توای پــری کجایی؟

شاعر:هوشنگ ابتهاج(ه.الف.سایه)

شبـی کـه آواز نـی تــو شنیـدم          چــو آهـوی تشنـه پـی تـو دویـدم
دوان دوان تا لب چشمه رسیدم         نشـانـه ای از نــی و نغمـه نـدیـدم
               توای پــری کجایی؟         که رخ نمی نمایی
               از آن بهشت پنهـان         دری نمی گشایی
                                   ....................                                     
مـن همه جــا ، پی تـو گشته ام          از مــه و مهــر ، نشـان گــرفتـه ام
بـــوی تــــو را ، ز گـل شنیـده ام          دامـــن  گـــل  ، از  آن  گــرفتـه ام
               توای پــری کجایی؟         که رخ نمی نمایی
               از آن بهشت پنهـان         دری نمی گشایی
                                   ....................                                  
دل مــن ، سـرگشتــة تــوسـت          نفســـم   ،   آغشتـــة تـــوســت
بـه بـاغ رؤیـاهـا ، چـوگلت بـویـم          در آب و آئینـه ، چـو مـهــت جـویم
                                توای پــری کجایی؟
در این شب یلدا ، ز پی ات پـویم          بـه خواب و بیداری ، سخنت گویم
                                توای پــری کجایی؟
                                   ....................                                   
مــه و ستـاره درد مـن می داننـد          که همچـو من پـی تـو سرگردانند
شبـی کنــار چشمـه پیـدا شــو          میـان اشـک مـن چــو گـل وا شــو
               توای پــری کجایی؟         که رخ نمی نمایی
               از آن بهشت پنهـان         دری نمی گشایی