باید بدانیم منظور از عصمت، فقط عصمت از گناه نیست.

باید بدانیم منظور از عصمت، فقط عصمت از گناه نیست كه البته آن هم حتماً باید باشد بلکه منظور از عصمت، عصمت از خطاست كه یك عدّه از اهل جماعت هم این عصمت از خطا را قبول دارند و بیان كرده  اند.
همان  طور که بیان شد آیه 113 سوره نساء، به عصمت انبیاء پرداخته است امّا ما نه تنها قائل به عصمت انبیاء هستیم، بلكه می گوییم: هر كسی به شرط ایمان یک عصمت اوّلیه ای دارد. آیات 69 و 70 سوره نساء این مطلب را بیان می کنند.
پروردگار عالم می فرماید: «وَ مَنْ یطِعِ اللَّهَ وَ الرَّسُولَ فَأُولئِكَ مَعَ الَّذینَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیهِمْ» آن ها كه خدا و رسول را اطاعت كنند، البته با كسانی كه خدا به آن ها لطف و عنایت كرده است، همراه می شوند، «مِنَ النَّبِیینَ وَ الصِّدِّیقینَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصَّالِحینَ وَ حَسُنَ أُولئِكَ رَفیقا» که آن ها انبیاء، صدّیقین، شهدا و صالحین هستند و رفیقانی نیكو می باشند.
اگر این اطاعت به وجود بیاید، نعمتی كه پروردگار عالم به انبیاء، صدّیقین، شهدا و صالحین می دهد، به این  افراد نیز مرحمت می کند و این از باب فضل و بخشش خداست «ذلِكَ الْفَضْلُ مِنَ اللَّهِ».
در انتهای آیه نیز می فرماید: و علم ازلی خدا كفایت می كند، «وَ كَفى‏ بِاللَّهِ عَلیماً» نفرمود: «إنَّ اللّه عَلیمٌ حَكیم»، بلکه فرمود: «كَفى‏ بِاللَّهِ عَلیماً» یعنی برای خدا كفایت می كند كه به آن ها از آن علم ازلی خود، علم مرحمت كند.
پس باید بدانیم منظور از عصمت، فقط عصمت از گناه نیست كه البته آن هم حتماً باید باشد  بلکه منظور از عصمت، عصمت از خطاست كه یك عدّه از اهل جماعت هم این عصمت از خطا را قبول دارند و بیان كرده  اند.