بحث ما درباره شرایط روحانیت بود. شرط اول این بود که ما طلبه‌ ها باید خوب درس بخوانیم، ملا باشیم تا وقتی که وارد جامعه شدیم جواب ‌گوی مردم باشیم.شرط  دوم برای طلبه تقواست. حالا طلبه باشد یا غیرطلبه، اگر تقوا نباشد، خیلی بی ‌مزه می‌ شود. اگر علم باشد، تقوا نباشد، یا تقوا باشد ولی علم نباشد، این مثل مرغی است که یک بال دارد پرواز نمی ‌تواند بکند و شکار می‌ شود. حالا شکارچی یا از درون است و یا از بیرون.
طلبگی یعنی علم و تقوا و اصلاً روحانیت مرادف با علم و تقوا است و من از شماها که از خوبان هستید و به این حرف‌ها تقید دارید تقاضا دارم که به این دو چیز خیلی اهمیت بدهید.
اگر تقوا باشد، آیه «و یؤثرون علی انفسهم و لو کان بهم خصاصة» تحقق پیدا می‌ کند، آن‌ چه در نظر می ‌آید خداست، اما خودیت، منیت، زن و بچه و رفیق دیگر هیچ می‌ شود. اما اگر تقوا در میان نباشد دیگر انسان مثل گوشت قربانی می‌ شود که هر کسی یک ذره ‌ای را می‌ رد. گاهی نفس اماره، گاهی، صفات رذیله، گاهی شیطان انسی، گاهی شیطان جنی و دیگر غیر خدا هم زیاد است. کار این افراد به این‌ جا می ‌رسد که به قول قرآن، همین ‌طور خدا را دوست می ‌دارد، این‌ ها را هم می ‌دوست دارد و می‌ پرستد. به راستی اگر تقوا نباشد می‌ گوید همه مال برای من باشد و تو هیچ چیز نداشته باش! تو بمیر و من زنده باشم، تو یک تومان خودت را به من بده تا من که 99 تومان دارم، صد تومان داشته باشم حالا تو می ‌میری، بمیر، آبرویت می ‌رود برود، مهم نیست؛ این ‌ها حاصل بی ‌تقوایی است.
خدا رحمت کند مرحوم آقاشیخ غلامرضا یزدی را که از اولیاء الله بود و همه مراجع روی ایشان حساب می‌ کردند. این آقا بعضی اوقات روی منبر می ‌گفت: «همه ما شیطان داریم و شیطان‌ ها هم متفاوت است. شیخ غلامرضا، ملا شیطان دارد.» خوب حرفی است این ملا شیطان برای ما طلبه‌ ها از راه آخرت می ‌آید، از راه دین می ‌آید.
این جمله «والله لو اعطیت الاقالیم السبعة بما تحت أفلاکها علی أن أعصی الله فی نملة أسلبها جلب شعیرة ما فعلته» فقط مخصوص حضرت امیرالمؤمنین علی‌ علیه‌ السلام که نیست. این مال ما طلبه‌ ها هم هست. یعنی حضرت می ‌فرماید شیعه من باید به این‌ جا برسد که نه فقط یک ریاست را بلکه اگر عالم وجود را به تو بدهند و بگویند یک غیبت بکن، یک دروغ بگو، بگوید نه. این هم مزه دارد و بالاترین لذت همین است. ما سراغ داریم و دیدیم کسانی را که دیگر شیطان غلط می ‌کند با این‌ ها کار داشته باشد حالا شیطان کی غلط می‌ کند؟ وقتی که فرد تقوا داشته باشد و روح خداترس در عمق جان او رسوخ کرده باشد.
من زیاد دیدم بزرگانی را که تا مؤذن می‌ گفت: «الله اکبر»؛ متلاطم می‌ شد و دیگر اصلاً چیزی سرش نمی‌ شود. روایت داریم که اگر کسی نماز صبحش قضا بشود باید تلاطم درونی‌ اش مثل کسی باشد که بچه‌ اش مرده است. ما طلبه‌ ها جداً باید این‌ طور باشیم. معنا ندارد که ما نماز شب نخوانیم و ننگ است یک طلبه نماز شب نخواند. مهم‌ تر از این‌ ها اجتناب از گناه است. آقا دروغ گفتن برای ما ننگ است. غیبت کردن نقص است، شایعه‌ پراکنی بد است. دارد که «قتل الخراصون»؛ مرگ بر کسی که نمی‌ داند این حرف درست است یا نه ولی آن‌ را نقل می‌ کند!!
در روایت داریم که «اذا فسد العالِم فسد العالَم» اگر علم باشد ولی تقوا نباشد، هر چه شهرتش بیشتر می‌ شود ضررش هم بیشتر می‌ شود. یک روایت هم داریم اهل علمی که متقی نیست، وقتی در قیامت او را به جهنم می‌ برند، جهنم را متعفن می‌ کند و جهنمی‌ ها از بوی بد او پیش خدا شکایت می‌ کنند.
اگر ما درباره عالم بی‌ عمل هیچ مطلبی نداشتیم جز این آیه: «مثل الذین حمّلوا التوراة ثمّ لم یحملوها کمثل الحمار یحمل اسفاراً» ما را بس بود و ما از این آیه می‌ فهمیم که تقوا و تقید به شرع لازم است. چشم ما، زبان ما، اعضا و جوارح ما کلید داشته باشد و به عبارت دیگر روح خداترسی در عمق جان ما حکم‌ فرما باشد. خدا را قسم می‌ دهیم به حق حضرت ولی‌ عصر‌ عجل‌ الله‌ تعالی‌ فرجه‌ الشریف که در این‌ گونه چیزها حالت توجه و تنبه به همه ما عنایت بفرماید ان‌ شاءالله.
-------------------------------
تهیه و تنظیم: علی‌اکبر بخشی
------------------------------
منبع :افق حوزه