بلایایی طبیعی همواره سهمی در دنیای ما داشته  و دارند. کشور عزیزمان ایران نیز هر از چندی یکبار، شاهد بلایای طبیعی از  جمله زلزله است. در این روزها شهرهای زیادی از کشور عزیزمان ایران دچار زلزله شدند، و تعدادی از هموطنان ما در استان دلاور کرماشاه جان به جان آفرین تسلیم کردند. خداوند درگذشتگان این حادثه را رحمت، و به بازماندگان آن عزیزان، برای صبر در این حادثه عظما اجر عطا کند؛ اجری که بواسطه تسلیم در برابر مقدرات الهی، نسیم انسان مصیبت دیده می شود.

خدای بزرگ در قرآن می فرماید: «وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْ‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ‏ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرين‏؛ و حتما شما را به اندكى از ترس و گرسنگى و كاهشى از مال‏ها و جان‏ها و محصولات (درختان، يا ثمرات زندگى از زن و فرزند) آزمايش خواهيم نمود؛ و شكيبايان را مژده ده‏.»[1] این آیه، به انسان ها گوشزد می کند که دنیا با مصایب و مشکلات همراه است و در این میان، کسی موفق است که صبور باشد؛ زیرا که صبوری علاوه بر اثرات دنیوی، اجر اخروی زیادی دارد، به شرطی که انسان در مصایب و سختی ها، زیاد جزع و فزع نکند و خود را تسلیم خدا بداند. امام على(عليه السلام) می فرماید: «إِنَّكَ إِنْ صَبَرْتَ جَرَتْ عَلَيْكَ الْمَقَادِيرُ وَ أَنْتَ مَأْجُورٌ وَ إِنْ جَزِعْتَ جَرَتْ عَلَيْكَ الْمَقَادِيرُ وَ أَنْتَ مَأْزُورٌ؛ اگر صبر كنى مقدرات الهى بر تو جارى مى شود و اجر خواهى بُرد، و اگر بيتابى كنى باز هم مقدرات خداوند بر تو جارى مى شود و گناهكار خواهى بود.»[2]

ان شاءالله که مردم مصیبت دیده و صبور کرمانشاه، بواسطه تحمل این ضایعه عظیم، و تسلیم بودن در برابر مقدرات الهی، در درگاه خداوند ماجور باشند و خیر آخرت، شامل حالشان شود.  رسول مکرم اسلام می فرماید: «ثَلَاثٌ مَنْ كُنَّ فِيهِ جَمَعَ اللَّهُ لَهُ خَيْرَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ الرِّضَا بِالْقَضَاءِ وَ الصَّبْرُ عِنْدَ الْبَلَاءِ وَ الدُّعَاءُ عِنْدَ الشِّدَّةِ وَ الرَّخَاءِ؛ كسى كه سه خصلت در او باشد خداوند خير دنيا و آخرت را براى او فراهم مى كند: خشنودى به مقدّرات، صبر در بلا و دعا در سختى و راحتى .»[3]

سخن آخر اینکه، صبر در مصایب و سختی ها، اجر زیادی دارد، به شرط آنکه انسان بیتابی نکند وتسلیم مقدرات الهی باشد.

پی نوشت:
1ــ بقره 155.
2ــ  جامع الأخبار(شعیری) ص 116.
3ــ بحارالأنوار(ط-بیروت) ج68، ص156، ح71.