یکی از خصوصیات عالم دنیا، وجود بلاها و مصیبت های متعدد و مختلفی است که گریبان گیر موجودات آن می شود. یکی از راه های دفع این بلاها، دعا کردن است. لذا امام صادق(علیه السلام) می فرماید: «هر کس که از بلایی ترسید، و سپس دعا کرد، خدا آن بلا را از او دور می کند»

پرسش: در کلام ائمه معصومین(علیهم السلام) برای دعا چه آثار دنیوی بیان شده است؟

پاسخ اجمالی:
یکی از عباداتی که در قرآن و روایات مورد تأکید زیادی قرار گرفته، دعا است. اهمیت دعا آن قدر زیاد است که خدای متعال در کتاب آسمانی خود خطاب به پیامبر(صلی الله علیه وآله) می فرماید که به مردم بگوید: «اگر دعاى شما نباشد، پروردگارم هیچ اعتنایى به شما نمی کند».[1] این عبادت با داشتن این مقدار اهمیت، طبیعتاً آثار معنوی و دنیوی زیادی دارد. برخی از آثار دنیوی آن به شرح زیر است:
1. دفع بلاها: یکی از خصوصیات عالم دنیا، وجود بلاها و مصیبت های متعدد و مختلفی است که گریبان گیر موجودات آن می شود. یکی از راه های دفع این بلاها، دعا کردن است. لذا امام صادق(علیه السلام) می فرماید: «هر کس که از بلایی ترسید، و سپس دعا کرد، خدا آن بلا را از او دور می کند».[2]
2. زیاد شدن روزی: یکی دیگر از آثار دعا، زیاد شدن روزی است. پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) در این باره می فرماید: «دعا، روزی را فراوان می کند».[3]
3. نجات از دشمن: در روایات مختلف آمده است؛ دعا مانند سلاحی بُرّنده و شمشیری کُشنده، انسان را از شرّ دشمن نگه داشته و او را از آسیب او نجات می دهد؛ مانند این که امام جعفر صادق(علیه السلام) به نقل از پدر بزرگوارش نقل می کند، رسول خدا فرمودند: «آیا شما را راهنمایى ننمایم به جنگ افزارى که شما را از دشمنانتان نجات داده و روزی هایتان را افزون گرداند؟» گفتند: بله. فرمود: «شب و روز پروردگارتان را بخوانید؛ زیرا به راستى که دعا، سلاح مؤمنان است».[4]
4. شفای دردها و بیماری ها: علاء بن کامل گوید: حضرت صادق(علیه السلام) به من فرمود: «بر تو باد به دعا؛ زیرا آن درمان هر دردى است».[5]

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&& پی نوشتــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــها :
[1]. فرقان، 77.
[2]. سید ابن طاوس، علی بن موسی، فلاح السائل و نجاح المسائل، ص 29، بوستان کتاب، قم، چاپ اول، 1406ق.
[3]. همان، ص 28.
[4]. ر.ک: همان.
[5]. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، محقق و مصحح: غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج ‏2، ص 470، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ چهارم، 1407ق.
منبع : اسلام کوئست