همه ما همیشه صحبت هایی در مورد داشتن هدف در زندگی شنیده ایم. همیشه گفته اند که انسان بی هدف مثل کشتی بدون سکان است و یا این که «اگر نمی دانی به کجا می خواهی بروی، به هیچ جایی نخواهی رسید» و... اما واقعیت این است که تعداد بسیار کمی از افراد هستند که واقعا برای خود به درستی هدف تعیین کردند و می دانند که در ۵ سال آینده دقیقا می خواهند به کجا برسند و چه برنامه هایی برای رسیدن به این هدف دارند.

اکثر افراد جامعه، زحمت هدف گذاری به خود نمی دهند و تنها یک تصویر بسیار غیر شفاف از آینده در ذهن شان دارند و از آنجایی که دقیقا نمی دانند که می خواهند به کجا برسند، تلاش مشخصی هم برای آن انجام نمی دهند. 

هدف من از بیان دو پاراگراف بالا، آموزش هدف گذاری در زندگی نبود، بلکه بیان این موضوع بود که همه انسان ها اهمیت هدف گذاری را در زندگی خود می دانند اما کمتر کسی وجود دارد که زحمت این کار را به خود بدهد و متاسفانه در سخنرانی نیز دقیقا به این صورت است.

بیش از صدها بار پیش آمده که افرادی نزد من آمده اند و بسیار نگران بودند که چند روز دیگر یک سخنرانی بسیار مهم دارند و باید برای آن آماده بشوند. زمانی که از آنها می پرسم که هدف شما از سخنرانی چیست؟ آنها تازه به فکر فرو می روند!

پیش از هر سخنرانی شما باید هدف خود را طراحی کنید و مشخص کنید که پس از سخنرانی شما دوست دارید چه اتفاقی در مخاطبان رخ داده باشد. اجازه بدهید چند نوع در سخنرانی را با یکدیگر مرور کنیم:

• در انتخابات به من رای بدهند. (یک کاندیدای نماینده مجلس در یک مسجد)
• دانش آنها در موضوع سخنرانی بالا برود. (یک روانشناس در جلسه اولیا و مربیان)
• مهارت های هدف گذاری را به دست بیاورند. (یک سخنران انگیزشی در یک سمینار عمومی) 
• من را به عنوان یک متخصص بپذیرند و به مطب من مراجعه کنند. (یک پزشک تغذیه در یک سمینار لاغری)
• محصولات مجموعه ما را خریداری کنند. (یک فروشنده ماشین آلات صنعتی تولیدی مبلمان)
• نظر استاد جلب شود و به من نمره کامل بدهد. (یک دانشجوی کارشناسی ارشد در جلسه دفاع پایان نامه)

همانطور که بیان کردیم، مهمترین اصل در هر سخنرانی این است که از ابتدا باید بدانیم که دقیقا می خواهیم که در انتهای سخنرانی ما چه اتفاقی رخ بدهد و گاهی اوقات سخنرانان اهداف اشتباهی را برای خود انتخاب می کنند.

به عنوان مثال حدود ۳ سال پیش بود که من در یک سخنرانی (که هدفم تکمیل ظرفیت یک دوره آموزشی بود) به جای این که هدف خود را جلب نظر مخاطب برای مفید بودن آن دوره کنم، تصمیم گرفتم که مخاطبان با حس بهتری سالن را ترک کنند و از همین رو با آنها تا حد قابل توجهی شوخی کردم و سالن سخنرانی همزمان که سرشار از مطالب آموزشی بود، دائما با صدای خنده مخاطبان منفجر می شد.

اما همانطور که ابتدا عرض کردم، از آنجایی که هدف سخنرانی را درست طراحی نکرده بودم، همه مخاطبان با لبخند و رضایت بسیار زیادی سالن را ترک کردند و تعداد بسیار کمی به این دوره علاقه نشان دادند. حال کافی بود من تعداد طنزها را کمی کمتر می کردم و مقداری نیز به معرفی دوره و مطالبی که در آن ارائه می شود می پرداختم.

از همین رو همواره قبل از سخنرانی خود به سوالات زیر پاسخ دهید:

• دوست دارم مخاطبان من در انتهای سخنرانی چه تفکری نسبت به من داشته باشند؟
• دوست دارم مخاطبان من در انتهای سخنرانی چه فکر یا ایده ای داشته باشند؟
• دوست دارم مخاطبان من در انتهای سخنرانی چه کاری انجام بدهند؟

حال از شما خواهش می کنم یک بار دیگر به فایل صوتی قبلی که از خود ضبط کرده اید گوش کنید و ببینید که هدف شما از این صحبت چه بوده است؟ و اکنون به سوالات بالا پاسخ دهید و یک فایل صوتی دیگر ضبط کنید و ببینید که فایل صوتی شما چه تغییری کرده است.

منبع: درسنامه