متن زیر سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین میرباقری در تاریخ 22 تیرماه سال 1391 در جمع راهپیمایی کنندگان عفاف و حجاب در حرم حضرت معصومه (سلام الله علیها) می باشد که توسط شاگردان ایشان تنظیم شده است. در این بحث ایشان اشاره می دارند که مسئله عفاف و حجاب از چه اهمیتی برخوردار است و در این مسئله درگیری جریان حق و باطل در چه موقعیتی قرار گرفته و نقشه جبهه باطل در این زمان چیست. در ادامه نیز به راه کارهای و ضرورت شبکه سازی جریان زنان مسلمان در مقابل این مسئله بیاناتی ایراد کرده اند.

1ـ آسیب شناسی پوشش و آرایش

برنامه ریزی و اقدام در موضوع عفاف و نسبت آن با پوشش و آرایش، از ضرورت های بسیار جدی در دنیای اسلام به ویژه در بُعد درگیری با تمدن غرب است. حجاب بانوان علاوه بر اینکه از ارکان ضروری اسلام بوده و هیچ یک از فرق اسلامی در آن تردید و اختلاف ندارند، یکی از شاخص های اجتماعی پیشرفت فرهنگ و تمدن اسلام نیز می باشد؛ به عبارت دیگر حجاب خانم ها یكی از مهم ترین شاخص ها در اسلامی شدن یک جامعه است. یكی از موضوعاتی كه توسط بسیاری از مسلمانان و انقلابیون دنیای اسلام دربارۀ ایران مورد رصد قرار می گیرد و به وسیله آن وضعیت مذهبی جامعه ایران سنجیده می شود، وضعیت پوشش افراد و به ویژه بانوان است. به همین دلیل یكی از موضوعاتی كه غرب در جنگ نرم فرهنگی درباره آن برنامه ریزی جدی می کند، موضوع پوشش، آرایش و عفاف است. كم تر موضوعی در تمدن غرب ـ که در همة مواضع فرهنگی با اسلام درگیر است ـ وجود دارد كه به اندازه موضوع پوشش و عفاف روی آن سرمایه گذاری شده باشد؛ چرا كه از آشکارترین نشانه هایی که می تواند نفوذ فرهنگ اسلام و یا نفوذ فرهنگ غرب را در جوامع نشان دهد، آرایش و پوشش ظاهری مردم است. الگوی پوشش و آرایش یک نمونه و شاخص مناسب برای اندازه گیری مذهبی است؛ غرب از طریق جنگ نرم، ارزش های بنیادین جامعه و به تبع ساختارهای سیاسی و فرهنگی آن را تغییر می دهد؛ از این رو یکی از موضوعاتی که غرب روی آن سرمایه گذاری می کند، مسئله روابط اقشار، عفاف، پوشش و آرایش است.

