مطابق نقل برخى از نویسندگان معاصر، ذوالجناح اسب خاص پیامبر اكرم(صلى الله علیه و آله) بوده و انس و الفت او با امام حسین(علیه السلام) فراتر از حدود عادى بوده است.[1]
اگر این مطلب را بپذیریم، مشكلی وجود ندارد، چرا كه طبق برخی تحقیقات ومطالعات، برخی از اسبها تا شصت سال هم عمر كرده اند. و شهادت امام حسین علیه السلام هم پنجاه سال پس از رحلت پیامبراكرم(صلی الله علیه و آله) واقع شده است.

نكته قابل توجه این است كه در منابعی كه نام اسبهای پیامبر(صلی الله علیه و آله) را ذكر كرده اند، نام ذوالجناح وجود ندارد. اسب های پیامبر(صلی الله علیه و آله) به این نام ذكر شده اند: الشهباء، یعفور، عفیر، لحیف ، ظرب ، ازاز، المرتجز،الملاوح ، السكب و الضرس[2]
مرحوم شیخ عباس قمی در کتاب نفس المهموم،به ورود امام حسین(علیه السلام) به میدان نبرد در روز عاشورا با اسب پیامبر(صلی الله علیه و آله) اشاره کرده می فرماید:
«امام(علیه السلام) اسب رسول خدا(صلی الله علیه و آله) را طلبید که «مرتجز» نام داشت، و بر آن سوار شد و یاران خود را برای جنگ مهیا نمود»[3]
همانگونه که مشاهده می کنید، نام این اسب در میان نام اسبهای پیامبر(صلی الله علیه و آله) می باشد.
اما مطلب دیگری كه درمورد اسب امام حسین علیه السلام گفته می شود این است كه:
نسل اسب امام حسین(ع) برمی گردد به اسب امام علی(ع)، و نسل اسب امام علی(ع) هم برمی گردد به نسل اسب پیامبراكرم(ص) كه یك اسب بسیار تندرو، با بدنی نرم و گردنی دراز و یال زیبا و لطیف بوده و از بهترین اسبهای عربی بود كه حضرت خدیجه (سلام الله علیها) كه از ثروتمندان حجاز بود بهترین اسب عرب را برای پیامبر(صلی الله علیه و آله)خرید و اسب امام حسین(علیه السلام) از نسل اسب پیامبر(صلی الله علیه واله) است.

منبع: شهر سوال
-----------------------------------
پی نوشت:
[1] تاریخ زندگانى امام حسین، ج ۲، ص ۱۶۱.
[2] ابن سعد، الطبقات الكبری ، ج ۱ ص ۴۸۹؛آفرینش و تاریخ، مطهر بن طاهر مقدسى، ترجمه محمد رضا شفیعى كدكنى‏،ج۲ص۷۳۷.
[3] نفس المهموم،شیخ عباس قمی،ترجمه علی نظری منفرد،ص۲۹۲.