قرآن مجید

(5) 1- الانعام (146) این بسزای ستم کردن آنها است و راستی ما راستگویانیم.
(6) 2- الاعراف (33) بگو: همانا حرام کرده پروردگار من هرزگیها را- تا آنجا که فرموده- و ستم کردن ناحق را.
(7) 3- یونس (23) و چون نجاتشان داد بناگاه بناحق در زمین تجاوز کنند ایا مردم همانا تجاوز شما بر خودتان بهره زندگی دنیاست سپس بسوی ما است برگشت شما پس آگاهتان کنیم بدان چه میکردید.
(8) و در آیه 90 فرموده و دنبال کرد آنها را فرعون و قشونش بستم و تجاوز (9) 4- النحل (آیه 9) راستی خدا فرمان دهد بعدالت و احسان و بخشش بخویشاوندان و باز میدارد از هرزگی و منکر و ستمگری پندتان دهد شاید یاد آور شوید.
(10) 5- طه (24) برو بسوی فرعون که راستی سرکش شده (11) 81 بخورید از پاکیزه‌های آنچه بشما روزی کردیم و سرکشی نکنید در آن تا دچار خشمم شوید که هر که دچار خشمم شود سقوط کند.
(12) 6 القصص: آیه 4- راستی فرعون والا شد در روی زمین و مردمش را دسته دسته کرد و یک دسته را ضعیف شمرد که پسرانشان را سر برید و زنانشان را زنده داشت راستی که او از تباهکاران بود (13) و خدا فرمود آیه 76 راستی قارون از قوم موسی بود و بر آنها تجاوز کرد 83
(1) آنست سرای دیگر که ساختیمش برای کسانی که قصد سر بلندی ندارند در روی زمین و نه قصد فساد و سرانجام از آن پرهیزکارانست.
(2) 7- ص (55) و راستی که برای سرکشان بد سرانجامی است 56 دوزخی که در آن درگیرند و چه بد بستری.
(3) 8- الدخان (31) از فرعون که او از مردم والا بود و از مسرفان.
(4) 9- النبأ (21) راستی که دوزخ یک کمینگاهی است 22 برای سرکشان بازداشتگاهی است.
(5) 10- النازعات (آیه 37) و اما کسی که سرکش شود زندگی دنیا را گزیند راستی که جایگاهش دوزخ شود.

