آیت الله سید شهاب الدین مرعشی نجفی (۱۲۷۶-۱۳۶۹) فقیه، محدث رجالی، مرجع تقلید شیعه و مدرس حوزه بود. وی به جمع آوری نسخ خطی کتب علوم اسلامی اهتمامی فوق العاده داشت و کتابخانه ای بزرگی از خود حاوی نسخ خطی ارزشمند در قم به جا گذاشته  است.

ولادت آیت الله مرعشی نجفی

او در سال ۱۳۱۵ ق./۱۲۷۶ ش. در نجف به دنیا آمد و شهاب الدین نام گرفت پدرش، آیت الله سید شمس الدین محمود مرعشی (۱۲۷۹ ق. ـ ۱۳۳۸ ق.) از فقها و مدرسان علوم اسلامی نجف بود. آیت الله مرعشی نجفی دوران کودکی را در آغوش پرمهر خانواده سپری نمود و با تربیت اسلامی بزرگ شد. مادرش زنی پاک دامن و باایمان بود که هیچ گاه بدون وضو به او شیر نمی داد.

تحصیل

پس از یادگیری خواندن و نوشتن، در نوجوانی به کسوت روحانیت درآمد و به فراگیری علوم اسلامی پرداخت. ادبیات عرب، فقه، اصول، حدیث، درایه، رجال و تراجم و… را نزد استادان برجسته حوزه علمیه نجف فراگرفت و سپس در درس خارج فقه و اصول آیت الله آقا ضیاء عراقی (متوفای ۱۳۷۳ ق.)، آیه الله شیخ احمد کاشف الغطاء (متوفای ۱۳۷۳ ق.) و شماری از مراجع تقلید و مدرسان برجسته حوزه علمیه نجف شرکت کرد.

آیت الله مرعشی چنان علاقه به یادگیری داشت که سر از پا نمی شناخت. سال های دراز در درس ده ها استاد شهیر حوزه علمیه نجف شرکت کرد و از خرمن دانش آن ها بهره جست. مدتی نیز نزد علمای زیدیه و علمای اهل سنت به فراگیری علم حدیث پرداخت و از آنان اجازه نقل حدیث گرفت. تلاش شبانه روزی وی سرانجام در ۲۷ سالگی به ثمر نشست و به درجهاجتهاد نایل شد. کوشش خستگی ناپذیر او برای تحصیل دانش ستودنی است.

خودش در این باره می گوید: هیچ گاه در سنین جوانی به دنبال تمایلات نفسانی نرفتم، همیشه در پی تحصیلعلم بودم، به صورتی که شبانه روز، بیش از چند ساعت نمی خوابیدم و هر کجا نشانی از استادی یا عالمی و یا جلسه درسی که مفید تشخیص می دادم، می یافتم؛ لحظه ای در رفتن به نزد آن استاد، عالم و جلسه درس درنگ نمی کردم.

آیت الله مرعشی در نجف، کربلا، کاظمین، سامرا، تهران و قم نزد بیش از صد استاد زانوی ادب به زمین زد و از دانش و تقوای آنان استفاده کرد. وی از ابتدای تحصیل به پشتکار عالی، همت بلند، تقوا، نبوغ و دیگر فضایل اخلاقی شهره بود.

ایشان از بسیاری از مراجع تقلید شیعه اجازه اجتهاد گرفتند. برخی از آن ها عبارتند از:

آیت الله العظمی آقا ضیاء عراقی (متوفای ۱۳۶۱ ق)

آیت الله العظمی سید ابوالحسن اصفهانی (متوفای ۱۳۶۵ ق)

آیت الله العظمی شیخ عبدالکریم حایری یزدی (متوفای ۱۳۵۵ ق)

آیت الله مرعشی پس از رحلت پدر در سال ۱۳۳۸ ق، برای ادامه تحصیل به کاظمین، سامرا و کربلا رفت و سال ها در حوزه های علمیه آن دیار، از محضر استادانی برجسته استفاده نمود و سرانجام در سال ۱۳۴۲ ق، برای زیارتمرقد مطهر امام رضا علیه السلام به ایران آمد.

