کی می شود تا روی زیبایت پریشانم کند

هم مست دیدارت شوم، هم غافل از جانم کند

تا کی ببپیچم در خودم، تا کی بگرید چشم ها

کو درد جانبخشی که گیرد جان ودرمانم کند

در هر کجا از بوی زلفت میرسد در چشم ها

لطفی ز صبرت مرحمت،تا مرد میدانم کند

ننگ است غیر از بنده بودن نام من هر جا تویی

داغی بزن بر سینه ام،تا بنده عنوانم کند

جانم به عشقت مبتلا کن ،تا زکثرت وارهم

در قرب جایی کن که ابراهیم قربانم کند

این منزل پست ودنی،پستش کند هر کس دراوست

پرواز را یادم بده تا غرق عمانم کند

من خسته ام از جسم وتن ،بنما «نفخنا» را به من

«ارجع الیک روحک »تا هر چه خواهانم کند