باید یک مبلغ دینی، منبر و رفتار خود را ارزیابی کند و بازخوردهای آن را پیگیری کند؛ وگرنه موفقیت چندانی نخواهد داشت.
مبلغان موفق با استفاده از تجارب دیگران و نقد اخلاق و رفتار و منبر خود توسط دیگر مبلغان حاضر در منطقه تبلیغی، سعی در موفقیت خود دارند و این حدیث حضرت علی(علیه السلام) را نصب العین خود قرار می دهند: «الحازِمُ مَن حَنَّكَتْهُ التَّجارِبُ، و هَذَّبَتْهُ النَّوائبُ؛ دور انديش كسى است كه تجربه ها او را آبديده و دشواريهاى زمانه وى را وارسته كرده باشد.»[1] مبلغین موفق با استفاده از تجارب دیگران و برطرف کردن نقاط ضعف خود بواسطه نقد سازنده ی دیگر مبلغان، سعی  می کنند که منبر موثری داشته باشند.
مثال دیگر: مبلغان موفق در برخورد با مردم، و دوستان مورد اعتماد در منطقه تبلیغی، از تاثیر و عدم تاثیر منبر خود بر آنها آگاه می شوند و آن را در منبرهای آینده خود لحاظ خواهند کرد.
------------
پی نوشت:
1ــ غرر الحكم و درر الكلم ، ص113