روایتی از پیغمبر اکرم(صلی الله علیه وآله) برای تشویق شما بخوانم: «خمسة تنور القلب»؛ پنج چیز است که قلب و دل را روشن و منور می‌ کند: اول قرائت قرآن است که حجاب‌ها و زنگ‌ها را از روی قلب برمی‌ دارد؛ خصوصا اگر انسان با تدبر بخواند، این همه تفسیر نوشته‌ اند، شما تفاسیر را مطالعه کنید و ببینید کدام یک با ذوق شما موافقت می‌ کند، همان را انتخاب کنید و مطالعه کنید. تفسیر حضرت علامه طباطبایی(ره) به درد نوع شما نمی‌ خورد، آن تفسیر برای اشخاص درس خوانده و منتهی است، شما از همین کلاس اول شروع کنید، مثلاً تفسیر ملافتح‌ الله را که هم ملخص است و هم مفصل بگیرید و مطالعه کنید، «أَفْضَلُ عِبادَةِ اُمََّتی قِرَاءَةُ القُرآنِ»؛ البته «مع التدبیر» افضل اعمال امت من این است که قرآن را با تدبیر بخوانند.

*کم‌ خوردن مخصوصاً در شب برای تهجد
دومی قلت أکل یعنی کم خوردن است، مخصوصاً در شب که اگر انسان معده‌ اش را مانند مترفین پر کند، خیلی محرومیت می‌ آورد. وامصیبتا که مردم راه‌های دنیا را بسیار بهتر از آخرت یاد گرفته‌ اند! در برنامه سلام صبح بخیر مدام می‌ گویند ورزش کنید! ورزش لازم است. بسیار خوب است، سالم بودن و سلامت داشتن، به چه دردی می‌ خورد؟ بر فرض که من خودم را سلامت کردم و با ورزش مثل یک شاخه شمشاد سروقد شدم، خوب! حالا از این سلامتی باید چه بهره‌ ای ببرم؟ این را دیگر به مردم نمی‌ گویند و به کسی آموزش نمی‌ دهند.
مؤمن همان غذایی که می‌ خورد، همان اندازه که حالا یا ورزش می‌ کند و یا تفریح می‌ کند، غایتش این است که نیمه شب برخیزد و به درگاه قاضی الحاجات بندگی کند! چون «لانجاة الا بالطاعة»؛ سلامتی برای بندگی به درد می‌ خورد و گرنه دنبال مادیت رفتن که مشکلی را حل نمی‌ کند، همه چیز که همین چند روز دنیا نیست! متأسفانه از این جهات هیچ خبری نیست!

*همنشینی با علما و اطلاع یافتن بر عیوب خویش
سوم «ومجالسة العلماء»؛ همنشینی با دانشمندان و رهبران دین قلب را نورانی می‌ کند، با عالم نشست و برخاست کنید که نفس نشست و برخاست با عالم مؤثر است، درباره‌ مجالست فرموده‌ اند: «مُجالَسَةُ الأَشرارِ تورِثُ سوءَ الظَّنِّ بِالأَخیارِ»، معاشرت کردن با اشرار باعث می‌ شود که انسان نسبت به اخیار و نیکان سوء‌ظن پیدا کند، اما وقتی کسی با دانشمندان واقعی معاشرت کند، اگر خللی در او وجود داشته باشد، آن علما به او تذکر می‌ دهند و همین مسأله هم از اسباب نورانی شدن قلب است و قلب انسان را روشن می‌ کند.

*نمازشب و تردد در مساجد
چهارم «و الصلاة فی الیل»، نماز در شب، قلب را منور می‌ کند، قسمت پنجمی هم «والمشی فی المساجد» است که إن‌ شاءالله شما هم دارید، وقتی که شما در مساجد پروردگار ایاب و ذهاب کنید، خداوند علی اعلا از آن علوم حقیقی نصیب شما می‌ کند، با رفتن به مسجد، پروردگار عزیز ابتدا شما را موفق به مرحله اول، یعنی ترک محرمات و فعل واجبات می‌ کند، شما را موفق می‌ کند که کم‌ کم در معرض رحمت خودش قرار گیرد، وقتی شما به مساجد پروردگار می‌ آیید، بر او حق پیدا می‌ کنید، «وَ حَقُّ عَلَى الْمَزُورِ أنْ یُکْرِمَ الزَّائِرَ»، برای همین است که پروردگار، این چیزها را به شما مرحمت خواهد کرد.