پس از زیارت مرقد امام رضا علیه السلام به تهران رفت و در حوزه علمیه تهران، نزد آیت الله شیخ عبدالنبی نوری (متوفای ۱۳۴۴ ق)، آیت الله آقا حسین نجم آبادی (متوفای ۱۳۴۷ ق)، آیت الله میرزا طاهر تنکابنی (متوفای ۱۳۶۰ ق)، آیت الله میرزا مهدی آشتیانی (متوفای ۱۳۷۲ ق) و… به فراگیری فقه، اصول، فلسفه و کلام پرداخت.

سال بعد، برای زیارت مرقد حضرت معصومه علیهاالسلام به قم رفت. به دستور آیت الله العظمی شیخ عبدالکریم حائری یزدی در این شهر ماندگار شد. ایشان مدتی در درس آیت الله حائریو شماری از استادان حوزه علمیه قم شرکت جست و از دانش آنان بهره برد.

تدریس

آیت الله مرعشی به دستور آیت الله حائری به تدریس پرداخت. ایشان علوم ادبیات عرب، منطق، اصول و فقه را برای طلاب جوان تدریس می نمود. آیت الله مرعشی پس از رحلت آیت الله حائری (۱۳۵۵ ق.)، به تدریس خارج فقه و اصول پرداخت. در طول بیش از هفتاد سال تدریس ایشان در حوزه علمیه قم، دانشمندان بسیاری تربیت شد که شماری از آنان از ایشان اجازهاجتهاد دریافت کردند اینک نام برخی از شاگردان وی را می آوریم؛ حضرات آیات:

شهید حسین غفاری، شهید حاج آقا مصطفی خمینی، شهید مرتضی مطهری، شهید دکتر محمد مفتح، شهید آیت الله بهشتی، شهید محمد صدوقی، سید محمد علی قاضی طباطبایی، سید محمود طالقانی، شیخ شهاب الدین اشراقی، شیخ مرتضی حائری، حاج میرزا جواد آقا تهرانی، شیخ حسن نوری همدانی، آقا موسی صدر، قدرت الله وجدانی فخر، سید مرتضی عسکری، مصطفی اعتمادی، محمد امامی کاشانی، میرزا جواد تبریزی، شیخ حسین نوری، سید عبدالکریم موسوی اردبیلی، شیخ علی پناه اشتهاردی، محمد تقی ستوده، شیخ محمدرضا مهدوی کنی.

خدمات فرهنگی آیت الله مرعشی نجفی

آغازگر اقامه نماز جماعت صبح در حرم حضرت معصومه (س)

مرجع نستوه شیعه در طول سالیان دراز که مرجعیت تقلید شیعیان را بر عهده داشت، خدمات شایانی به جهاناسلام نمود. نماز جماعت باشکوه ایشان در صحن حضرت معصومهعلیهاالسلام را همه زایران به یاد دارند. خوشرویی و اخلاق نیک ایشان را همگان به خاطر سپرده اند. ایشان بسیار شوخ طبع بودند. به مستضعفان عنایت ویژه ای داشت. به مشکلات آنان رسیدگی می کرد.

آیت الله العظمی مرعشی نجفی علاقه خاصی به اهل بیت و حضرت معصومه علیهاالسلام داشت. ایشان پیش از انقلاب، هر روز پیش از اذان صبح به حرم مشرف می شد. هماره مدتی پیش از باز شدن درهای حرم، پشت در می ماند و سپس داخل حرم می شد و پس از زیارت، نماز جماعت را اقامه می کرد.

در یکی از یادداشت هایش آمده است: هنگامی که در قم سکونت کردم، صبح ها در حرم حضرت معصومه علیهاالسلام اقامه نماز جماعت نمی شد و من تنها کسی بودم که این سنت را آن جا رواج دادم و از ۶۰ سال پیش به این طرف، صبح زود و پیش از باز شدن درهای حرم مطهر و زودتر از دیگران می رفتم و منتظر می ایستادم.

این انتظار گاهی یک ساعت قبل از طلوع فجر بود تا خدام درها را باز کنند، زمستان و تابستان نداشت. در زمستان ها هنگامی که برف همه جا را می پوشاند، بیلچه ای کوچک به دست می گرفتم و راه خود را به طرف صحن باز می کردم تا خود را به حرم مطهر برسانم. در آغاز خود تنهایی نماز می خواندم، تا پس از مدتی یک نفر به من اقتدا کرد و پس از آن کم کم افراد دیگر اقتدا کردند و به این ترتیب نماز جماعت را در حرم مطهر آغاز کردم و تا امروز که ۶۰ سال از آن تاریخ می گذرد ادامه دارد. آهسته آهسته ظهرها و شب ها نیز اضافه شد و از آن پس روزی سه بار در مسجد بالاسر حضرت معصومه علیهاالسلام و صحن شریف نماز می خواندم.