ـ لزوم ارزیابی پوشش و آرایش در موازنه درگیری با تمدن مادی

با آنكه مسئله پوشش، آرایش و عفاف اجتماعی اهمیت خاصی در نشان دادن وضعیت جامعه دارد، لازم است به این نكته نیز توجه داشت كه از سیاه نمایی وضعیت جامعه پرهیز كرد. عده ای با سطحی نگری و بدون توجه به حوادث اجتماعی، با دیدن ظاهر جامعه و مظاهری از غفلت از رکن اسلام و توجه به خدای متعال، به ویژه غفلت از حجاب و عفاف، به سیاه نمایی پرداخته و وضعیت جامعه و دین داری را نامطلوب می شمرند. این قبیل سیاه نمایی ها قابل قبول نیست چرا كه در بررسی نظام مقاومت معنوی جامعه و برای اندازه گیری میزان التزام جامعه به پرستش خدای متعال، باید حجم مقابله و سرمایه گذاری دشمن علیه جامعه را مورد توجه قرار داده و سپس میزان مقاومت جامعه را در مقابل نقشه های شیطانی اندازه گیری كرد. دستگاه شیطنت فراروی تاریخ در هیچ دوره ای به اندازة امروز امكان تبلیغ منفی علیه مذهب، ادیان اسلامی و فرهنگ خداپرستی نداشته است. در هیچ دوره ای از ادوار تاریخ، رسانه ها تا این حد جهانی و عمومی نبوده اند و قوانین بین المللی به اندازة عصر حاضر امكان شیطنت و اشاعة دنیاپرستی و فحشا را فراهم نمی كرده است. سرمایه گذاری امروز غرب برای بسط فرهنگ و اخلاق مادی، به ویژه از طریق رسانه های جمعی، یك سرمایه گذاری استثنایی است. در برابر حجم گسترده فشار دشمن كه از جوانب مختلف به نسل جوان دنیای اسلام و به ویژه جامعة ایران وارد می شود، مقاومت قابل قبولی توسط جامعه صورت می گیرد؛ بنابراین صرف مشاهده بدلباسی، نباید آن را به عنوان شاخصه ای برای افول معنویت در جامعه تلقی كرد.

ـ رشد معنویت در جامعه، نشانه رشد عفاف اجتماعی

در مقابل نمود ظاهری گاه و بی گاه بدپوششی در جامعه، گرایش وسیع نسل جوان به فرهنگ مذهب و عبادات و مناسک مذهبی نیز چشم گیر است. مسافرت سالانه حدود بیست میلیون زائر به شهر قم برای زیارت حرم مقدس حضرت معصومه (سلام الله علیها) و جمکران، به وسیلة جوان ها انجام می گیرد. مهم تر از این، در شرایطی که دنیای غرب با تمام وجود برای تغییر نظام اسلامی از طریق محاصرة اقتصادی، انواع جنگ های فرهنگی، اطلاعاتی و نظامی تلاش می كند، هنوز هم با گذشت 34 سال از پیروزی انقلاب اسلامی همچنان پرچم انقلاب در اهتزاز است و نه تنها دشمن نتوانسته آن را پایین بکشد بلکه این پرچم هر روز برافراشته تر شده است؛ این مقاومت، شاخص اصلی رشد معنویت و مقاومت معنوی در جامعة ایران است. بنابراین باید توجه داشت که نباید با سیاه نمایی وضعیت جامعه در زمین دشمن بازی كرد. یکی از تلاش های دشمن گسترش بد اخلاقی ها و فرهنگ غربی تحت عنوان آزادی، دفاع از حقوق زنان، حقوق بشر و... است. غرب همزمان با بسط فرهنگ خود، چنین وانمود می كند كه اعتقاد به انقلاب اسلامی، معنویت و مذهب افول کرده است. اگرچه وضعیت كنونی پوشش و آرایش جوانان به ویژه از نگاه ناظر بیرونی وضعیت آرمانی جامعة اسلامی و در شأن جمهوری اسلامی نیست اما باید دانست كه سیاه نمایی ها در این زمینه، توطئه  دشمن است. وضعیت معنویت، تقوا و پوشش در بخش عظیمی از جامعه، وضعیت خوبی است، اگرچه با وضعیت مطلوب فاصله دارد. به هر حال باید توجه داشت که حجم تلاش دشمن در این زمینه بسیار زیاد و البته بازدهی آن نسبت به میزان سرمایه گذاری آنها بسیار کم است كه این به معنی مقاومت معنوی جامعه است.

2ـ ضرورت های رشد عفاف و وضعیت ظاهر

یک نکتة اساسی دیگر، شناخت و تحلیل صحیح مسئله عفاف و حجاب است. عدم شناخت و برنامه ریزی دقیق در موضوع پوشش و عفاف و موانع تحقق آن، مانع رسیدن برنامه ریزی ها به نتیجة مطلوب خواهد شد.

