گاهی انسان(حتی انسان متدین) چنان مشغول امورات دنیا می شود که از یاد می برد چه کسی توانایی موفق بودن در دنیا را به او داده است. همین نکته نیز ممکن است در مورد طلاب و روحانیون و مبلغین ارجمند صدق کند.
برخی از مبلغین گرامی از طرف اهالی منطقه تبلیغی دعوت می شوند و یا در منطقه تبلیغی خود موفق به تاثیرگذاری بر اهالی خواهند شد و خلاصه جایگاه بهتری نسبت به مبلغین دیگر دارند. مخصوصا در مواقعی که با مبلغین دیگر، از روند کار خود بحث می کنند. طبعا در این مواقع، شیطان وارد عمل شده و سعی دارد که انسان را مغرور و از یاد خدا دور کند. اما مبلغین با تقوا می دانند که همه توفیقات از خداست. «وَ ما تَوْفيقي‏ إِلاَّ بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَ إِلَيْهِ أُنيبُ؛ و توفيق من جز به يارى خدا نيست؛ بر او توكل كردم و به سوى او بازمى ‏گردم.»[1]
----------
پی نوشت:
1ــ هود/88