تاسیس مدارس علمیه

آیت الله مرعشی نجفی در طول سالیان دراز، خدمت های شایانی به جهان اسلام نمود. تأسیس مدارس علمیه یکی از فعالیت های درخشان وی می باشد. مدرسه مهدیه در سال ۱۳۷۶ ق. در قم، توسط مرحوم حاج مهدی ایرانی ساخته شد و اداره آن بر عهده آیت الله مرعشی گذاشته شد. فقیه نستوه در جهت تکمیل مدرسه سعی فراوان نمود و کتابخانه مدرسه را که در برگیرنده دو هزار جلد کتاب است، بنا نهاد.

مدرسه مؤمنیه در سال ۱۳۸۹ ق. در دو طبقه و کتابخانه مدرسه با حدود ۳۵۰۰ جلد کتاب نیز به وسیله ایشان تأسیس شد. مدرسه شهابیه در سال ۱۴۰۰ ق. در سه طبقه و مدرسه مرعشیه نیز از مدارس علمیه ای است که در سه طبقه، در سال ۱۳۸۳ ق. به همت ایشان تأسیس شد و اداره آن بر عهده ایشان واگذار شد.

تاسیس کتابخانه در قم

کتابخانه آیت الله العظمی مرعشی نجفی از بزرگترین کتابخانه های کشور و در ردیف کتابخانه مجلس شورای اسلامی و کتابخانه آستان قدس رضوی است. این کتابخانه بسیاری از کتب خطی اسلامی جهان را دارا است. بسیاری از این کتب جزو نفیس ترین و باارزش ترین متون تاریخی است که قرن ها از عمر آن ها می گذرد.

آیت الله مرعشی در دوران جوانی که در حوزه علمیه نجف مشغول تحصیل بود به گردآوری کتب خطی پرداخت. وی که شاهد به غارت رفتن منابع اسلامی و نسخ خطی بود، تاب نیاورد و با شهریه ناچیز طلبگی به خرید کتب خطی پرداخت تا این میراث فرهنگی را از دستبرد بیگانگان حفظ نماید. گاه شب ها در یک کارگاه برنج کوبی کار می کرد، روزها روزه استیجاری می گرفت ونماز استیجاری می خواند، تا هزینه خرید کتب را تهیه نماید.

ایشان در خاطره ای می فرماید: یک روز از مدرسه، به قصد بازار ـ که جنب صحن علوی بود ـ حرکت کردم. در ابتدای بازار ناگهان چشمم به زنی تخم مرغ فروش افتاد که در کنار دیوار نشسته بود و از زیر چادر وی گوشه کتاب پیدا بود. حس کنجکاوی من تحریک شد، به طوری که مدتی خیره به کتاب نگاه کردم. طاقت نیاوردم، پرسیدم این چیست؟ گفت: کتاب، و فروشی است. کتاب را گرفتم و با حیرت متوجه شدم که نسخه ای نایاب از کتاب «ریاض العلماء» علامه عبدالله افندی است که احدی آن را در اختیار ندارد.

مثل یعقوبی که یوسف خود را پیدا کرده باشد، با شور و شعفی وصف ناشدنی به زن گفتم: این را چند می فروشی؟ گفت: پنج روپیه. من که از شوق سر از پا نمی شناختم، گفتم: دارایی من صد روپیه است و حاضرم همه آن را بدهم و کتاب را از شما بگیرم. آن زن با خوشحالی پذیرفت. در این هنگام سر کله کاظم دجیلی، که دلال خرید کتاب برای انگلیسی ها بود، پیدا شد.

