انسان آنگاه که پشت به نور می کند، خود را می بیند، آنهم بزرگتر از آنچه که هست، یعنی«خود بزرگ بین» می شود. همچنانکه اگر در شبی تاریک به جای اینکه رو به فانوسی بایستید، پشت به فانوس ایستادید خود را می بینید و سایه خود را، آنهم بزرگتر از آنچه که هستید، همانطور هم خود بزرگ بینی معلول ادبار و پشت کردن به نور است.
----------------
منبع : پایگاه اطلاع رسانی دفتر حفظ و نشر آثار و اندیشه های حضرت آیت الله محی الدین حائری شیرازی(حفظه الله)