکر عبدالله بن محمد بن علی بن علی المیانجی مشهور به عین القضات هــمــدانــی می باشد. جد او ابوالحسن علی بن الحسن میانجی، قاضی همدان بوده و در همدان کشته گردید.

نام او عبداله و نام پدرش محمد است؛ البته در هيچ يک از آثارش به نام خود اشاره اي نکرده , بلکه خود را قاضي يا عين القضات ناميده است.کنيه ي او «ابوالمعالي» و لقبش «عين القضات» است ؛ اما از تاريخ و چگونگي اين عنوان که به او داده شده و همچنين اشتغال وي به شغل قضاوت, هيچ گونه اطلاعي در دست نيست.

بمباران شیمیایی شهر كردنشین حلبچه از سوی هواپیماهای عراقی، یكی از حوادث حزن انگیز جنگ ایران و عراق بود. طبق آمار رسمی، در این اقدام، بیش از پنج هزار غیرنظامی بی گناه كه بخش عمده آنها زنان و كودكان بودند، به شهادت رسیدند. سند زیر خاطرات یكی از رزمندگان قرارگاه قدس است كه خود شاهد واقعه بوده است و برای آشنایی خوانندگان محترم با ابعاد فاجعه بار این اقدام جنایتكارانه ارتش عراق درج می شود. 

شهید همت در جریان عملیات خیبر به برادران گفته بود:«باید مقاومت كرده و مانع از بازپس‍گیری مناطق تصرف شده، توسط دشمن شد. یا همه این‍جا شهید می شویم ویا جزیره مجنون را نگه می داریم.» رزمندگان لشكر نیز با تمام توان دربرابر دشمن مردانه ایستادگی كردند. حاجی جلو رفته بود تا وضع جبهه توحید را از نزدیك بررسی كند، كه گلوله توپ در نزدیكی اش اصابت می كند و این سردار دلاور به همراه معاونش، شهید اكبر زجاجی، دعوت حق را لبیك گفتند و سرانجام در 24 اسفند سال 62 در عملیات خیبر به لقاء خداوند شتافتند. 

به گزارش خبرگزاری ضیاءالصالحین، به نقل از پایگاه اطلاع رسانی پلیس فتا، سرگرد"علي عباسي کساني" اظهار داشت: امروزه شبکه هاي اجتماعي  بيشترين مخاطبان در فضاي سايبر را به خود اختصاص  داده اند که بيشترين طيف استفاده از اين  برنامه ها را در بين خانواده ها ، نوجوانان و جوانان مي باشد.
وي ادامه داد: يکي از مهمترين آسيب ها و چالش هاي شبکه هاي اجتماعي موبايل، آسيب پذيري هايي است که هر روزه در مورد آن بحث مي شود.

در چنين دنيايي، پيامبر اکرم دختري تربيت مي کند . اين دختر، شايستگي آن را پيدا مي کند که پيامبر خدا بيايد دست او را ببوسد! بوسه بر دست فاطمه ي زهرا از طرف پيامبر را، هرگز نبايد حمل بر يک معناي عاطفي کرد. اين خيلي غلط و خيلي حقير است اگر ما خيال کنيم که چون دخترش بود و دوستش مي داشت، دستش را مي بوسيد. مگر شخصيتي به آن ارجمندي، آن هم با آن عدل و حکمتي که در پيامبر هست و اتکايش به وحي و الهام الهي است،خم مي شود و دست دخترش را مي بوسد؟