او نسخه های کمیاب، نادر و کتاب های قدیمی را به هر طریقی به چنگ می آورد و توسط حاکم انگلیسی نجفاشرف که گویا اسمش و یا عنوانش «میجر» (سرگرد) بود، به کتابخانه لندن می فرستاد. کاظم دلال کتاب را به زور از دست من گرفت و به آن زن گفت: من آن را بیشتر می خرم و مبلغی بالاتر از آن چه من به آن زن گفته بودم، پیشنهاد کرد. در آن هنگام من اندوهگین رو به سمت حرم شریف امیرالمؤمنین علیه السلام کردم و آهسته گفتم: آقاجان من می خواهم با خرید این کتاب به شما خدمت کنم، پس راضی نباشید این کتاب از دست من خارج شود. هنوز کلامم تمام نشده بود که زن تخم مرغ فروش رو کرد به دلال و گفت: این کتاب را به ایشان فروخته ام و به شما نمی فروشم.

کاظم دجیلی شکست خورده و عصبانی از آن جا دور شد… بیشتر از بیست روپیه نداشتم. از این رو تمام لباس های کهنه و قدیمی را با ساعتی که داشتم به فروش رساندم تا پول کتاب فراهم شد… طولی نکشید که کاظم دلال همراه چند شرطه (پلیس) به مدرسه حمله کردند و مرا دستگیر نموده و پیش حاکم انگلیسی (میجر) بردند. او نخست مرا به سرقت کتاب متهم کرد و بسیار عربده کشید… دستور داد مرا زندانی کردند. آن شب در زندان مدام با خدا راز و نیاز می کردم که کتاب در مخفی گاهش محفوظ بماند.

روز بعد مرجع بزرگ آن وقت، آیت الله میرزا فتح الله نمازی اصفهانی معروف به شیخ الشریعه؛ فرزند مرحوم آخوند خراسانی را به نام میرزا مهدی، با جماعتی برای آزادی من به نزد حاکم شهر فرستاد. بالاخره نتیجه این شد که من از زندان آزاد شوم با این شرط که مدت یک ماه کتاب را به حاکم انگلیسی تسلیم کنم.

پس از آزادی به سرعت به مدرسه رفتم و همه دوستان طلبه ام را جمع کردم و گفتم: باید کار مهمی انجام بدهیم که خدمت به اسلام و شریعت است! طلاب گفتند: چه کاری؟ و من گفتم: نسخه برداری و استنساخ از روی این کتاب فوراً دست بکار شدیم و قبل از مهلت مقرر چند نسخه از روی آن استنساخ گردید…».

آیت الله مرعشی نجفی پس از مهاجرت به قم، کتب خطی را همراه خود به ایران آورد. در قم نیز به خرید نسخ خطی و کتب ارزنده اقدام کرد. پس از مدتی به دلیل کمبود جا، کتاب ها را از منزل به کتابخانه مدرسه مرعشیه انتقال داد. پس از چندی طبقه سوم این مدرسه به عنوان کتابخانه ساخته شد که در نیمه شعبان ۱۳۸۶ ق. / ۲۸/۸/۱۳۴۵، با بیش از ده هزار جلد کتاب چاپی و دو هزار جلد کتاب خطی افتتاح گردید.

استقبال روزافزون طلاب و علماء برای مطالعه، کمبود فضای مناسب برای کتابخانه و خرید کتاب های جدید موجب شد تا ایشان کتابخانه بسیار بزرگی (کتابخانه فعلی) را تأسیس نماید که در نیمه شعبان ۱۳۹۴ ق. ۱۲/۶/۱۳۵۳ با حدود شانزده هزار جلد کتاب چاپی و خطی افتتاح گردید.

کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی اکنون با دارا بودن بیش از ۲۵۰۰۰۰ جلد کتاب چاپی و ۲۵۰۰۰ جلد کتاب خطی[۱]به مسئولیت حجه الاسلام دکتر سید محمود مرعشی نجفی ـ فرزند ایشان ـ در خدمت طلاب، فضلا، دانشجویان، دانش آموزان، محققان و نویسندگان می باشد.

کتابخانه آیت الله العظمی مرعشی به خاطر نسخه های خطی نفیس و ارزشمند و گاه منحصر به فرد و کتب قدیم مهم و کمیاب مورد توجه وافر نویسندگان، دانشمندان، مراکز علمی و تحقیقاتی سراسر جهان است. اکنون این کتابخانه شهرت جهانی دارد و با چهارصد مؤسسه، مرکز علمی و کتابخانه در سراسر جهان ارتباط دارد.

