(2) گویم برخی از این اخبار در باب قضاء حاجت مؤمن و باب اطعامش گذشته.
(3) 1- امالی صدوق: بسندش تا امام ششم (ع) که مؤمنی برادرش واننهد با قدرت بر یاری او جز که خدایش در دنیا و دیگر سرا وانهد و یاری ندهد.
ثواب الاعمال: بسندی مانندش را آورده.
(4) 2- قرب الاسناد: بسندی تا امام باقر (ع) فرمود: کسی از شما حضور نیابد نزد کسی که سلطان زورگو و ناحق او را از ستم و تجاوز میزند یا میکشد یا ستم میکند در صورتی که یاری او نکند زیرا یاری مؤمن بر مؤمن فرض و واجب است هر گاه حاضر باشد نزد او، عافیت رو است تا حجت روشنی بر عهده تو نباشد.
ثواب الاعمال بسندی مانندش را آورده.
(5) 3- قرب الاسناد: بهمان سند از پیغمبر (ص) که به هفت چیز فرمان داده: عیادت بیماران، تشییع جنازه، انجام سوگند، خیرباش گفتن به کسی که عطسه زند، و یاری ستمدیده و فاش سلام کردن، و پذیرش از دعوت‌کننده، گویم: بچند سند آن را در ابواب نواهی آوردیم.
(6) ثواب الاعمال: بسندش تا امام ششم (ع) که مردی را در گورش نشاندند و باو گفته شد ما صد تازیانه عذاب خدا بتو میزنیم، گفت تاب آن ندارم و با او گفتگو کردند، به یک تازیانه رسیدند و گفتند: از آن چاره هست گفت: برای چه آن را بمن میزنید؟ گفتند: برای اینکه روزی بی‌وضوء نماز خواندی و بر ناتوانی گذشتی و او را یاری نکردی و فرمود یک تازیانه عذاب بر او زدند و گورش پر آتش شد.
محاسن: بسندی مانندش را آورده (7) 5- خصال: بسندی تا رسول خدا (ص) که: هر کار خوبی صدقه است، و رهنمای بکار خیر چون عامل آنست، و خدا دادرسی بیچاره را دوست میدارد.
(8) 6- امالی صدوق: بسندش تا امام صادق (ع): هر که خواهد خدایش عز و جل در رحمت خود درآورد، و به بهشتش جا دهد باید خوشخو باشد، و از طرف خود انصاف دهد و به یتیم مهر ورزد، و ناتوان را کمک کند و برای خدا که او را آفریده تواضع کند.
7- امالی طوسی: مانندش را آورده
(1) گویم: چند خبر در باب بر بوالدین گذشت.
(2) 8- امالی صدوق: در خبر مناهی است از پیغمبر (ص) که فرمود: هر که گره کار مؤمنی را در دنیا بگشاید خدا هفتاد و دو گره از کار آخرت او گشاید و هفتاد و دو گره از کار دنیایش که آسانتر همه گلوگیریست.
(3) 9- خصال: بسندش تا رسول خدا (ص) فرمود: هر که چهار چیز را دارد خدا او را در سایه خود گیرد و برحمت خود به بهشتش برد: خوی خوشی که بدان در میان مردم زندگی کند، و نرمش با گرفتار، و دلسوزی بر پدر و مادر، و خوشرفتاری با مملوک زیردست.
(4) 10- معانی الاخبار: بسندش تا امام صادق (ع) که خدا عز و جل بداود (ع) وحی کرد یک بنده‌ام یک حسنه‌ام آورد و به بهشتش برم، گفت: پروردگارا آن حسنه چه باشد؟ فرمود گره کار مؤمنی گشاید و گرچه با یک دانه خرما باشد، فرمود: داود (ع) گفت: پروردگارا حق دارد کسی که تو را شناسد از تو طمع نبرد.
(5) 11- قرب الاسناد: مضمون همین حدیث را آورده جز که سزای بنده را حاکمیت او را در بهشت ذکر کرده.
