چنان که گفتیم، حضرت عبدالعظیم روایات فراوانی از پیشوایان معصوم علیهم السلام نقل کرده  است. اینک دو نمونه را ذکر می کنیم:
یک ـ آزمون باورها
حضرت عبدالعظیم علیه السلام گوید: روزی به محضر سرورم امام هادی علیه السلام وارد شدم. همین که مرا دیدند، فرمودند:
«آفرین به تو ای ابوالقاسم! تو به راستی دوست مایی».
عرض کردم:  ای فرزند پیامبر، می خواهم دین خودم را بر شما عرض کنم. اگر پسندیده و پذیرفته است، تا پایان عمر و لحظه دیدار خدا بر آن استوار بمانم.
فرمودند: «بگو  ای ابوالقاسم!»
گفتم: من باور دارم که خدای متعال یگانه و بی همتا و فراتر از دو حد ابطال و تشبیه است. نه جسم است، نه صورت، نه عَرَض و نه جوهر؛ بلکه اوست که به اجسام، جسمیت می بخشد و صورت ها را تصویرگری می کند. او پدیدآورنده عَرَض ها و جوهرهاست. او پروردگار و دارنده و پدیدآورنده هر پدیده است.
بر این باورم که محمد صلی الله علیه و آله بنده و فرستاده او و آخرینِ پیامبران است و تا روز قیامت، پس از او پیامبری نخواهد بود. آئین او واپسین آئین است و پس از آن تا روز قیامت، دینی نخواهد آمد.
باور دارم که امام،  جانشین و ولی امر پس از رسول خدا صلی الله علیه و آله امیرمؤمنان علی بن ابی طالب علیه السلام است، سپس حسن، سپس حسین، سپس علی بن حسین، سپس محمد بن علی، سپس جعفر بن محمد، آنگاه موسی بن جعفر، آنگاه علی بن موسی، آنگاه محمد بن علی علیه السلام سپس تو، ای مولای من.
حضرت فرمود: و پس از من پسرم حسن امام است. ولی مردم درباره جانشین پس از او چگونه خواهند بود و چه خواهند کرد! ؟
پرسیدم: سرورم، مگر چگونه است؟
فرمود: چون او دیده نمی شود، بردن نام او حلال نیست، تا آنکه ظهور کند و زمین را از داد پر سازد،  همچنان که از ستم و بیداد پر شده باشد.
گفتم: به این نیز اقرار کردم و معتقدم که دوستدار آنان دوستدار خداست و دشمن آنان دشمن خدا. اطاعت از آنان اطاعت از خداست و نافرمانی از آنان، نافرمانی از خداست. معتقدم که «معراج» حق است، «سؤال» در قبر حق است، «بهشت و دوزخ» و «صراط» و «میزان» حق است  و بی شک قیامت خواهد آمد و خداوند همه خفتگان در گورها را بر خواهد انگیخت.
معتقدم که پس از «ولایت»،  واجبات الهی عبارت اند از: نماز، زکات، روزه، حج، جهاد،  امر به معروف و نهی از منکر.
امام هادی علیه السلام فرمودند:
ای ابوالقاسم، به خدا سوگند، این همان دین و آئینی است که خداوند برای بندگانش پذیرفته است. پس بر همین عقاید استوار باش. خداوند تو را در دنیا و آخرت، بر این عقیده ثابت بدارد![1]

دو ـ پیام امام رضا علیه السلام به حضرت عبدالعظیم خطاب به شیعیان
امام رضا علیه السلام به حضرت عبدالعظیم فرموده اند:
«ای عبدالعظیم، سلام مرا به یارانم برسان و به ایشان بگو که شیطان را به دل خود راه ندهند. آنان را فرمان ده به راستی در گفتار و ادای امانت. آنها را امرکن که در آنچه به کارشان نمی آید خاموشی گزینند، و ستیزه جویی را کنار نهند، و به یکدیگر روی آورند، و به دیدار هم روند که این مایه نزدیک شدن به من است.] به آنان بگو[ با در افتادن با یکدیگر خود را مشغول نسازند، چراکه من با خویش پیمان بسته ام هر کس چنین کند و یاری از یاران مرا به خشم آورد، از خدا بخواهم او را در دنیا به سخت ترین عذاب گرفتار سازد و در آخرت در شمار زیانکاران باشد. نیز ایشان را آگاه ساز که خداوند نیکوکارِ آنها را بخشیده و از بدکارشان در گذشته است، مگر کسی که به خدا شرک ورزیده یا دوستی از دوستان مرا آزرده است یا در دل برای او بد خواسته است؛ که اگر چنین کند، تا از این اندیشه باز نگردد، خداوند او را نمی بخشاید. اگر بازگشت، ] خدا او را می آمرزد[ و گرنه روح ایمان از دلش رخت برمی بندد، و از ولایت من بیرون می رود، و از دوستیِ ما ] اهل بیت[ بهره ای نخواهد برد. به خدا پناه می برم از این]فرجام بد[».[2]   

[1] کمال الدین،  ج2، ص79.

[2] بحارالانوار، ج 7، ص230، ح27.