احیاء و ترویج فرهنگ

بازسازی مرقد علامه مجلسی در اصفهان، به امر آیت الله العظمی مرعشی نجفی صورت پذیرفت. اهداء کتاب های فقهای شیعه برای دانشمندان شیعه، سنی، مسیحی و دانشگاه های جهان نیز از فعالیت های فرهنگی ایشان است.

ایشان برای نوشتن کتاب ها به بسیاری از کشورهای اسلامی مسافرت نمود و با دانشمندان شیعه، سنی و مسیحی به گفتگو نشست. وی با علامه سید محمود شکری آلوسی بغدادی، شیخ طنطاوی جوهری مصری، انستانس کرملی بغدادی، شیخ عبدالسلام شافعی کردستانی، سید ناصر حسین هندی فرزند علامه میر حامد حسین هندی، تاگور (نویسنده و فیلسوف شهیر هند)، میرزا احمد تبریزی (پیشوای فرقه ذهبیه)، میرزا عنایت الله اخباری، پروفسور هانری کربن، دکتر فؤاد سرگین آلمانی، سید ابراهیم رفاعی راوی بغدادی، رشید بیضوی لبنان، سید محمد رشید رضا (نویسنده تفسیر المنار) و بسیاری از اندیشمندان دیگر دیدار نمود.

وی برای تألیف زندگینامه های علماء، سادات و امامزاده ها گاه به قبرستان های کهن می رفت و با خواندن نبشته های قبرهای علماء، ادباء، شعراء، سادات و امامزاده ها می پرداخت. ایشان در سالهای ۱۳۵۰ـ۱۳۵۱ ق. به اصفهان رفت و یک هفته در گورستان تخت فولاد به ثبت تاریخ ولادت و فوت علمای به خاک سپرده شده در آن قبرستان پرداخت. بسیاری از گورستان های دیگر اصفهان را نیز مورد تحقیق قرار داد و اطلاعات سودمندی بدست آورد.

آثار آیت الله مرعشی

نخستین رساله های علمیه ایشان به نام «نخبه الاحکام» و «سبیل النجاه» بین سال های ۱۳۶۶ ق. تا ۱۳۷۳ ق. چاپ شد و از همان سال ها مرجعیت تقلید ایشان آغاز شد. آیت الله مرعشی پس از رحلت آیت الله العظمی بروجردی (۱۳۴۰ ش.) به عنوان یکی از مراجع تقلید طراز اول شیعیان جهان بشمار می آمد.

آیت الله مرعشی در طول سالیان دراز عمر با برکت خویش کتاب ها و مقاله های زیادی درباره علوم قرآنی، ادبیات عرب، حدیث، دعا، فقه، اصول، منطق، لغت، تاریخ، رجال و تراجم، انساب و… نوشت که متأسفانه بیشتر آن ها هنوز چاپ نشده است. شمار آثار ایشان به ۱۴۸ کتاب، رساله و مقاله می رسد. اینک نام برخی از آثار چاپ شده اش را می آوریم:

