پیامبر اکرم به حولاء عطار فرمود:
فَاِذا وَضَعَت حَمَلَها و اَخَذَت فی رِضاعِهِ فَما یَمِصُّ الوَلَدُ مِصَّةً مِن لَبَنِ اُمِّهِ اِلاّ کانَ بَینَ یَدَیها نُوراً ساطعاً یَومَ القیامَةِ یَعجبُ مَن رآها مِنَ الاَوَّلیَن وَ الآخرینَ،و کُتِبَت صائِمَة وَ قائَمِة... فَاِذا فَطَمَت وَلَدَها،قالَ الحُّق جَلَّ ذِکُرُهُ: یا اَیَّتُهَا المَراَة، قَد غَفَرتُ لَکِ ما تَقَدَّمَ مِن الذُّنُوبِ فَاستَأنِفِی العَمَلَ.
پس آنگاه که مادر وضع حمل کرده و شروع به شیردادن نوزاد کند، به هر بار میکدن شیرمادر در روز قیامت نوری درخشان در برابرش جلوه کند و هر کس از گذشتگان و آیندگان آن را مشاهده کند به شگفتی در آید و در نامۀ عمل روز دار شب زنده دار ثبت گردد... پس اگر فرزندش را از شیر گرفت،خدای متعال به او فرماید ای زن! بدان که تمام گناهانت را آمرزیدم، پس عمل خود را از سر بگیر.(مستدرک الوسائل- جلد 15)