هنگام آشپزي، از نظر زيستي، حواس مختلف ما به سهم خود با ديدن، بوييدن و چشيدن و لمس کردن غذا سير مي شوند. بنابراين طبيعي است فردي که آشپزي مي کند، سر سفره، نسبت به ديگران، ميل كمتري به غذا داشته باشد؛ به خصوص اگر اهل «ناخنک زدن» به غذا نيز باشد.

افرادي، زن يا مرد، كه در دنياي واقعي يا فضاي مجازي، فيلم ها و تصويرهاي مبتذل را مي بينند،

آناني که جلوه نمايي زنان را «مي بينند»، صداي ناز و نازک، خنده و لحن عشوه گرانة آنها را «مي شنوند»،

کساني که در «کاباره تخيل»، بدمستي و «زناي ذهني» مي کنند، طبيعي است که با اين همه «ناخنک زدن هاي جنسي»، هنگام ديدن همسر، به عشق بازي با او عطش يا ميلي نداشته باشند.

اسلام مي گويد در حريم نامحرمان زن و مرد، بايد حجاب ظاهري و پوشش اسلامي را رعايت کنند. نيز بايد از جهت ديداري، شنيداري،  لمس، بويايي، تخيلي و گفتاري عفيف و خويشتن دار باشند. بسياري از بهانه گيري ها و ناسازگاري هاي همسران به سبب ناخنک  زدن هاي جنسي ارادي يا غيرارادي است.

تقوا و عفاف جنسي، يعني «کنترل محرک هاي نامشروع جنسي»، تدبيري اخلاقي، شرعي و روان شناختي براي يک زندگي شيرين است. زني که گوشش با کلمات عاطفي مردان بيگانه پر شود يا ذهنش از نظر عاطفي درگير مردان نامحرم باشد، آستانة تحريک پذيري عاطفي و جنسي  اش در برابر مردش بالا مي رود و از جذابيت شوهرش کم مي شود. ارتباط با نامحرم نبايد بهر ه هايي از روابطـزناشويي داشته باشد، وگرنه جداي از قهر خداوند، سبب مي شود که همسران از نظر عاطفي و جنسي پيش از وقت مقرر خود را سير کرده  باشند و طبيعي است که هنگام خلوت براي همديگر جذابيت نداشته باشند.

پی نوشت:
محمدحسين قديري، مثل هاي روان ( تمثيل هاي تربيتي و روان شناختي)، ص22.