سند القرّاء والحفّاظ، مقدمه تفسیر الدر المنثور، نوشته جلال الدین سیوطی، مجموعه ای از ادعیه و زیارات، با مقدمه ای در شجره نامه خاندان مرعشی، مقدمه مفاتیح الجنان، شمس الامکنه والبقاع فی خیره ذات الرقاع، فوائد چند در خصوص صحیفه سجادیه، راهنمای سفر مکه و مدینه، الغایه القصوی لمن رام التمسّک بالعروه الوثقی، التبصره فی ترجمه مؤلف التکمله، تکمیل کتاب «تذکره القبور» نوشته آخوند گزی اصفهانی، الحدیقه الوردیه حول روضه البهیه، ریاض الاقاحی (شرح حال زین الدین بیاضی نباطی عاملی)، زهر الریاض فی ترجمه صاحب الریاض (شرح حال مولی عبدالله افندی اصفهانی)، سجع البلابل فی ترجمه صاحب الوسائل (شرح حالشیخ حر عاملی)، شرح حال ادوارد فندیک، شرح حال سید ابوالقاسم طباطبایی تبریزی نجفی، شرح حال سید اعجاز حسین نیشابوری کنتوری، شرح حال بهلول بهجت افندی، شرح حال حضرت سلطان علی فرزند امام باقرعلیه السلام، شرح حال مولی عبدالواسع کاشانی، شرح حال آیت الله شیخ محمد محلاتی نجفی، الضوء البدری فی حیاه صاحب الفخری، العزّیه (شرح حال امامزاده یحیی)، غایه الامال فی ترجمه صاحب بهجه الامال (شرح حال ملا علی علیاری تبریزی)، رساله طریفه (شرح حال شیخ محمدجعفر یا شیخ علی نقی کمره ای)، الظرائف فی ترجمه صاحب الطرائف (شرح حال جاپلقی بروجردی)، الفتحیه (شرح حال میرزا ابوالفتح حسینی شریفی عربشاهی)، رساله ای در حالات نصر بن مزاحم منقری (نویسنده کتاب «وقعه الصفین»)، کاشفه الحال فی ترجمه مؤلف خزانه الخیال، کشف الاستار عن حیاه مؤلف کشف الاستار، کش فالارتیاب فی ترجمه صاحب لباب الانساب نوشته بیهقی، کشف الظنون عن صاحب کشف الظنون، اللئالی المنتظمه والدرر الثمینه (شرح حال علامه حلی، قاضی نورالله شوشتری و فضل بن روزبهان)، لمعه النور والضیاء فی ترجمه السید ابی الرضا فضل الله راوندی کاشانی، لؤلؤه الصدف فی حیوه السید محمد الاشرف، المجدی فی حیاه صاحب المجدی، مطلع البدرین (شرح حال فخرالدین طریحی)، مفرج الکروب (شرح حال دیلمی، نویسنده ارشاد القلوب)، مقدمه ایضاح الفوائد فی شرح اشکالات القواعد، مقدمه تتمیم امل الامل، مقدمه روضه المتقین فی شرح کتاب من لایحضره الفقیه، مقدمه کتاب کاوش های علمی، مقدمه کتاب معجم الثقات و ترتیب الطبقات، مقدمه کتاب مجموعه نفیسه، مقدمه کتاب مؤتمر علماء بغداد، مقدمه کتاب وقایع السنین والاعوام، المنن والمواهب العددیه (شرح حال عبیدلی سبزواری)، منیه العاملین (شرح حال ابن فتال نیشابوری)، منیه الرجل فی شرح نخبه المقال، المواهب العلیّه فی ترجمه شارح الرساله الذهبیه (شرح حال محمد بن حن مشهدی)، منهج الرشاد فی ترجمه الفاضل الجواد الکاظمی، المیزان القاسط فی ترجمه مورخ واسط، بنراس النور والضیاء فی ترجمه مؤلف نجوم السماء، وسیله المعاد فی مناقب شیخنا الاستاذ (شرح حال بلاغی)، هدیه ذوی الفضل النهی بترجمه المولی علم الهدی، مقدمه «اثبات صحت نسب خلفاء فاطمیین مصر»، الافطسیه (نسب سادات روستای طغرود قم)، حاشیه بر «بحر الانساب»، رساله در خصوص سادات مدینه منوره، شجره نامه سادات حسینی کاشانی، رساله در شرح اعقاب و ذراری حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام و مقدمه کتاب چهره درخشان امام زمان عجل الله تعالی فرجه شریف.

دو اثر نفیس ایشان که ثمره نیم قرن تلاش وی می باشد، ولی هنوز به زیور طبع آراسته نشده، عبارت است از:

مشجّرات آل رسول الله الاکرام یا مشجرات الهاشمیین: درباره انساب علویان و سادات جهان.

ملحقات الاحقاق: احقاق الحق نوشته قاضی نورالله شوشتری (متوفای ۱۰۱۹ ق.) است. آیت الله مرعشی نجفی به تکمیل این کتاب پرداخت و مدارک و منابع این اثر نفیس را پیدا نمود. ایشان برای به سرانجام رساندن این تحقیق بزرگ گروه تحقیقی متشکل از شماری از علمای قم را ترتیب دادند، که اینک با تلاش این گروه، زیر نظر فرزندشان حجه الاسلام دکتر سید محمود مرعشی، ۲۷ جلد از این کتاب چاپ شده است و بقیه در حال آماده شدن است.

