از همین فتنه نشناسی زمان مولی الموالی(علیه السلام) بود که حضرت در دوره ای خانه  نشین شدند !

ترویج مهدویت بسیار مهم است و به این نیست که مثلاً ما دو تا شعر بخوانیم که آقا جمعه آمد، نیامدی و ... که متأسّفانه همین طور شده است - این ها خوب است، کسی نمی گوید خوب نیست، خیلی هم عالی است، امّا این ترویج مهدویت نیست. ترویج مهدویت این نیست که هر شب چهارشنبه به جمکران برویم، برویم که چه شود؟! ترویج مهدویت، ترویج فکر مهدویت است. ما باید بتوانیم روی ترویج فکر مهدویت کار کنیم....
ما باید فکر مهدویت را زنده کنیم و در این زمینه کار کنیم. ما باید کارهای اساسی و ماندگار کنیم. الآن زمان، زمان وجود مقدّس آقاست و باید روی این قضیّه کار شود.
ما اگر روی مهدویت کار می کردیم، این  فتنه  ها به وجود نمی آمد. چون مردم ما با این  که فتنه  ها را هم دیدند، ولی باز از فتنه هیچ چیزی نمی دانند. اکثر مردم ما فتنه  شناس نیستند و این  که مملکت ما حفظ شد، از معجزات است. اگر دعای خیر وجود مقدّس امام زمان(عجّل اللّه تعالی فرجه الشّریف) و ابرار الهی نبود، همه چیز خراب می شد.
از همین فتنه  نشناسی زمان مولی الموالی(صلوات اللّه و سلامه علیه) بود که حضرت در دوره ای خانه  نشین شدند و مجدّداً از فتنه نشناسی زمان ایشان بود که حضرت به صورت ظاهر از حکومت خلع شدند و آن شیخ احمق، ابوموسی اشعری رفت و خودش با دست خودش امام و ولیّ خودش را خلع کرد.
فکر می کنید ابوموسی اشعری آن طرفی بود؟ خیر، اتّفاقاً او در حکومت مولی الموالی(صلوات اللّه و سلامه علیه) بود و امیرالمؤمنین(صلوات اللّه و سلامه علیه) توسط فردی از حکومت خودش خلع شد!
چرا ما این ها را متوجّه نیستیم؟! چرا در جامعه ما اصلاً چیزی راجع به بحث فتنه  شناسی نیست؟! فتنه شناسی را فقط این می دانند که بگویند: فلانی این طوری کرد، حزب فلان این طور کرد و ... . این ها فتنه  شناسی نیست، فتنه  شناسی چیز دیگری است. باید اصولی را بدانیم، آن وقت مقایسه کنیم و بفهمیم اوضاع چگونه است.
در زمان مولی  الموالی(عليه الصّلوة و السّلام)، فردی از خود حکومت ایشان، ایشان را از حکومت ساقط کرد. همان طور که در زمان ما، چنین کسانی می خواستند این کار را بکنند.
استعمار آن زمان (یونان) نتوانست کاری کند، از طریق جبهه منافقین و معاویه هم نتوانستند کاری کنند چون منافقین مسلّح در آن زمان مثل همین منافقین مسلّح ما، معلوم بودند - لذا از درون حکومت خود آن ها آمدند و حکومت را متلاشی کردند. فردی مانند ابوموسی اشعری را عَلَم کردند که تو فقیهی، تو می فهمی و ... الآن که شما می شنوید، می خندید ولی در آن زمان او را فقیه می پنداشتند - واقعاً ابوموسی اشعری فقیه است یا مولی  الموالی(صلوات اللّه و سلامه علیه) که باب علم رسول  الله(صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) است؟! اصلاً آیا می شود این دو را مقایسه کرد؟ حتّی مقایسه کردن آن هم غلط است. آن پیر نادان چه می فهمد؟! اصلاً چیزی می داند؟! چه مبانی در دست دارد؟! امّا معصوم و امام که حجّت خدا است، بر همه چیز آگاهی دارد.
امّا ببینید یک ابوموسی اشعری از درون خود حکومت بیرون آمد و ولیّ خود را از حکومت ساقط  کرد. آنچه که امروز ما می توانیم مقایسه کنیم، این هاست.
هیچ گاه فتنه از بیرون نمی آید، بلکه همیشه از درون حکومت به وجود می آید. فتنه با دشمنی تفاوت دارد. باید معنای فتنه برای ما معلوم شود. فتنه درونی است. ما گاهی تصوّر می کنیم فتنه از بیرون می آید که این غلط است. البته هدایت فتنه از بیرون است که هدایت با اصل فتنه فرق می کند ما باید این  مطالب را بشناسیم و روی آن ها کار کنیم.