زمينه هاى پيدايى وحدت، عبارت است از :
1 دادن هدف مشترك. 
2 ارائه اصول و مبانى خط مشى مشترك. 
3 راهنمايى خط مشى مشترك. 
4 تعليم فروغ جزئى زير پوشش خط مشى كلّى. 
5 پيروى از راهنماى واحد و رهبر مشترك. 

در مورد اعتبار انجیل ها قبل از هر چیز باید یاد آور شویم که هرگز دلیل معتبری از سوی مسیحیان بر اعتبار انجیل ها ارائه نشده است. ادعای مسیحیان آن است که این انجیل ها زیر نظر روح القدس نگاشته شده و از خطا مصون مانده است. اما براستی دلیل این ادعا چیست؟! 

چکیده:

از خصوصيات مهم پيامبر اسلام و ديگر انبياء الهى اصالت خانوادگى آنان است. هيچيك از انبياء الهى از خاندانى بدنام و فاسد و هرزه برنخاسته اند و همگى آنها به خوشنامى و كرامت اشتهار داشتند، كما اينكه بعد از تولد حضرت عيسى مردم به حضرت مريم گفتند:
«يا اخت هارون ماكان ابوك امرأ سوء و ما كانت امك بغيا:
اى خواهر هارون پدرت مرد بدى نبود و مادرت نيز بدكاره نبود.»

چکیده:

علي بن ابي طالب عليه السلام درباره سيماي حضرت مي فرمايد:
نه كوتاه بود و نه بلند، بلكه قدي ميانه داشت. موهايش نه مجعد (پيچ دار) بي اندازه و نه صاف و افتاده، بلكه ميانه بود. نه فربه بود و نه لاغر، بلكه ميانه بود. چهره اش اندكي گرد بود... هنگام راه رفتن مايل بر زمين قدم برمي داشت... سينه اي گشاده داشت (دريادل ترين مردم بود). راست گوترين و نرم خوترين مردم بود. بهترين هم نشين و همراه بود. كسي كه اولين بار او را مي ديد، هيبت زده مي شد، ولي مدتي كه با او بود، دوست دارش مي شد. توصيفگر او درباره اش گفته است: «مانندش نديده ام».

وحدت اسلامی به معنای یکی شدن مذاهب نیست. این وحدت نه شدنی است و نه منظور داعیان این وحدت است. وحدت به معنای نادیده گرفتن اختلافات و شیعه شدن سنی، یا سنی شدن شیعه نیست.

عدالت" از مقدس ترين ارزشهاي بشري است كه در مقايسه با مقوله هايي چون آزادي، دموكراسي و مساوات، برتر و مقدس تر است، زيرا "عدل" تأمين كننده همه آنها به شمار مي رود. عدل همواره در گذر تاريخ، مورد توجه مردم و انديشمندان بوده است. حاكمان عادل و قاضيان عدل گستر، خاطره هاي زيبايي در اذهان مردم بر جاي گذاشته و معياري براي سنجش رفتار ديگران قرار مي گيرند.

او را بايد منجي بشريت خواند. من اعتقاد دارم كه اگر مردي مثل او حاكمي در عصر جديد مي شد، براي حل مشكلاتش، از صلح و دوستي استفاده مي كرد. او عالي ترين مردي بود كه روي زمين پا گذاشته است. او به دين دعوت كرد، يك تمدن را پايه گذاري كرد؛ ملتي را بنا نهاد؛ اخلاق را نهادينه كرد؛ مبدع تعداد زيادي از اطلاحات سياسي و اجتماعي بود.

هدف از بعثت پیامبران ایجاد اخلاق حسنه و نیکو بود ، حضرت محمد (صلّی الله علیه و آله و سلّم) نیز به عنوان خاتم پیامبران مبعوث شد تا فضایل اخلاقی و خلقیات نیکو را تحقق بخشیده و رذایل اخلاقی را یادآور شود ، شک نیست یکی از مهمترین عوامل پیشرفت اسلام ، اخلاق نیکو و برخورد متین و ملایم آن حضرت با مردم بود . 