ـ لزوم برنامه ریزی برای تغییر الگوی ازدواج و اشتغال

یکی از مسائل مطرح در جامعه، رشد سن ازدواج و عدم سازگاری این امر با فرهنگ اسلام است. بی تردید باید برای بازگرداندن سن ازدواج به سن مطلوب برنامه ریزی كرد. بر اثر تحلیل های نادرست تصور می شد که با اعطای وام ازدواج و موعظة اخلاقی می توان مشکل بالا رفتن سن ازدواج را حل كرد؛ در حالی که این مسئله، پیچیده و دارای ابعاد مختلفی است. به اندازه ای که مدل زندگی غربی در جامعه رواج پیدا می کند، طبیعی است که مسئلة ازدواج و بنیان خانواده نیز تحت تأثیر قرار می گیرد؛ به عنوان مثال هم زمان با مطرح شدن بحث کنترل جمعیت، راهکار افزایش سن ازدواج به عنوان اولین پیشنهاد برای کنترل جمعیت مطرح شد؛ چرا كه بیش ترین زاد و ولد مربوط به دورة جوانی است؛ بنابراین سعی شد سن ازدواج یک دهه افزایش یابد. در ادامه مسئلة اشتغال به تحصیل و اشتغال به کار بانوان به شكل غیرقاعده مند در دستور کار قرار گرفت. وقتی الگوی زندگی متناسب با الگوی سرمایه داری تنظیم می شود، دوره تحصیل تا 25 سالگی طول می کشد و پس از آن مسئلة اشتغال پیش می آید، روابط خویشاوندی و عشیره ای و خدمت رسانی به یکدیگر كاهش می یابد و جوان ها خود به تنهائی عهده دار تامین زندگی خود می شوند، طبیعی است که سن ازدواج افزایش می یابد؛ در این صورت، توصیه های اخلاقی، وام ازدواج، مهریة کم و... نمی تواند شکل ازدواج را حل  کند. به عبارت دیگر اجرای الگوی سرمایه داری در جامعه، سن ازدواج را افزایش داده و بنیان خانواده را متزلزل می كند. مسئله پوشش و عفاف نیز مانند شکل ازدواج به راحتی قابل حل نیست؛ گرچه راه حل های خُرد مانند امر به معروف لسانی لازم است اما این راه ها، راه حل اصلی مسئله نیست. مسئله پوشش و آرایش به عنوان یکی از شاخص های تمدنی اسلام در برابر تمدن غرب، از موضوعاتی است که به تمامیت برنامه ریزی تمدن اسلام و تمدن غرب وابسته است. مشکل اصلی جامعه اسلامی، امپراطوری مادی و امپراطوری سرمایه داری دوران معاصر است. امپراطوری لیبرالیستی با هدف گسترش فرهنگ مادی سعی می كند با برنامه ریزی، همة ابعاد زندگی فردی، خانوادگی و اجتماعی انسان را جدای از تعالیم انبیا سامان دهد. بنابراین مشکل اصلی، تمدن غرب است. تمدن غرب یک تمدن و مجموعه به هم پیوسته است که به دنبال گسترش اخلاق و فرهنگ مادی است. این تمدن تلاش می كند همة جوانب زندگی را معطوف به گسترش لذت های مادی نماید و با بسط حرص و طمع به دنیا، موجب افزایش و شدت فعالیت انسان ها شود تا در نهایت این شدت فعالیت را به ثروت و سرمایه تبدیل کند. نظام سرمایه داری و امپراطوری سرمایه داری انسان را به عنوان منبع تولید ثروت در این چرخه می شناسد؛ چرا كه بهترین منبع تولید ثروت، انسان و توانایی های انسانی است. آنها همان گونه كه مواد طبیعی مانند نفت و سوخت فسیلی به سرمایه تبدیل می شود غرب نیز تلاش می كند انرژی ها و توانایی های انسان را به ثروت مادی تبدیل كند؛ مانند دام که به عنوان یک منبع تولید ثروت شناخته می شود و علوفه را به شیر و گوشت و پشم تبدیل می کند، تمدن غرب نیز انسان را به همین معیار منبع تولید ثروت می بیند و در این بین تفاوتی بین زن و مرد قائل نیست. غرب تمام جاذبه های جنسی را در راه توسعة ثروت و سرمایه داری به كار می گیرد. از این رو بخش عمده سوء استفاده از زنان در غرب، سوء استفاده از جاذبه های زنانه برای فروش و یا تبلیغ کالاهای سرمایه داری است كه به عنوان بخشی از خدمات بانوان تعریف شده است.

