در اینکه باید مبلغین دینی تواضع داشته باشند شکی نیست، اما این به معنی نادیده گرفتن شان و مقام خود نیست.
چون برخی از مردم فکر می کنند که مثلا طلبه ها فقط درس های کلاسیک خوانده، و بجز ضرب ضربا چیزی بلد نیستند، و از این گونه افکار، لازم است مبلغین این فکر را از ذهن آنها خارج نمایند.
البته خوب نیست یک مبلغ، بدون مقدمه بگوید که من دکترم و فلان مدرک دارم، ولی طبعا شرایطی پیش می آید که باید روحانی مبلغ، گوشه های از تجارب و معلومات خود را به سمع دیگران برساند. این نکته نه از باب تعریف کردن از خود، بلکه از باب معرفی خود به دیگران واحیانا تصحیح نظر آنان است. که با مبانی دینی تضادی ندارد. «وَ أَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ؛ و نعمت پروردگارت را (كه به تو ارزانى داشته) بازگو كن.»[1]
مثال: مبلغی که در کارهای رایانه و عوض کردن ویندوز و دیگر مسائل رایانه ای تبحر دارد، و موفق می شود که این کارها را برای میزبان خود و یا دوست محلی خود انجام دهد، دیدگاههای احیانا ناصحیح آنان و به تبع آن، دوستان آنها را تصحیح نموده و  آنها را جذب خواهد کرد.
-----------
پی نوشت:
1ــ ضحی/11