روزی حضرت رسول ـ صلّی الله علیه و آله ـ با امیرالمؤمنین ـ علیه السّلام ـ نشسته بودند و با یکدیگر خرما می‌خوردند.
هر خرما که آن حضرت می‌خورد به دور از چشم حضرت امیر ـ علیه السّلام ـ دانه آن را نزد او می‌گذارد. وقتی خرماها تمام شد
هسته‌های او بیشتر شده بود و در نزد آن حضرت هیچ هسته‌ای نبود.
پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ به شوخی فرمود: هرکس هسته خرمای بیشتری نزد او جمع شده باشد پرخور است.
حضرت امیر ـ علیه السّلام‌ـ در جواب گفت: هر که خرما را با هسته خورده باشد پرخور است!

منبع: علی صفی، لطائف الطوایف، ص 9.