ـ لزوم اقامه معروف در مقابل اقامه منکر نظام سرمایه داری

بنابراین مشکل اصلی در بحث پوشش و آرایش، نظام سرمایه داری غربی و نظام لیبرال دمکراسی غربی است که در پی جهانی کردن ایدئولوژی خود است. ایدئولوژی ای که در آن اخلاق و معنویت بی معناست. در ایدئولوژی غربی همه ابعاد اخلاق، فرهنگ و رفتار انسان باید در خدمت چرخش سرمایه، رشد سرمایه، تولید سرمایه و كسب لذت در دنیا قرار گیرد. نظام سرمایه داری غرب به دنبال اقامة منکر و از بین بردن معروف در جهان است. برای مثال شراب خواری یك فرد، مصداق عمل به منکر اما برپایی میكده مصداق اشاعة منکر و ترویج فرهنگ شراب خواری به نحوی که شراب خواری یک ارزش شناخته شود به معنی اقامه منکر است. به همین ترتیب در موضوع پوشش ممكن است کسی بدلباس باشد اما عده ای بدلباسی و بدآرایشی را اشاعة دهند و عده ای هم اقامة بی عفتی  کنند و تلاش  نمایند كه پوشش اسلامی و عفاف، ضدارزش، ضدآزادی و ضدحقوق انسان تلقی شود؛ مانند گسترش فرهنگی كه چادر را به کفن سیاه تشبیه می كرد؛ در ادبیات دورة پهلوی در اشعار برخی از شاعران بی دین یا سکولار، چادر مشکی به کفن سیاه تعبیر شده است؛ این امر اقامة منكر بی حجابی است.

امپراطوری غرب تلاش می كند از طریق گسترش کالاهای مصرفی، رسانه ها، فعالیت های فرهنگی، فیلم و موسیقی و... بی دینی، بدپوششی و بی حجابی را در جهان اقامه کند. تبدیل معروف به ضدارزش و تبدیل منكر به ارزش، آخرین مرحله از اقامة منكر است. وجود مقدس رسول الله(صلی الله علیه و آله) فرموده اند که در آخرالزمان منکر به معروف تبدیل می شود و معروف به منکر؛ یعنی عفت و حجاب، ضدارزش می شود و بی حجابی و بدپوششی ارزش قلمداد می گردد. در این صورت بدترین منکر این است که منکر، لباس معروف بپوشد و خوبی جلوه نماید و معروف به عنوان زشتی شناخته شود. بر اساس روایات آخرالزمانی، فساد اخلاقی آخرالزمان یک فساد مدیریت شده در مقیاس جهانی است که جامعه جهانی را به بهانه آزادی و حقوق بشر به سمت بداخلاقی، بی عفتی و رذالت سوق می دهد. این همان منکر دوران كنونی است. مهم ترین و بزرگ ترین منكر این دوران امپراطوری غرب یا نظام سرمایه داری است. این نظام، نظام اقامة بی دینی، اقامة بی عفتی و اقامة بدلباسی است. بدین ترتیب اگر دنیای اسلام نسبت خود را با تمدن غرب و برنامه ریزی غرب، برای فرهنگ سازی ایدئولوژی خود روشن نكرده و با آن مقابله نکند، غرب با برنامه ریزی خود اسلام را تغییر می دهد.

