روزی پیامبر اکرم ـ صلّی الله علیه و آله ـ بسیار ناراحت بود به گونه ای که رنگ چهره اش تغییر کرده بود. در این هنگام عربی آمد و خواست به محضر پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ نائل شود و از او سؤال کند. اصحاب حضرت گفتند: امروز پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ ناراحت است با او ملاقات نکن.
مرد عرب گفت: اجازه دهید تا به خدمت او برسم به خدایی که او را به نبوت برانگیخت رها نمی کنم مگر اینکه پیامبر ـ‌ صلّی الله علیه و آله ـ بخندد. آنگاه نزد او رفت و گفت:
ای رسول خدا ما شنیده ایم که وقتی دجال ظهور می کند مقداری آبگوشت برای مردم می آورد در حالی که مردم از شدت قحطی از گرسنگی می میرند. حال اگر من او را ببینم از غذای او نخورم تا هلاک شوم یا اینکه از آن غذا بخورم و چون سیر شدم به خدا ایمان آورم و از او بیزاری جویم؟
حضرت به اندازه ای خندید که دندانهایش پیدا شد و فرمود: خداوند تو را از او بی نیاز می کند به آنچه که مؤمنین را از آن بی نیاز می کند.

منبع: محجة البیضاء، ج 4، ص 134.