یکی از امور خیلی مهم در زندگی، نظم است. اما این موضوع نباید مثل موضوعات دیگر(کمک به خلق)، بی حساب باشد.
 نظم به اندازه ای مهم است که حضرت علی(علیه السلام) در آخرین لحظات عمر گرانقدرش به آن توصیه می کند. «اوصیكما و جمیع ولدی واهلی و من بلغه كتابی بتقوى الله و نظم امركم وصلاح ‏ذات بینكم؛ من، شما وتمام فرزندان و خاندانم و كسانى را كه این وصیتنامه‏ ام به آنان مى ‏رسد به تقوى و ترس از خداوند ونظم امور خود واصلاح ذات البین سفارش مى ‏كنم.»[1] در این حدیث، حضرت ابتدا به تقوای الهی اشاره می کند و سپس به نظم. به عبارت دیگر، اگر انسانِ منظم نسبت به دین و دیانت کم توجه باشد، ارزش مطلوب خود را ندارد ودر حالت خوش بینانه، تنها اثرات دنیوی دارد.
در احادیث اهلبیت برای رسیدن به یک زندگی منظم، توصیه هایی شده است. امام کاظم(علیه السلام) می فرماید: «إِجْتَهِدُوا فی أَنْ یكُونَ زَمانُكُمْ أَرْبَعَ ساعات، ساعَةً لِمُناجاةِ اللهِ، وَساعَةً لاِمْرِالْمَعاشِ، وَساعَةً لِمُعاشَرَةِ الاْخْوانِ والثِّقاةِ الَّذینَ یعَرِّفُونَكُمْ عُیوبَكُمْ وَ یخَلِّصُونَ لَكُمْ فِی الْباطِنِ، وَساعَةً تَخْلُونَ فیها لِلَذّاتِكُمْ فی غَیرِ مُحَرَّم؛ بكوشید كه اوقات شبانه روز شما چهار قسمت باشد: قسمتی برای مناجات با خدا، قسمتی برای تهیه معاش، قسمتی برای معاشرت با برادان و افراد مورد اعتماد كه عیب های شما را به شما می فهمانند و در دل به شما اخلاص می ورزند، و قسمتی را هم در آن خلوت می كنید برای درك لذّت های حلال [و تفریحات سالم].»[2] بنابراین منظم بودن باید در راستای معنویت و حلال و حرام خدا باشد.
کسی که تقسیمات روز را در زندگی خود لحاظ می کند ولی آن را به نحو خداپسندانه بجا نمی آورد(در کسب و کارش توجه به خمس و زکات ندارد و...) منظم بودن او، راهی بجایی نمی برد.
خداوند همه ما را توفیق منظم بودن در راستای معنویت بدهد.
-------------
پی نوشتها:
[1] نهج البلاغه، سید رضی، مترجم علی اصغر فقیهی، نامه 47 ص 307
2ــ تحف العقول ، ص409