یکی از مسائل اساسی که در طرح شكست خورده خاورمیانه بزرگ غرب وجود داشت، برنامه ریزی تغییر در قشر بانوان بود. یكی از این برنامه ها طرح با سواد شدن زنان خاورمیانه تحت یک تعریف خاص بود؛ تحصیل به مفهوم غربی آن که همراه با بی بندوباری است، مصداق كسب علم و دانشی که مدنظر اسلام است نمی باشد. امپراطوری غرب مبلّغ اشاعه فحشا است و تلاش می كند زن را در خدمت توسعة سرمایه داری قرار دهد و از جاذبه های زنانه برای تولید سرمایه استفاده کند. غرب این هدف را تحت عنوان آزادی و اشتغال زنان دنبال كرده و جنبش های فمینیستی را ایجاد می کند كه خود یکی از مهم ترین منکرات عصر حاضر است. آنچه به عنوان نمونه به آن اشاره شد منکراتی هستند که باید با آنها مبارزه كرد. اگر این مبارزه شكل نگیرد عفت، حیا و حجاب در نگاه نسل جوان به ضدارزش و منكر نیز به معروف تبدیل می شود كه در این صورت مبارزه با منكر بسیار دشوار خواهد بود.

ـ لزوم افشاگری علیه ارزش های تمدن مادی

مهم ترین اقدام در امر به معروف و دعوت به عفت و پوشش مناسب، برملا كردن تغییری است که بی عفتی و اباهی گری در ارتباط بین زن و مرد را موجب شده است. این قبیل منکرات که لباس معروف پوشیده اند باید برملا شوند. تا هنگامی كه معروفی مانند حجاب، منکر جلوه می کند، نمی توان به راحتی جوانان را قانع كرد كه پوشش خود را اصلاح كنند. مهم ترین نهی از منکر، افشا كردن حقیقت زشت منکری مانند بی عفتی و اباحه گری در ارتباط بین زن و مرد است كه با همة ارزش های انسانی و الهی مخالف است. اگر این تلاش انجام نگیرد و اسلام و حکومت اسلامی به مبارزه با حقوق بشر و حقوق زنان متهم شود، دشمن پیروز این میدان خواهد شد. تمام تلاش دشمن این است تا به بانوان تلقین كند که اسلام با حقوق زن مخالف است؛ به همین دلیل باید به نحوی از عفت و پوشش اسلامی دفاع كرد که نه تنها اسلام به مخالفت با حقوق زنان متهم نشود بلكه روشن شود که دستور اسلام به حجاب و عفاف، فقط به منظور دفاع از حقوق بانوان است. بنابراین اصلی ترین منکر زمانه که به دنبال گسترش و اقامه اخلاق مادی است و قصد دارد اخلاق مادی را به ارزش و اخلاق الهی را به ضد ارزش تبدیل كند، نظام استکباری حاکم بر جهان است. میدان این مبارزه نیز یك میدان جهانی و به هم پیوسته است. یکی از این میدان ها، میدان پوشش و آرایش و روابط بین زن و مرد است.

3ـ ضرورت بازشناسی فرهنگ اسلامی پوشش

مشکل دیگر در این زمینه درون دنیای اسلام و جامعة مسلمان هاست. مشکل اصلی در جهان اسلام، سکولاریست ها هستند؛ كسانی که معتقدند دین نباید در عرصة حیات اجتماعی دخالت کند. بعضی از آنها حتی نماز شب می خوانند و پوشش اسلامی دارند اما معتقدند که اسلام نباید در عرصة حیات اجتماعی دخالت کند که البته این قبیل ادعاها مستند به دین نیست.