(6) 12- امالی طوسی: از وهب بن منبه گفت: در زبور خواندم، از من بشنو چه گویم و درست میگویم، هر که یک حسنه‌ام آورد به بهشتش برم، داود گفت: آن حسنه چه باشد؟
فرمود هر گاه گره از کار مسلمانی گشاید، داود گفت بار معبودا از این رو نشاید هر که تو را شناسد از تو امیدش ببرد.
(7) 13- خصال: بسندش تا امام ششم (ع) فرمود: چهارند که خدا عز و جل روز قیامت بدانها نظر دارد: هر که پشیمانی را در معامله پس گیرد، یا بیچاره‌ای را داد رسد، یا بنده‌ای را آزاد کند، یا عزبی را تزویج نماید.
(8) 14- قرب الاسناد: بسندش تا امیر مؤمنان (ع) که هر که جلو گیرد از مسلمانان تجاوز آب یا آتش یا دشمن سرسخت را خدا گناهش را بیامرزد.
(9) 15- ثواب الاعمال: بسندش تا امام باقر (ع) که هر که چهار چیز دارد خدا در بهشتش برایش خانه سازد، یتیم را پناه دهد، و بناتوان مهرورزد، و بوالدینش دلسوز باشد و بمملوکش مدارا کند.
(10) 16- همان: بسندش تا امام ششم (ع) فرمود: هر مؤمنی گره از گرفتاری مؤمنی گشاید خدا هفتاد گرفتاری دنیا و گرفتاری آخرتش را گشاید، (11) و فرمود: هر کس دارا کند مؤمن تنگدستی را خدا حوائج دنیا و آخرتش را روا کند (12) فرمود: هر که عیب مؤمنی را که
از آن نگرانست بپوشاند خدا هفتاد عیبش را که از آنها در دنیا و آخرت نگرانست بپوشاند (1) فرمود: راستش خدا بکمک مؤمن است تا مؤمن در کمک برادر مؤمن خود است از پند سود گیرید و بکار خیر دل بدهید.
(2) گویم: برخی اخبار هم در باب قضاء حاجت مؤمن گذشت.
(3) 17- همان: بسندش تا امام ششم (ع) که مؤمنی نباشد یاری کند مؤمن مظلومی را جز که بهتر باشد از روزه یک ماه و اعتکافش در مسجد الحرام، و مؤمنی نباشد که با قدرت برادرش را یاری کند جز که خدا او را در دنیا و آخرت یاری کند و مؤمنی نباشد که با قدرت برادرش را وانهد جز که خدایش در دنیا و آخرت وانهد.
(4) 18- همان: بسندی تا رسول خدا (ص) که هر که بداد برادر مؤمنش رسد تا او را از غم و گرفتاری و پرتگاه برهاند خدا برایش ده حسنه نویسد، و ده درجه او را بالا برد، و ثواب آزاد کردن ده بنده باو دهد، و ده بدی از او بگرداند، و در قیامت ده شفاعت از او بپذیرد.
(5) 19- تفسیر امام: رسول خدا فرمود: هر که ناتوانی را در بدنش کمک دهد در کارش خدا در کارش باو کمک دهد و در قیامت فرشته‌هائی روا دارد که او را در گذر از هراسها کمک دهند، و از خندقهای آتش بگذرانند و از صراط او را سالم به بهشت رسانند در امان و کسی که ناتوان در فهم و معرفت را کمک دهد و در برابر خصم باطل طلب او باو دلیلی آموزد خدایش در سکرات مرگ بر شهادت به یگانگی خدا و اینکه محمد (ص) بنده و رسول او است کمک دهد و بر اقرار بدان چه بدین دو مربوط است و بر اعتقاد او تا اینکه از دنیا برون شود و بخدای عز و جل برگردد با بهترین کردار و خوشترین حال، و در آن به روح و ریحان خوشامدش گویند و مژده‌اش دهند باینکه پروردگارش از او خشنود است و خشمی بر او ندارد، و هر کس کمک کند بمصالح دنیا یا دینش اندر کار است تا بر او دشوار نباشد خدا در مشاغل درهم و احوال نافراهم روز حضورش در برابر خود باو کمک دهد و از اشرارش جدا کند و باخیارش پیوندد.
