متن تحليل

 بازی پوکمون گو، محصول مشترک کشور آمریکا و شرکت های گوگل و نینتندو می باشد؛ بازی پوگمون گو با استفاده از تکنولوژی واقعیت افزوده طراحی شده است. شخصیت پوکمون در گذشته توسط انیمیشن سازان ژاپنی شخصیت پردازی شده است و کسانی که از ابتدا اهل بازی های آتاری یا کنسول هستند به خوبی این شخصیت را میشناسند و برای آن ها آشنا است.

 درباره برخورد کشورهای مختلف جهان و مواضعی که در مقابل این بازی گرفته اند باید گفت: چین این بازی را در کشورش ممنوع اعلام کرده و روسیه آن را سرویس جاسوسی آمریکا خوانده است ولی ایران و بسیاری از کشورها توانایی مقابله با این بازی در کشور را ندارند و این بازی طبق پیش بینی صورت گرفته در ایران هم جایگاه مهمی در بین بازیکنان آن پیدا خواهد کرد و لازم است هر چه زودتر سواد رسانه ای کاربران ایرانی در خصوص این بازی افزایش پیدا کند.

شرط نصب این بازی  دسترسی شرکت نینتندو به تمام اطلاعات کاربران است و اغلب افراد بدون مطالعه آن را می پذیرند. علاوه بر این در این بازی امنیت مکان های نظامی و امنیتی کشور به مخاطره می افتد چرا که همزمان بیست عکس از یک مکان گرفته شده و وضوح بالای آن میتواند امنیت آن منطقه را دچار اختلال کند.

در جهان هر 5 دقیقه 50 هزار دلار به حساب شرکت نینتندو بابت بازی پوکمون واریز می شود؛ بازی پوکمون گو بیانگر قدرتی است که بازی های رایانه ای در جهان امروز پیدا کرده است به طوری که هم برای تولید کننده بازی ثروت آفرین است و هم تعیین می کند که فرد بازیگر دقیقا در چه نقطه ی جغرافیایی حضور داشته باشد و بیانگر قدرتی است که بازی های رایانه ای در جهان پیدا کرده است.

 این موضوع که مسئله ی اصلی در این بازی حضور بازیکن بر اساس خواسته ی شرکت تولید کننده ی بازی در نقاط مشخصی است؛ باید دید حضور بازیکن بر اساس خواست تولید کننده ی بازی در نقاط مختلف از منظر امنیت عمومی چه تبعاتی دارد؟

این بازی ورژن جدیدی از نسل بازی هاست و شرکت سازنده ی بازی رفتار بازیکن را هدایت می کند و کسی که بازی می کند در واقع بازی میخورد و هدایت میشود. ارتباط غیر متعارف و بهره برداری غیر اصولی از بازیکن از دیگر مضرات این بازی است.

 از آنجایی که این بازی هنوز در ایران رواج پیدا نکرده و همه گیر نشده است باید به صورت شفاف یک سری اطلاعات در اختیار کاربران قرار داد. چرا که پیش بینی می شود این بازی رغیب جدی شبکه های اجتماعی شود. پوکمون گو یک نوع تلفیق دنیای واقعی با دنیای مجازی است که علت محبوبیت و جذابیت آن هم همین است.

در این بازی القائات ذهنی فرد از فضای مجازی یکباره به فضای حقیقی وارد می شود و وارد ناخوداگاه او می شود که این موضوع بسیار خطرناک است لذا باید با دقت روی آن مطالعه ی کارشناسی انجام شود.  معمولا در تمام بازی های محبوب خشونت حرف اول را میزند که این تهدیدی جدی برای جامعه است.