شیاطین، نسبت به دنیا و آدمی‌ زاد بسیار احساس مالکیت می ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند. آن‌ها در کوچک‌ ترین عمل بنی ‌آدم خودشان را شریک می ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند. اگر انسان عمل صالحی انجام دهد و آن‌ ها نتوانند آن عمل را از بین ببرند، بسیار برایشان ناگوار است. قبل از این که نسل بنی ‌آدم زیاد شود، شیطان خطاب به خداوند گفت:
فَبِعِزَّتِکَ لَأُغْوِیَنَّهُمْ أَجْمَعِینَ إِلَّا عِبَادَکَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِین؛[۱]
به عزّت و جلال تو قسم! تمام خلق را  گمراه خواهم کرد، مگر مخلصان [=خاصان از بندگانت را که دل از غیر بریدند و براى تو خالص شدند].
سبک شیطان، این‌ گونه است که اگر امشب شما دو رکعت نماز خواندید، برای از بین بردن آن نماز به انتظار می ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نشیند. شما او را نمی ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بینید؛ ولی او شما و عمل شما را می ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بیند، نماز شب شما را می ‌بیند. گاهی فقط برای دو رکعت نماز شب، سال‌ ها به انتظار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ نشینند که چگونه آن را از بین ببرند؛ چون عمل انسان تا قبل از مرگ – اگر چه آن عمل، بالا رفته باشد – امکان بازگشت و از بین‌ رفتن دارد. حتّی اگر انسان بعد از چند سال مثلا بگوید: ما هم الحمدلله در حرم حضرت ابوالفضل علیه‌ السلام سقایی می ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کردیم و آب می ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دادیم و عُجب و ریا کند، عمل او برمی ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گردد؛ یعنی نفس انسان به عنوان عامل، به عمل تعلّق پیدا می ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند و فقط هم همین یک راه می ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند عمل را برگرداند. در این صورت، عمل برمی‌ گردد؛ در حالی که برای آن شریکی پیدا شده است. یک مثلثی تشکیل شده از انسان، عمل و فرد دیگری که می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ خواهد شریک آن عمل قرار بگیرد. بسیار برای آن ‌ها سخت است که عملی از بنی ‌آدم صادر شود و آن ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها خرابش نکرده باشند. شیاطین خودشان را در زمین، مالک می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ دانند و عالَم عجیبی دارند.
ما درباره تأثیر شیاطین در اعمال انسان و کیفیت به هم ریختن آن اعمال، اطلاعات کافی نداریم و نمی‌ دانیم چه آسیبی به ما می ‌رسد، چه دشمن‌ هایی داریم و چه کار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ کنند؟ ما بدون آگاهی پیش می رویم؛ ولی شیاطین از زوایای مختلف به سبکی عمل می ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند که بنی ‌آدم را آلوده کنند؛ عملش را از بین ببرند؛ خودش را از بین ببرند. همان ‌طور که تعداد ملائکه زیاد است، تعداد شیاطین هم زیاد است. ملائکه گاهی به عنوان مؤید به کمک مؤمن می ‌آیند.
به این نکته نیز باید توجه داشت که خطر شیاطین برای انسان تا مرحله اخلاص هست و بعد از این مرحله، خطری انسان را تهدید نمی ‌کند؛ همان‌ طور که خود شیطان هم مخلَصین را در آیه شریفه (إِلَّا عِبَادَکَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِین) استثنا کرد.
-----------------------------
پی نوشت:
[۱] . سوره ص، آیه ۸۳ ـ ۸۲.

----------------------------
منبع : بنیاد هاد