فَمَا نَدْرِي مَا نَشْكُرُ أَ جَمِيلَ مَا تَنْشُرُ أَمْ قَبِيحَ مَا تَسْتُرُ أَمْ عَظِيمَ مَا أَبْلَيْتَ وَ أَوْلَيْتَ أَمْ كَثِيرَ مَا مِنْهُ نَجَّيْتَ وَ عَافَيْتَ؛ 
پس نمی دانم از چه سپاس گويم، از زيبايى كه می گسترانى، يا كار زشتى كه می پوشانى، يا بزرگ آزمونى كه آزمودى و شايسته نيكى نمودى، يا آن همه مشكلى كه مرا از آن رهانيدى، و سلامت كامل بخشيدى؟! (دعای ابوحمزه ثمالی)