به روایت آن کسى که در بیدارى مشاهده کرد که جناب صاحب الزّمان علیه السلام آن حضرت را به این کلمات زیارت کرد در روز یکشنبه که روز آنحضرت است :

اَلسَّلامُ عَلَى الشَّجَرَةِ النَّبَوِیةِ وَالدَّوْحَةِ الْهاشِمِیةِ الْمُضیئَةِ الْمُثْمِرَةِ بِالنَّبُوَّةِ الْمُونِقَةِ[1] بِالاِْمامَةِ

سلام بر درخت طیبه نبوت و کهن درخت تنومند هاشمى که درختى است تابان و بارور به نبوت و سرسبز و خرم به امامت

وَعَلى ضَجیعَیک آدَمَ وَنُوحٍ عَلَیهِمَا السَّلامُ

و بر دو آرمیده در کنارت آدم و نوح علیهما السلام

اَلسَّلامُ عَلَیک وَعَلى اَهْلِ بَیتِک الطَّیبینَ الطّاهِرینَ اَلسَّلامُ عَلَیک وَ عَلَى الْمَلاَّئِکةِ الْمُحْدِقینَ بِک وَالْحاَّفّینَ بِقَبْرِک

سلام بر تو و بر خاندان پاک و پاکیزه ات سلام بر تو و بر فرشتگانى که تو را در برگرفته و اطراف قبرت را گرفته اند

یا مَوْلاىَ یا اَمیرَ الْمُوْمِنینَ هذا یوْمُ الاَحَدِ وَهُوَ یوْمُک وَبِاسْمِک وَاَنَا ضَیفُک فیهِ وَ جارُک

اى مولاى من اى امیرمؤ منان امروز روز یکشنبه است و آن روز تو و بنام تو است و من در این روز مهمان تو و در پناه توام

فَاَضِفْنى یا مَوْلاىَ وَاَجِرْنى فَاِنَّک کریمٌ تُحِبُّ الضِّیافَةَ وَ مَأمُورٌ بِالاِجارَةِ

پس اى مولاى من پذیراییم کن و پناهم ده که براستى تو کریمى و مهمان نوازى را دوست دارى و ماءمور به پناه دادنى

فَافْعَلْ ما رَغِبْتُ اِلَیک فیهِ وَ رَجَوْتُهُ مِنْک بِمَنْزِلَتِک وَ آلِ بَیتِک عِنْدَاللّهِ وَمَنْزِلَتِهِ عِنْدَکمْ

پس انجام ده آنچه را که من میل بدان دارم و از تو امیدوارم به حق مقام و منزلت تو و خاندانت نزد خدا و منزلت او در نزد شما

وَبِحَقِّ ابْنِ عَمِّک رَسُولِ اللّهِ صَلَّى اللّهُ عَلَیهِ وَآلِهِ[2] وَسَلَّمَ وَعَلَیهِمْ [وَعَلَیکمْ][3] اَجْمَعینَ[4].

و به حق پسر عمویت رسول خدا درود و سلام خدا بر او و آلش و بر همه شما باد.

پی نوشت:
1. المونعة ـ خ ـ.
2. وآله : خ.
3. وعليكم ـ خ ـ.
4. جمال الاسبوع : ٣٠ ، فصل ٣.