امروزه کسی نیست که با واژه هایی مانند ویروس و آنتی ویروس آشنا نباشد.
ویروس ها، برنامه های مخربی هستند که غالبا توسط خود انسان نوشته شده و به رایانه داده می شوند، تا به وسیله ی آنها، دیگران مورد هجوم و اذیت واقع شوند.
ویروس در رایانه، درست مانند ویروس در بدن انسان عمل می کند، یعنی اگر ویروس سرماخوردگی بخواهد وارد بدن شود، ابتدا از نقاط ضعف و محل هایی که آمادگی بیشتری برای ورود ویروس دارند، وارد می شود و به زور خود را در سیستم بدن جای می دهد. سپس به تضعیف سیستم دفاعی پرداخته و همه ی اعضای انسان را مهیای پذیرش بیماری، کسالت و درد می کند و سر انجام، او را از پای در می آورد.
حال با این توصیفات تا بحال با خود فکر کرده اید که در روابط خانواده ها با یکدیگر و دید و بازدیدها نیز ممکن است ویروس های فراوانی وجود داشته باشند که روح و روان درون انسان را مورد حمله قرار دهند؟
ویروس هایی که به راحتی می توانند معنویت و مسائل الهی انسان را تحت سطله ی خود در آورند و اثر و ثواب میهمانی را کم رنگ یا بی اثر کند؟
راه های هجوم ویروس های مخرب در روابط فامیلی
الف: چشم
چشم انسان با ظاهری کوچک و زیبا، قابلیت بزرگی در انتقال ویروس به روح روان انسان داشته و دارد. چشم به سادگی می تواند کاری کند که انسان در برابر اکثر ویروس ها خود را ببازد.
وقتی وارد فضای منزل برخی از اقوام می شویم، بعضی از آنها بی حجاب یا بد حجاب هستند و این باعث می شود که زمینه ی نگاه کردن و جذب و دریافت ویروس برای ما فراهم باشد و به راحتی در دام ویروس چشم بیفتیم.
پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله)می فرمایند: «لِكُلِّ عُضْوٍ مِنِ ابْنِ آدَمَ حَظٌّ مِنَ‏ الزِّنَا فَالْعَيْنُ زِنَاهُ النَّظَرُ [1] برای هر عضوی (از اعضاء بدن) بهره ای از زنا است و زنای چشم، نگاه کردن (به نامحرم) است.»
همانطور که با ورود ویروس به بدن باعث مختل شدن و کارکردهای اعضای بدن می شود، ویروس نگاه حرام نیز وقتی وارد بدن شود، اثرات منفی زیادی به جا می گذارد: بدنامی نزد فامیل، مشغول شدن فکر و ذهن، کاهش آرامش روانی...

ب: تماس
یکی دیگر از راه های ورود ویروس خطرناک روابط فامیلی، که به روح و مغز ما آسیب جدی وارد می کند، تماس بدنی و ارتباط جسمی با نامحرم است.
بطور طبیعی در جمع های خانوادگی، افراد نامحرم هم وجود دارند و این مسئله ممکن است، باعث شود برخی بدون توجه به مسائل شرعی، بخواهند با انسان دست داده و یا روبوسی کنند که البته این کار حرام است و همه ی مراجع و بزرگان دین نیز، این کار را حرام می دانند.
رسول خدا در روایتی می فرمایند: «مَنْ‏ صَافَحَ‏ امْرَأَةً حَرَاماً جَاءَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مَغْلُولًا ثُمَّ يُؤْمَرُ بِهِ إِلَى النَّارِ وَ مَنْ فَاكَهَ امْرَأَةً لَا يَمْلِكُهَا حُبِسَ بِكُلِّ كَلِمَةٍ كَلَّمَهَا فِي الدُّنْيَا أَلْفَ عَام‏ [2] هرکس با یک زن نامحرم دست بدهد، روز قیامت در غل و زنجیر به محشر وارد می شود و خداوند دستور می دهد که او را به اتش جهنم بیقکنند و هرکس با زن نامحرمی شوخی کند و در مقابل هر کلمه ی حرامی که به او گفته است، هزار سال حبس خواهد شد.»

نتیجه:
همانطور که برای بدن ورود ویروس مضر است و اعضای بدن را مختل می کند، چشم و تماس بدنی با نامحرم نیز مانند ویروس بود و روح الهی انسان را بیمار می کند که در روایات اسلامی از این دو مورد برای حفظ و نگهدای بسیار سفارش شده است.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پی نوشت:
[1]. مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوار(ط - بيروت)، دار إحياء التراث العربي، بيروت، چاپ: دوم، 1403 ق، ج101، ص38.
[2]. ابن بابويه، محمد بن على، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، دار الشريف الرضي للنشر، قم، چاپ: دوم، 1406 ق، ص283.