محمد، ششصد سال پس از مسيح ظهور كرد و با نيروى خدايى كه داشت، توانست تمام اوهام را برطرف سازد و بت‌پرستى را براندازد و چون مردى درست‌كردار، راست‌گو و بى‌آلايش بود، مردم به او لقب امين داده بودند. لهجه صادق و عزم استوارى داشت و با همين مزايا، توانست گمراهان را به راه راست هدايت كند

غيرممکن است کسي زندگي و شخصيت پيامبر بزرگ را مطالعه کند و او را تکريم نکند. کسي که يکي از بزرگترين پيامبران خداست... من هر چه زندگي پيامبر را بيشتر مطالعه مي کنم ، احساس تمجيد و تکريم من نسبت به او شکل جديدتري مي گيرد و احساس جديدي از بزرگي اين استاد بزرگ عرب به من دست مي دهد

بنابر نظر اهل سنت، دوازدهم ربیع الاول و براساس روایت شیعه، هفدهم ربیع الاول، سالروز میلاد فرخنده پیامبر اعظم، حضرت محمد(ص) است که فاصله میان این دو تاریخ، به عنوان «هفته وحدت» نامیده شده است

قرآن مجید، وحدت را شیرازه اصلی دین اسلام می داند و می فرماید: «همگی به رشته دین خدا چنگ زنید و به راه های متفرق نروید و به یاد آرید این نعمت بزرگ خدا را که شما با هم دشمن بودید و خداوند در دل های شما الفت و مهربانی انداخت و به لطف خداوند، همه برادر دینی یکدیگر شدید؛ در صورتی که شما در پرتگاه آتش قرار داشتید و خدا شما را نجات داد»

وحدت، تپش هماهنگ قلبهاست و آهنگ حرکت دستها. وحدت اسلامی، عامل اقتدار اسلام در برابر کفر و نفاق و اختلاف، آفت بزرگ عزت و استقلال مسلمین است. آرمان و امید همه دوستان عظمت اسلامی، و جدائی و تفرقه، آرزوی شوم دشمنان دیرینه ماست. وحدت، کشتی نوح است و تفرقه، تازیانه عذاب الهی.

چکیده:

آخرين و مهم ترين نكته اين است كه هر جا موضوع حفظ حرمت و حقوق انسان ها و ايجاد الفت و همدلي آنها مطرح بود و هر جا زمينه دفاع از اصول انساني فراهم مي شد، پيامبر رحمت در آنجا حضور داشت.

لوزان کشيش فرانسوي در يکي از سخنراني هاي خود مي گويد: آن حضرت از نظر عادتهاي بخشندگي، شرف اخلاقي و شدت احساس در بالاترين درجه قرار داشت. داراي خوي عظيم و عادت مرضيه اي در شفقت به کودکان بود، طبعي مبتني بر نيکويي، دور از تکبر نفساني و صلابت در رابطه با مردم داشت. همچنين حايز نيروي درک عجيب، هوش سرشار و عواطف رقيق شريفي است.

چکیده:

به جوانان احترام می گذاشت و برخلاف نظر برخی از سالمندان آنان را به فرماندهی سپاه می گماشت. می فرمود: مرا جوانان یاری کردند. می فرمود: پروردگار جوانی را دوست دارد که جوانی اش را در پیروی خداوندِ والا سپری کرده است.

چکیده:

از کنار کودکان که می گذشت، به آنان سلام می کرد و می گفت: تا پایان عمر این رفتار را ترک نخواهد کرد. بوی بچه ها را بویی بهشتی می دانست. بیشترین شوخی را با بچه ها می کرد. به والدین سفارش می کرد: با فرزندانتان به عدالت رفتار کنید، همان گونه که دوست دارید با شما به نیکی و مهربانی و عدالت رفتار شود.