ـ مقابله با تفکر سکولارها

سکولاریست های تندرو مانند كمونیست ها به طور کلی دین را انکار می کردند اما عده ای از آنها دین را انکار نمی کنند؛ با این وجود دخالت دین در عرصة اجتماعی را منع می کنند. در حال حاضر غرب نیز روی این دسته از سکولاریست های میانه رو سرمایه گذاری می کند. این طیف معتقدند كه جامعه و حکومت، دینی نیستند. آنها معتقد به بسط تمدن غرب و ورود همان تمدن به جامعة هستند. آنچه این عده در پی آن هستند همان مذهبی است که فرماسونرها یا بانیان تمدن جدید از آن دفاع می کردند؛ یعنی یک معنویت و دوستی مبهم. اسلام در نظر آنها، اسلامی غیر ایدئولوژیک است که دستور معین و شریعت منظمی نداشته باشد. این عده بزرگ ترین خطر درونی جهان اسلام هستند. غرب تلاش می كند این جریان را شبکه سازی كند و مدیریت همة نهضت های اسلامی را به آنها واگذار کنند؛ برای مثال لائیک ها در ترکیه حاضر می شوند دولتی که معتقد به آزادی مذهبی است روی كار بیاید. این دولت یکی از بزرگ ترین مخاطرات دنیای اسلام است. ترکیه در کنار آزادی های مذهبی محدود، انواع آزادی مادی را نیز فراهم کرده است و این را ارزش می داند؛ سکولاریست های ایران نیز كه در دوره اصلاحات میدان داری می کردند، ترکیه را الگوی مطلوبی برای ایران می دانند و به اسم آزادی های فردی معتقدند که هر کسی باید به دلخواه خود لباس بپوشد و آرایش کند و با هر کیفیتی که می خواهد در جامعه ظاهر شود؛ عجیب تر اینکه بعضی از آنها به اسم دیانت و دین می گویند نکاح و عقد جزو دین اسلام نیست و اموری عقلایی هستند كه طبق تشخیص مردم باید صورت گیرند؛ بنابراین بزرگ ترین منکر، اندیشه سکولاریستی است و بزرگ ترین نهی از منكر، مقابله با این اندیشه است. اگر این اندیشه در تفکرات نسل جوان رخنه كند، پوشش ظاهری آنها عوض خواهد شد.