شاگردان و برخی از اجازه روایی گرفتگان از او

در طول بیش از هفتاد سال تدریس در حوزه علمیه قم، شاگردان زیادی تربیت کرد که از آن جمله اند: سید محمود طالقانی، مرتضی مطهری، محمد مفتح، سید مهدی غضنفری خوانساری، سید محمدهادی غضنفری خوانساری، محمدرضا مهدوی کنی، محمد صدوقی. عده زیادی از دانشمندان و علمای شیعه از او اجازه روایت دارند که برخی از آنان عبارتند: سید مهدی لاجوردی، شیخ محمدرضا طبسی نجفی، سید عزیزالله امامت، سید محمود مرعشی، رضا استادی، محمدامین پورامینی، سید عباس کاشانی، سید محمدرضا حسینی جلالی، سید عادل علوی، سید علی بن الحسین علوی و…

همگامی با نهضت امام خمینی (ره)

نهضت امام خمینی در سال ۱۳۴۱ با پشتیبانی مراجع تقلید همراه بود. آیت الله مرعشی نجفی هماره از نهضتحضرت امام خمینی حمایت کرد. بارها اعلامیه داد و به افشاگری پرداخت. ایشان در پی دستگیری امام خمینی در سال ۱۳۴۲، با ارسال اعلامیه شدیداللحنی به رژیم پهلوی، خواستار آزادی امام خمینی شدند.

ایشان همراه مراجع تقلید و علمای طراز اول کشور برای آزادی امام خمینی به تهران سفر نمود و در این راه زحمت فراوانی متحمل شد. ایشان در سال ۱۳۴۲، در پاسخ نامه جمعی از طلاب می فرماید: چنانچه کراراً این جانب عقیده خود را اظهار کرده ام، باز هم به موجب این سؤال عرض می کنم که حضرت آیت الله خمینی دامت برکاته یکی از مراجع تقلید عالم تشیع هستند و از اساطین روحانیت اسلام و از مفاخر عالم تشیع.

آیت الله العظمی مرعشی نامه ها و تلگراف های فراوانی در جهت حمایت از امام خمینی برای مراجع تقلید شیعه مقیم ایران و عراق می فرستاد. ایشان پس از تبعید امام خمینی به ترکیه، در سخنرانی ها و اعلامیه ها این عمل رژیم پهلوی را محکوم می نمود و برای شهدای ۱۵ خرداد، مجلس یادبود برپا می سازد. آیت الله مرعشی هماره از انقلاب اسلامی پشتیبانی می نماید و جنایت های رژیم پهلوی را افشا می نماید. ایشان پس از شهادت آیت الله حاج آقا مصطفی خمینی در سال ۱۳۵۶، برای وی مجلس ترحیمی در حسینیه خویش برپا می کند، که پایان این مجلس به سر دادن شعارهای کوبنده علیه رژیم پهلوی و دستگیری شماری از مردم پیوند می خورد.

آیت الله مرعشی در طول سال های تبعید امام خمینی، با ایشان در ارتباط بودند و با اوج گیری انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۶ همراه مراجع تقلید شیعه با فرستادن اعلامیه ها به هدایت نهضت می پردازد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز ایشان هماره از نظام جمهوری اسلامی حمایت کرد و در مناسبت های مختلف با ارسال پیام ها به تقویت نظام پرداختند.

وفات سید شهاب الدین مرعشی نجفی

سرانجام مرجع بزرگ تقلید شیعه، در روز چهار شنبه  ۷/۶/۱۳۶۹، در ۹۶ سالگی دار فانی را وداع گفت و به اجداد پاکش پیوست و پیکر پاکش با حضور انبوه مردم عزادار در جوار کتابخانه بزرگش به خاک سپرده شد[۲]درود و رحمت خدا بر او باد. والسلام.

پانویس

1. ارقام مربوط به سال ۱۳۷۲ ش. است.

2. تمامی مطالب برگرفته از کتاب «شهاب شریعت، درنگی در زندگی حضرت آیت الله العظمی مرعشی نجفی» نوشته علی رفیعی (علامرودشتی) است.

منابع

- مجموعه گلشن ابرار، جلد۲، زندگی نامه “آیت الله سید شهاب الدین مرعشی نجفی” از محمدرضا سماک امانی.
- بنیانگذار کتابخانه، سایت کتابخانه بزرگ آیت الله مرعشی نجفی، بازیابی: ۱۸ اسفند ۱۳۹۲٫