در سفرهای تبلیغی طلاب، ممکن است حاشیه هایی تلخی هم رخ دهد. یکی از آن موارد تلخ، اختلاف بین دو معمم است(مثلا بین مبلغ منطقه با امام جمعه در مسائل عمدتا سیاسی). اخلاق و رفتار مبلغین در این قضایا، باید بسیار هوشمندانه و خردمندانه باشد.
 خدای بزرگ می فرماید: «وَ أَطيعُوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ لا تَنازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَ تَذْهَبَ ريحُكُمْ‏ وَ اصْبِرُوا إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرين‏؛ و همه پيرو فرمان خدا و رسول باشيد و هرگز راه اختلاف و تنازع نپوييد كه در اثر تفرقه ترسناك و ضعيف شده و قدرت و عظمت شما نابود خواهد شد، بلكه همه بايد يك ‏دل، پايدار و صبور باشيد، كه خدا هميشه با صابران است.»[1] این آیه، همه افراد از جمله مبلغین را از درگیری و اختلاف باز می دارد. زیرا که اختلاف و درگیری، باعث کم شدن نیروها و اثرگذاری ها خواهد شد.
فراز آخر آیه، انسان را به صبر کردن در اختلاف نظرها دعوت می کند. نکته ای که بیش از همه باید بین طلاب و روحانیون حکمفرما باشد.
مبلغان هوشمند با صبر و حوصله در پی برطرف کردن اختلاف نظر  با هم لباسی های خود هستند و نهایت تلاش خود را بکار می برند تا حفظ آبرو کنند. البته حقیقت را نیز کتمان نمی کنند.
متاسفانه همین اختلاف نظرات بین طلاب و روحانیون است که باعث کم اعتبار شدن جایگاه روحانیت شده است.
-----------
پی  نوشت:
1ــ انفال/46