ـ نیاز به نقشه جامع مبارزه فرهنگی برای اصلاح پوشش و آرایش

ساماندهی ظاهر افراد نیازمند عزم ملی است و بی تردید بدون عزم ملی و اسلامی این امر ممکن نیست. مسئله پوشش یکی از لبه های تیز درگیری تمدن اسلام و تمدن غرب است. اگر این دوران، دوران جنگ تمدن ها معرفی شد، منظور فقط جنگ نظامی نیست بلكه مهم ترین عرصة آن جنگ فرهنگی است. یکی از مهم ترین ابعاد جنگ فرهنگی نیز مسئله پوشش و آرایش است. اگر برنامه ریزی ها در این خصوص معطوف به گسترش فعالیت دشمن نباشد و به شناخت میدان های جنگ با دشمن منتهی نشود، توفیق چندانی را حاصل نخواهد شد. البته با این بهانه كه مسئله لباس یک مقولة فرهنگی است نباید مانع اقدامات اجتماعی شد؛ با این وجود اقدامات اجتماعی نیز بدون داشتن یک نقشة جامع فرهنگی، بی نتیجه یا کم اثر خواهد بود؛ بنابراین چنانكه گفته شد یكی از مهم ترین عواملی که به بدلباسی دامن می زند، امپراطوری استکبار جهانی و عامل دیگر، ادامه آن جریان در دنیای اسلام، به ویژه سکولاریست های میانه رویی هستند که معتقد به یک مذهب حداقلی می باشند؛ جریانی که در نهایت به اباحه گری مطلق منجر می شود. متأسفانه این جریان در رسانه های عمومی كشور از جمله رسانه های تصویری نفوذ کرده است. البته اقدامات فراوان و ارزشمندی که مدیران و هنرمندان كشور برای اسلامی کردن رسانه و هنر انجام داده اند قابل قدردانی است اما تردیدی نیست كه یک جریان سکولاریسم پنهان در رسانه های كشور به ویژه در رسانه های تصویری در حال فعالیت است. چرا موضوع بسیاری از سریال ها و فیلم ها که پخش می شود یک عشق مجازی یا یک عشق مثلثی، مربعی و یا دو طرفه است که در آن مناسبت های اخلاقی به شدت متزلزل هستند؟ چه ضرورتی دارد که قهرمانان فیلم ها و سریال های رسانة ملی، افرادی بدپوشش و بدآرایش و با اخلاق مادی باشند؟ مسئله حجاب فقط در پوشیدگی خلاصه نمی شود و مسئله عفاف نیز منحصر در لباس نبوده و فقط به خانم ها محدود نمی شود. چرا در رسانه ملی تداخل نابه جای زن و مرد و پوشش و آرایش محرک، تبلیغ و الگوسازی می شود و در کنار آن گشت خیابانی فعال می گردد؟ بنابراین این اقدامات یک تناقض آشکار است. نفوذ سکولاریسم رسانه ای به ویژه در عرصة هنر قابل تأمل است. غرض نادیده گرفتن تلاش های مثبت و فراوان مسئولان و هنرمندان رسانه ها نیست. اما بی تردید در مجموعه برنامه ریزان و تصمیم سازان رسانه ها یک شبکة خودآگاه و ناخودآگاه سکولاریستی وجود دارد که برای گسترش بدلباسی، تغییر فرهنگ عفاف و حجاب و تغییر فرهنگ رابطة زن و مرد برنامه ریزی می كند. چه کسانی را و با چه پوشش و حجابی رسانه های نوشتاری و مجلات به عنوان الگو و قهرمان معرفی می شوند؟ با این اوصاف چگونه می توان به جوان گفت که مانند این شخصیت باش ولی مانند او لباس نپوش و مانند او آرایش نکن. چرا به جوان گفته می شود که مدل پوشاک، مدل و مدل لباس تو نباید مدل غربی  باشد در حالی که در برنامه های دیگر، غربی ها به عنوان دانشمند و افراد توسعه یافته و پیشرفته به او معرفی می شوند. اگر غربی ها پیشرفته هستند، پس لباس، پوشاک، روابط اقشار و روابط اجتماعی آنها هم خوب است!

ـ راه اندازی شبکه جهانی زنان مسلمان برای حفظ عفاف

برای مبارزه با بی حیائی و آرایش و پوشش غیرانسانی، به عنوان یکی از شاخص های نفوذ تمدن غرب در دنیای اسلام، باید میدان مبارزه را به میدان جامعة جهانی، میدان سرمایه داری جهانی و میدان مبارزه با سکولاریسم در دنیای اسلام كشاند. بی تردید اگر مدل دولت کنونی ترکیه به مصر و تونس و... كشیده شود، زنان این کشورها و حتی بانوان یمن ـ كه اكنون با بهترین حجاب در میدان مبارزه با آمریکا وارد شده و نقش خود را ایفا می کنندـ نیز گرفتار بازی های سیاسی مانند حق مشارکت و حق اجتماعی زنان به تعریف غرب و حضور در مجلس و بعد هم دچار بد حجابی و بی حجابی می شوند. از این رو نباید اجازه داد که الگوی غرب درباره زنان موفق شود و جریان سکولاریسم در دنیای اسلام، نقشة غرب را با شعارهای ظاهر فریبی مانند حقوق بشر، آزادی زن و دفاع از زن پیش ببرد. غرب مدرن در دفاع از حقوق زنان حتی در غرب نیز موفق نبوده است. زن در هیچ دوره ای از ادوار تاریخ، حتی در دوره برده داری، به اندازه ای که امروز در غرب تحقیر می شود و مورد خیانت قرار می گیرد، تحقیر نشده است. غرب در یک برده داری پنهان و پیچیده که به شكل یک طلسم و جبر اجتماعی درآمده است با عنوان ارائه خدمات و تولید خدمت اجتماعی و با مجوز رسمی، بانوان را وارد میدان فحشا می كند. زنان اروپایی تحت عنوان توسعه صنعت توریسم در بسیاری از کشورهای اروپایی ابزار گسترش سرمایه داری شده اند و همة هویتشان در جهت گسترش سرمایه داری هزینه می شود. این اتفاقی است كه در دوره برده داری هم نیفتاده است. غرب با وجود این رسوایی، مدعی آزادی و حقوق بشر است. الگوی پیشنهادی سکولاریست های دنیای اسلام نیز برای زنان مسلمان، الگوی غربی است.

