خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید:
سَیَقُولُونَ ثَلاثَهٌ رابِعُهُمْ کَلْبُهُمْ وَ یَقُولُونَ خَمْسَهٌ سادِسُهُمْ کَلْبُهُمْ رَجْماً بِالْغَیْبِ وَ یَقُولُونَ سَبْعَهٌ وَ ثامِنُهُمْ کَلْبُهُمْ قُلْ رَبِّی أَعْلَمُ بِعِدَّتِهِمْ ما یَعْلَمُهُمْ إِلاَّ قَلیلٌ فَلا تُمارِ فیهِمْ إِلاَّ مِراءً ظاهِراً وَ لا تَسْتَفْتِ فیهِمْ مِنْهُمْ أَحَدا؛
عده‏ اى مى‏ گویند: سه نفر بودند که چهارمین آن ها سگشان بود. گروهى مى‏ گویند: پنج نفر بودند که ششمین آن ها سگشان بود. همه این ها ندیده و نسنجیده است و گروهى مى ‏گویند: هفت نفر بودند و هشتمین آن ها سگشان بود. بگو: پروردگار من به عده آنها واقف‏ تر است و جز معدودى عده آن‎ها را نمی دانند. بنا بر این چندان درباره آن ها مجادله نکن و از هیچ کس درباره آن ها مپرس.
نکته مهمی که در این آیه وجود دارد، این است که خداوند متعال در این آیه، افراد کم عقل را که حرف‏هاى متشتّت می ‏زنند مذمت مى ‏کند. کلمه «کلب» در این آیه سه بار تکرار شده است  تا این نکته را برساند که مردم به جای پرداختن به نکات تربیتی اصحاب کهف، به سراغ سگ آن ها می روند. عموم مردم این گونه  هستند که در قضایا به بطن کار نمی ‏پردازند. اصحاب کهف، مسائل توحیدى مهمّی داشته ‏اند که مردم به جای تحلیل این مسائل، مشغول به سگ آن ها شده اند و به جای پرداختن به نکات تربیتی وآموزنده حکمت ها و داستان های قرآنی، به مطالب حاشیه ای و کم اهمیت می پردازند.
------------
پی نوشت:
۱) سوره کهف، آیه ۲۲
----------------
منبع :بنیاد هاد