(5) 1- خصال: بسندش تا امیر مؤمنان (ع) که مسرف سه نشانه دارد: آنچه نبایدش میخورد، و آنچه نبایدش میپوشد و آنچه نبایدش میخرد.
(6) 2- همان: بسندی (مضمون شماره 7 باب پیش را آورده و افزوده که در خوراک اسراف نیست).
(7) 3- همان: بسندش (مضمون شماره 1 را آورده).
(8) 4- معانی الاخبار: بسندش تا پیغمبر (ص) که نهی کرد از قیل و قال، و بسیار پرسیدن و ضایع کردن مال گفته شده که ضایع کردن مال دو راه دارد یکی که اصل است آن صرف مال است در گناه کردن خدا عز و جل کم یا بیش و آنست اسرافی که خدای تعالی نکوهیده و از آن نهی کرده و راه دیگر دادن مال بصاحبش بی‌موقع خدا عز و جل فرمود.
(4- النساء) آزمایش کنید یتیمها را تا گاهی کک بالغ شدند اگر فهمیدند رشد آنها را که خرد است بدهید بآنها اموالشان را" و بقولی رشد دینداری و نگهداری مال است.
(9) 5- کامل الزیاره بسندی (مضمون شماره 6 باب پیش را آورده).
(10) 6- تفسیر عیاشی: از ابان بن تغلب که امام ششم (ع) فرمود: بنظر تو آنچه خدا بهر که داده برای احترام باو است و آنچه بهر که نداده برای خوار داشتن او است؟ نه، ولی مال از آن خداست و نزد کسی امانت می‌نهد و بآنها اجازه میدهد که باندازه بخورند و باندازه بپوشند و باندازه با آن زن بگیرند و سواری کنند و جز از این مصارفش را به مؤمنان مستمند بر گردانند و پریشانی زندگانی آنها را رفو کنند، هر کس بدین روش کار کند آنچه خورده و نوشیده و سواری کرده و زناشوئی کرده حلال است (1) و جز آن بر او حرام است و آنگاه فرمود: اسراف نکنید که خدا مسرفان را دوست ندارد، آیا بینی خدا مالی را بکسی سپرده و باو اجازه داده اسبی به ده هزار درهم بخرد با اینکه یک اسب بیست درهمی هم او را بس است، یا کنیزی بصد اشرفی طلا بخرد با اینکه کنیز بده اشرفی هم او را بس است؟ و فرمود: و اسراف نکنید که خدا مسرفان را دوست ندارد.