امام صادق علیه السلام فرمود:
يَا شِيعَةَ آلِ مُحَمَّدٍ اعْلَمُوا أَنَّهُ لَيْسَ مِنَّا مَنْ لَمْ يَمْلِكْ نَفْسَهُ عِنْدَ غَضَبِه‏ [

الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏2، ص:637 ]
 ای شیعیان اهل بیت پیامبر! بدانید كسى كه هنگام خشم خوددار نباشد، از ما نيست.
یکی از صفات مهمی که باعث می شود تا تبلیغ یک طلبه، بهتر نتیجه بدهد این است که اگر توهینی به او شد، کظم غیظ کند و سریع عصبانی نشود و یا اگر عصبانی شد، مواظب باشد تا هر سخنی را بر زبان نیاورد.
گاهی طلبه ای حرف و سخنی بر روی منبر می زند که شاید به مذاق بعضی خوش نیاید، لذا ممکن است عکس العمل آنها خشن باشد و با تندی واکنش نشان دهند، لذا در این مواقع خوب است که طلبه خشمگین نشود و با الفاظ تندی جواب او را ندهد بلکه باید او را به صبر و آرامش دعوت کند. به همین مناسبت امام صادق علیه السلام یکی از علائم شیعه واقعی را، خودداری هنگام خشم دانستند.
اگر هنگام خشم از خود صبوری نشان دهیم، مطمئنا در دلهای دیگران تأثیر گذاشته ایم و با این کار باعث شده ایم تا مردم به گفته های ما بیش از پیش عمل کنند و ما را به عنوان عالم با عمل و عامل به گفتارمعصومین علیهم السلام بشناسند.