بنابراین، مهم ترین منکر، امپراطوری غرب و دستگاه نظام استکباری است؛ لذا باید با ضد ارزش هایی که آنها ارزش می دانند مبارزه کرد تا امکان اقامة اخلاق اسلامی و مناسبات روابط اسلامی برقرار شود. وقتی غرب، محک و میزان یک جوان را خراب می كند، جوان خوبی را بدی و بدی را خوبی می بیند. در این صورت چگونه می توان خوبی را برای این جوان تحلیل كرد. به همین دلیل ابتدا باید نظامی را که اقامة منکر می کند و میزان تشخیص را به هم می ریزد، از بین برد تا امکان اقامة پوشش اسلامی و عفاف فراهم شود. البته مقصود این نیست که برنامه ریزی ها تا آنجا به هم پیوسته شود که امکان اقدام سلب گردد. در حوزة پوشش و آرایش باید یک اقدام به هم پیوسته و هماهنگ درون دنیای اسلام علیه جریان سکولاریسم و امپراطوری مادی غرب اتفاق بیفتد. یکی از این اقدامات باید علیه هنر و رسانة مادی شكل گیرد. مسئولان رسانة ملی همان طور که رهبر معظم انقلاب (مدظله) فرمودند باید مواظب جریان سکولاریسم در رسانه باشند. بنابراین لازم است در کشور یک اتاق فکر در چنین مقیاسی تشكیل شود تا درباره مسئله پوشش و آرایش كه یکی از مهم ترین مظاهر دین داری اجتماعی است، در سطح اقدامات خرد تا اقدامات کلان و توسعه و با نگاه به آیندة جهان برنامه ریزی كند. اگر در مبارزه با این پدیده ها، جریان سکولاریسم درون دنیای اسلام كه منكر را اقامه و اشاعه می كند رها شود و فقط با كسانی كه در سطح خرد به منكر عمل می کنند برخورد شود، نه تنها توفیق چندانی از این مبارزه حاصل نخواهد شد بلکه این اقدامات به یک بحران اجتماعی تبدیل می گردد. اگر غرب و تمامیت تمدن غرب به عنوان یک تمدن ضد بشری معرفی نگردد، بی تردید تناسبات انسانی آن در جامعه رشد خواهد کرد؛ برای مثال در مبارزه با مواد مخدر، برخورد با خرده پاهایی که مصرف کننده هستند به تنهایی بی فایده است؛ در حقیقت باید با كسانی که مواد مخدر را تولید و توزیع می کنند و یا با كسانی که فرهنگ تخدیر و مواد مخدر را در جهان اشاعه می دهند، مبارزه كرد. كسانی كه دنیا را مادی تعریف می کنند و فرهنگ مصرف را اشاعه می دهند، اقامه کنندة مواد مخدر و روان گردان ها هستند؛ بنابراین در مبارزه با منكر نباید كسانی را كه اقامه و اشاعه منكر می كنند رها كرد و تنها با عاملان خُرد برخورد كرد. این شیوة صحیحی برای مبارزه نیست. هر چند که امر به معروف زبانی و اقدامات جزئی هم ضروری و لازم هستند اما بی تردید باید اقدامات هماهنگ در مقیاس صحنه جنگ دشمن طراحی كرد و با هماهنگی در این اقدامات به نتیجة مطلوب رسید.