ارتباط با قرآن در ماه مبارک رمضان هر چه بیشتر باشد بهتر است و اگر کسی زیادتر خواست، ذکر«یا ربّ» ذکر مناسبی است. همچنین تکرار ذکر «سبحان ربی الاعلی» در سحر می‌‌‌‌‌‌ تواند آرام ‌بخش و لذت ‌بخش باشد.
مطمئن باشیم این ذکر (سبحان ربی الاعلی) هر باری که گفته می ‌‌‌‌‌‌شود، کمتر از یک «لَحْمِ طَیْرٍ مِمَّا یَشْتَهُون»[۱] نیست. در هر بار تکرار این ذکر، معانی بلند و تقویت روح و ایمان می ‌‌‌‌‌‌تواند باشد؛ البته اگر آن ذکر را با توجه و در فضای آرام و سر به سجده بگوید.
خدا رحمت کند شیخ محمد جواد شکرین را. من گاهی برای ملاقات ایشان به مدرسه صدر می ‌‌‌‌‌‌رفتم. ‌‌‌‌‌‌ایشان در حجره را نیمه باز می ‌گذاشت که اگر کسی آمد، برنگردد. من نگاه کردم؛ ‌‌‌‌‌‌دیدم در سجده است. قوه شنوایی ایشان ضعیف بود؛ لذا ذکر سجده ‌‌‌‌‌‌اش شنیده می ‌‌‌‌‌‌شد، بلند می ‌‌‌‌‌‌گفت: «سبحان ربی الاعلی» شاید «و بحمده» را هم می گفت. من فکر می ‌‌‌‌‌‌کنم هر چه داشت از این ذکر و سجده‌‌‌‌‌‌ های طولانی داشت.
این ذکر، بنیان روح و ایمان را تقویت می ‌‌‌‌‌‌کند؛ غذای بهشتی است در دنیا. خدای متعال درِ خزائن رحمتش را باز کرده و این ابزار و این کلید را در اختیار ما قرار داده است. ما اشتغال‌ هایمان زیاد است و غذاهای مادی را فراوان و بی‌ حساب و کتاب مصرف کرده‌‌‌‌‌‌ ایم؛ به همین‌ دلیل، گرسنگی روحمان را حس نمی ‌‌‌‌‌‌کنیم. روحمان از گرسنگی دارد می ‌‌‌‌‌‌میرد؛ ولی ما حس نمی ‌‌‌‌‌‌کنیم؛ چون قوای ما به مادّیات بمعناه‌الاعم مشغول شده است.
-----------------
پی نوشت:
[۱]. اشاره است به توصیف یکی از نعمت‌ های بهشتی که در قرآن ذکر شده است به معنای «گوشت پرنده از هر چه میل داشته باشند» (سوره واقعه، آیه ۲۱).

-----------------
منبع: بنیاد هاد