اخبار باب‌

(6) 1- خصال: بسندش تا رسول خدا (ص) که فرمود: راستی زودرس‌تر خیری در ثواب نیکی است و زود کیفرتر بدی تجاوز.ثواب الاعمال بسندی مانندش را آورده.امالی طوسی: بسندی مانندش را آورده.
(7) 2- همان خصال: بسندش از کتاب علی (ع) صاحب سه خصلت هرگز نمیرد تا نکبت آنها را بیند: تجاوز و قطع رحم و قسم دروغ که جنگ با خداست و زودرس‌تر طاعت در ثواب صله رحم است، و راستی مردمی بد کارند با هم پیوند دارند مالشان فزاید و با هم نیکی کنند و عمرشان فزاید، و راستی قسم دروغ و قطع رحم خانمانها را از اهلشان تهی وانهند و رحم را سنگین سازند و در آنست قطع نسل.
ثواب الاعمال تا جمله آخر مانندش را آورده.جامع الاخبار بسندی تا از اهلشان را آورده.
(8) 3- خصال: در سفارشهای پیغمبر (ص) بعلی (ع) است که ای علی چهارند که کیفر شتابنده‌تری دارند کسی که باو احسان کردی و بعوض بتو بدی کرده، و کسی که باو ستم نکنی و او بتو ستم کند، و کسی که با او پیمان بستی بر امری و با او وفاء کردی و او با تو عهدشکنی کرده و کسی که با رحم خود صله کرده و از او بریدند.
(9) 4- همان: بسندش تا امام ششم (ع) که رسول خدا (ص) را شیوه این بود که هر روز از شش خصلت پناه بخدا میگرفت: از شک و از شرک و از حمیت و بغی و غضب و حسد.
(1) 5- امالی طوسی: بسندش تا رسول خدا (ص) سه تا از گناهان کیفرش زود رسد و به آخرت نیفتد: ناسپاسی والدین، و ستم بمردم، و ناسپاسی احسان.
(2) 6- همان: از ابن عباس که هرگز در مردمی ستمکاری پدیدار نگردد جز مرگ و میر در آنان پدیدار شود.
(3) 7- علل از امام ششم که از گناهان برانداز نعمت ستمکاریست.
(4) گویم: در باب آنچه سبب خشم خداست از گناهان گذشت.
(5) 8- معانی الاخبار: بسندش تا امام ششم (ع) که پیروز آنکه به نیکی غالب آید و شکست خورده آنکه شرش غالب باشد و مؤمن دم بسته است.
(6) 9- ثواب الاعمال: بسندش تا امام باقر (ع) که زود کیفرتر ستمکاریست.
(7) 10- همان: بسندش تا رسول خدا (ص) که اگر کوهی بر کوهی ستم کند خدا عز و جل ستمگر آن دو را از بن برکند.
(8) 11- همان: (مضمون شماره 9 را آورده).
(9) 12- همان: بسندی که مردی یکی از بنی هاشم را به نبرد خواند و او نپذیرفت که با او نبرد کند، و علی (ع) باو فرمود: چه تو را بازداشت که با او نبرد کنی گفت: او پهلوان عربست و ترسیدم بر من چیره گردد فرمودش او بتو تجاوز کرد و اگر با او نبرد کردی بر او چیره گشتی و اگر کوهی بر کوهی تجاوز کند آن تجاوزگر نابود شود.
(10) 13- نوادر راوندی (مضمون شماره 10 را آورده).
(11) 14- نهج البلاغه: هر که تیغ ستم کشد بدان کشته شود.
(12) و در خطبه قاصعه فرمود: خدا را خدا را در کیفر فوری تجاوز و آینده ناگوار ستم، و سرانجام به تکبر که دام کلان و بزرگتر نیرنگ ابلیس است که با دل مردان آمیزد بمانند آمیزش زهرهای کشنده هرگز وامانده نشوند و کسی را واننهند نه دانا را برای علمش و نه مستمند را در جامه ژنده‌اش.
(13) 15- کافی: بسندش تا رسول خدا (ص) زود کیفرتر بدکاری تجاوز است.
(14) بیان: تجاوز از حد بدر شدن و سرفرازی بدیگری و بقول قاموس ستم و عدول از حق و سرکشی و دروغ تا گوید فئه باغیه یعنی شورشیان بر امام. و بقول راغب خواست تجاوز از اندازه شایسته است چه انجام شود چه نشود- تا گوید: تجاوز دو قسم است یکی پسندیده چون تجاوز از عدالت باحسان و از فریضه به نافله و نکوهیده چون تجاوز از حق بباطل و بمعنی تکبر هم هست چون از اندازه خود
فراتر رود و در هر امری بکار رود (1) خدای تعالی فرموده (23- یونس) تجاوز کنند در زمین بنا حق و دنبالش فرموده همانا تجاوز شما بخود شما است (60- الحج) کسی که بر او تجاوز شد البته خدایش یاری دهد، و فرموده (26- القصص) راستی قارون از قوم موسی بود و بر آنها تجاوز کرد (9- الحجرات) اگر یکی از آن دو بر دیگری تجاوز کرد بجنگید با آنکه تجاوز کرده، و تجاوز در بیشتر موارد نکوهیده است پایان کلام نهایه.
و منظور از زودی کیفرش اینکه در دنیاهم آن را بیند بزودی و در روایت امام صادق (ع) است که گناهی سزاوارتر بشتاب در کیفر آن در دنیا از طرف خدا پیش از آخرت نباشد جز تجاوز و قطع رحم راستی که باطل نابود است، و امیر مؤمنان (ع) فرمود: هر که تیغ ستم کشد بدان کشته شود، و ظاهر اینست که کیفر را خدا دهد برای جلوگیری از آن نه چنان که گفتند اثر عادی آنست که مردم باو عوض آن دهند یا بدتر از آن با او کنند و این کیفر را بخود از چند راه کشانده.
گویم: سستی این کلام در اینست که بینیم ستمکار غالبا دچار ستم جز ستمدیده خودش می‌شود.
(2) 16- کافی: بسندش تا امیر مؤمنان که فرمود: تجاوز صاحبش را بدوزخ کشد و اول تجاوزگر بر خدا عناق دختر آدم (ع) بود و اول کس هم که خدایش کشت او بود، نشستگاهش یک جریب در یک جریب بود بیست انگشت داشت و در هر انگشت دو ناخن بمانند دو داس و خدا شیری باندازه فیلی بر او مسلط کرد و گرگی باندازه شتر و کرکس باندازه استر و او را کشتند و خدا جباران را در خوشتر و آسوده‌تر حال کشته.
(3) بیان: شرح الفاظ و مقادیر است- تا گوید: حاصل اینست که خدا عز و جل زورگویان بر خلق را که بزور بر انجام دلخواه خود واداشتند و بدانها تجاوز کردند و رحم نکردند در خوشتر حالشان که بالاتر شوکت و قدرت را داشتند نابود کرد بر اثر تباهکاری و ستمکار نباید بآسودگی و آمادگی اسباب عزتش مغرور باشد زیرا خدا همانا توانا و عزیز است.
(4) 17- کافی: بسندش تا امام ششم (ع) شیطان بتشویش گوید: حسد و بغی میان آنها (آدمیزاده) افکنید که آن پیش خدا با شرک برابرند.
(5) بیان: با شرک برابرند در بیرون شدن از دین و در کیفر و تباه کردن نظام جهان زیرا بیشتر مفاسد جهان از مخالفت پیغمبران و اوصیاء و نافرمانی آنها است و شیوع گناهان از این دو خصلت است چنانی که شیطان بآدم (ع) حسد برد و باو تجاوز کرد و سرکشان هر امتی بر حجج خدا حسد بردند و سرکش و ستمکار شدند و حجج خدا را مغلوب کردند و
کفر و گناه در میان مردم منتشر شدند.
(1) 18- کافی: بسندش تا مسمع ابی سیار که امام ششم (ع) باو نوشت: نگاه کن یک کلمه تجاوز نگوئی هرگز و اگر چه از خودت و تبارت خوشت آید.
(2) بیان: یعنی با کسی سخن ستم آور نگوئی که مایه ناحق و دست‌اندازی باشد و گرچه آن کلمه تو را و تبارت را خوش یا اینکه تو از خودت و تبارت خوشت آید.