خدایا بحق امام صادق علیه السلام ایمان عارفانه و عمل صادقانه به همه ما عنایت بفرما/ آمین.

*****

الا ای لاله ی خوشبو، عزیز آل پیغمبر
که بهر دین و قرآنت چنین گردیده ای پرپر
شده زین غم، گل خاتم، مدینه غرق در ماتم
دوصد لعنت به آنکس باد که مسمومت نمود از زهر

*****

بار دیگر ظالمانه، خیل جلادان شبانه
با دو دست بسته بردند یک غریبی را ز خانه
بار دیگر دست گلچین در مدینه آتش افروخت
بار دیگر آشیانی در میان شعله ها سوخت
داغ یک دسته شقایق، بر دل خونین صادق
بار دیگر شد شکسته حرمت قرآن ناطق

ای چراغ دانشت گیتی فروز *** تا قیامت پیشتاز علم روز
آفرینش را کتاب ناطقی *** اهل بینش را امامِ صادقی

*****
ای فروغت تافته در سینه ها *** روشن از تصویر تو آیینه ها
تا تو هستی پیشوای مذهبم *** ذکر حق آنی نیفتد از لبم

*****
مذهبم را بر مذاهب برتری است *** ایده و مشی و مرامم جعفری است
از تو دل دریای نور داور است *** چون بِحار مجلسی پر گوهر است

*****

امشب غریب آباد دل سیه ‏پوش عزای توست. امشب بر گلوی آسمان بغضی سخت بر جای مانده،

امشب ابرها صیحه می‏زنند، زمین بر خود می‏لرزد و ضجه ‏هایی غریب بنیان مدینه را از هم می ‏پاشد.

*****
اندیشه تشیع در پله ششم، تاریخ را به ماتم می ‏خواند، ماتمِ چشمه جوشان کلام شیعه ماتم خزانه‏ دار علم علی،
فاتح قله ‏های بلند دانش خداوندی، وارث بزرگ پدر، هنوز آخرین حرف‏های امام، در گوش‏های زمان پژواک می‏ کند:
«اِنَّ شَفاعَتَنا لا یَنالُ مُسْتَخِفّا بالصَّلوهِ»؛ همانا شفاعت ما به کسی که نماز را کوچک بشمارد، نخواهد رسید.

*****
امروز اشک‏های تمام عاشقان خاندان علی از ابرهای غمگین آسمان بقیع می بارد و هر باربه یاد آن

لحظه که زهر خصم را نوشیدی، جگرهامان به خون می‏نشیند و با چشمانی نمناک فریاد می‏زنیم:
اِنّا تَوَجَّهْنا وَ اسْتَشْفَعْنا وَ تَوَسَّلْنا بِکَ اِلَی اللّه‏ ـ یا وَجیها عِنْدَ اللّه‏، اشفع لنا عند اللّه‏

*****
بقیع، امشب دوباره، در خاک تو خورشیدی خواهد دمید و ستاره‏ای به آسمان خواهد شتافت!

- امام صادق علیه السلام فرمود:
سه چیز محبت می آورد: قـرض دادن، فـروتنـى و بخشـش.

*****
- امام صادق علیه السلام فرمود:
سه چیز دشمنـى مـى آورد: دو رویـى، ستـم و خـودبینـى .

*****
- امام صادق علیه السلام فرمود:
سه چیز در هر كس باشد منافق است، اگر چه اهل نماز و روزه باشد:
كسی که دروغ می گوید، کسی که وعده می دهد و خلاف عمل می کند، و کسی که امین می دانندش ولی او خیانت نماید.

*****
- امام صادق علیه السلام فرمود:
با احمق مشورت نكن، از دروغگو یارى مجو، و به دوستى زمامداران اعتماد مكن.

*****
- امام صادق علیه السلام فرمود:
سه چیز موجب بزرگوارى شخص است: خوشخویى، فرو بردن خشم، و فرو بستن چشم .

*****
- امام صادق علیه السلام فرمود:
محبـوبتـرین بـرادرانـم نزد من، كسـى است كه عیب هایـم را به من هدیه كنـد.
*****
- این آتشی که شعله زده بینِ خانه ام /***/ ارثی بُوَد که ز مادر به من رسید

- شیعه بی قرآن ناطق گشته است /***/ جسمِ صادق چون شقایق گشته است

*****
- دل شیعه ز من آرام گیرد /***/ تشیع از تلاشم نام گیرد
به راه دین شدم راضی به این امر /***/ که سَمّ دشمن از من کام گیرد

*****
- دین از تو پدیدار شده حضرت صادق /***/ شیعه ز تو بیدار شده حضرت صادق
از مکتب تو جن و ملک علم گرفتند /***/ انسان ز تو دیندار شده حضرت صادق
*****
- دانشگاه شیعه که وجودش همه فخر است /***/ از توست، گوهر بار شده حضرت صادق
تا یاد کنم ظلم پر از کینه ی منصور /***/ آن جا بصرم تار شده حضرت صادق
*****
- خدا ببین که چون حسین به سینه بر زمین شدم /***/ ولی خوشم در این جهان که شیعه سازِ دین شدم
*****
- تو مکتب تشیعت، شیعه شدم رهام نکن /***/ نذار که دشمنات کنند دلم رو غارت آقا جون

*****
- جان می دهد بنیانگذارِ مکتبِ عشق /***/ شد شیعه گریانِ چنین تاب و تبِ عشق
*****
- پرپر شده شقایق /***/ مولا امام صادق
مسموم زهرِ کین شد /***/ از غصه دل غمین شد
بنگر که آل زهرا /***/ از داغ او حزین شد
*****
- شیخ الائمه بنگر /***/ گشته تنش صنوبر
زهرِ عدو چه کرده /***/ با جسم پاک و اطهر
*****
- کی دیده در زمانه /***/ یک زاهدی شبانه
در لحظه ی عبادت /***/ با زور و تازیانه
با دست بسته او را /***/ دشمن بَرَد ز خانه

*****
- استادِ درسِ قرآن، فقه و اصول و ایمان /***/ شیعه به پای درسش نشسته جون گرفته
ز رفتنش جهانی غرق عزا و زاری /***/ اشک چشِ ملائک رو به فزون گرفته

*****
- شبِ شهادت تو اومده ام بدونی /***/ که دل از این مصیبت حکایتش جنونه
به پای روضه های غمین و جانگذازت /***/ بقیعِ خلوتت رو دل می کنه بهونه
*****
- شیعیان رهبر ما را كشتند /***/ صادق آل عبا را كشتند
نور چشم علی و فاطمه را /***/ وارث كرب و بلا را كشتند

- دل او را دل شب آزردند /***/ از در و بام هجومش بردند
ریسمان چونكه به دستش بستند /***/ غنچه هایش به حرم پژمردند
*****
- هر زمان رنگ جفا را می دید /***/ كوچه و كرب و بلا را می دید
خانه اش چونكه در آتش می سوخت /***/ خیمه ی آل عبا را می دید
*****
- پیر بزرگ طایفه بود و کریم بود /***/ در اعتلای نهضت جدش سهیم بود
مسندنشین کرسی تدریس علم ها /***/ شایسته ی صفات حکیم و علیم بود
*****
- مولاجان، یا اباعبدالله‏، یا جعفر بن محمد علیهماالسلام !
ای «ضمیر پاک صداقت» از وجود تو گشسته پیدا!
ای نهایت ایمان و عشق و علم و عالمِ تقوا!
ای افتخار کوثر و یاسین و فجر و طاها!
دین از توانِ علم تو محکم، مذهب. به نام پاک تو زیبا!