(6) 20- نوادر راوندی: بسندش تا رسول خدا (ص) که هر که صبح برخیزد و توجهی بکارهای مسلمانان ندارد از اسلام بهره ندارد، و نه کسی که مردی را دریابد که فریاد می‌کشد ای مسلمانان بدادم برسید و جوابش ندهد از مسلمانان نباشد.
(7) 21- نهج البلاغه امیر المؤمنین (ع) فرمود: از جبران گناهان بزرگ و بداد رسیدن بیچاره و گرهگشائی از گرفتار است.
(1) 22- ثواب الاعمال: بسندش از امام ششم (ع) که میفرمود: هر که بداد برادر مؤمن بیچاره خود رسد که بی‌تاب شده و گره از کار او گشاید و بر انجام حاجتش کمک کند در برابر نزد خدا هفتاد و دو رحمت دارد که یکی را زود باو رساند تا زندگیش را به سازد و هفتاد و یکی را برای او ذخیره کند برای هراسهای روز قیامت و دلهره‌های آن.
(2) 23- همان: بسندش تا امام ششم (ع) که میفرمود: هر که گره از کار مؤمنی گشاید خدا گره‌های کار آخرت او را گشاید و از گورش با دل شاد بر آید، و هر کس در گرسنگی باو خوراکی دهد خدا از میوه‌های بهشت باو بخوراند، و هر کس شربت آبی باو نوشاند خدا از رحیق مختوم (شراب سر بسته بهشت) باو نوشاند).
(3) 24- همان: بسندش تا رسول خدا (ص) که هر که برادر مسلمانش را با یک کلمه‌ای گرامی دارد که باو مهر ورزد و گره از کارش گشاید پیوسته در سایه رحمت خدا است تا بدان اندر کار است.
(4) 25- همان: بسندش از امام ششم (قریب بمضمون شماره 22).
(5) 26- محاسن: بسندش تا امام ششم (ع) که مؤمنی نباشد از یاری برادرش با قدرت بر آن دست کشد جز که خدایش در دنیا و آخرت بخود وانهد.
(6) 27- همان: بسندش تا امام باقر (ع) که خدا کشتن ذبیحه و اطعام و دادرسی بیچاره را دوست میدارد.
(7) 28- تفسیر امام: کسی نباشد که بیچاره‌ای را بیند در راه پاکش او وامانده و در افتاده و کمک میخواهد و کسی باو کمک نکند و بداد او رسد و او را بپاکشش سوار کند و کارش را درست کند جز که خدا عز و جل فرماید خود را رنج دادی و نیرویت را مصرف کردی در کمک باین برادرت، من فرشته‌هائی بیشتر از شمار همه آدمیان از آغاز روزگار تا پایانش که هر کدام نیرومندترند از آنکه آسمانها و زمینها را بردارند برای آنکه کاخها و مساکنی برای تو بسازند و درجات تو را بالا برند و تو در جنان من چون یکی از ملوک برتر باشی، و کسی که جلو گیرد از ستمدیده‌ای که خواهند بجان او یا مالش زیانی رسانند خدا عز و جل از حروف گفتار و هر حرکت کرد و امارش و از سکون آنها فرشته‌ها آفریند بشمار هر حرفی صد هزار فرشته که هر کدام بتازند به شیاطینی که می‌آیند برای گمراه کردن او و با سنگ کوبنده آنها را از پای در آورند (سر آنها را بشکنند خ ب) و خدا بایست کند بهر ذره‌ای از زیانی که از او دفع شده و بکمترین دردی که جلوگیری شده صد هزار خدمتکار بهشتی و به اندازه آنان حوریان زیبا که در آنجا او را ناز کنند و احترام نمایند و گویند این در برابر اینست
که از فلانی زیان مال یا تنش را جلو گرفتی.(1)