روز اول:
در اوّل ماه جمادى الأوّل بخواند دعايى را كه مرحوم «سيّد بن طاووس» آن را در «اقبال» نقل كرده است[1]: اللهم انت الله...

روز دهم:
در اين روز در سال 36 (سى و شش) جنگ جمل واقع شد و زيد بن صوحان و برادرش شهيد شدند و طلحه را مروان و زبير را ابن جرموز به قتل رسانيد.

روز سيزدهم:
اول ايام فاطميه(سلام الله علیها) است.

روز چهاردهم:
علامه مجلسى رحمه الله در زادالمعاد فرموده: كه كلينى به سند صحيح از حضرت امام صادق علیه السلام روايت كرده است كه: حضرت فاطمه صلوات الله عليها هفتاد و پنج روز بعد از حضرت رسالت صلى الله عليه و آله زنده بود، پس بنابر مشهور كه وفات حضرت رسول صلى الله عليه و آله در بيست و هشتم ماه صفر بوده، وفات حضرت فاطمه عليهاالسلام بايد در سيزدهم يا در چهاردهم يا پانزدهم ماه جمادى الاولى باشد. پس زيارت آن حضرت در اين ايام مناسب است خصوصا در چهاردهم كه ظاهرتر است و احقر وفات آن بانو را در سوم جمادى الاخر ذكر مى نمايم، انشاءالله.

روز پانزدهم:
در اين روز در سال 36 (سى و ششم) فتح بصره شد و نزول نصر، شد براى امیرالمومنین عليه السلام در جنگ جمل و در همين روز مطابق برخى از روايات، مصادف با ولادت امام زين العابدين(عليه السلام) است، لذا روزه گرفتن و احسان و خيرات، در این روز مناسب است[2]، والده ماجده آن حضرت معظمه، شهربانو بود. او دختر يزدگرد پادشاه عجم است كه در ايام ولادت آن حضرت از دنيا رحلت كرد و حضرت على بن الحسين عليه السلام را ابن الخيرتين مى گفتند به سبب حديثى كه از رسول خدا صلى الله عليه و آله مروى است كه فرموده است: «ان لله فى عباده خيرتين فخيرته من العرب قريش و من العجم فارس». 

پی نوشت:
[1] اقبال، صفحه 618.
[2] همان مدرك، صفحه 621.